نشست خبری فیلم "خورشید" | همه گریه کردند و خندیدند
نشست خبری جدیدترین فیلم مجیدی درحالی برگزار شد که تعدادی از کودکان کار در این نشست حاضر شدند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، نشست خبری فیلم «خورشید» در سینما ملت همراه حواشی عاطفی فراوان برگزار شد.
در ابتدای این نشست صانعی منتقد سینما گفت که این فیلم ما را به یاد دوران طلایی کارهای آقای مجیدی مانند بچه های آسمان، به رنگ خدا و ... انداخت. میتوان این فیلم را طلوع دوباره آقای مجیدی در سینمای ایران نام نهاد. ما امسال فیلمهای زیاد با پلانهای شلوغ و بازیهای فرمی و بدون قاعده دیدیم. اما این فیلم با قصه شسته و روایت ساده و بازی های سرحال نگاه هوشمندانه مجیدی است که در آثار دیگر و قدیمی ایشان که درباره کودکان است دیدیدم.
ایشان کاشف بازی های کودک هم است. بازی های خوب این کار بسیار جالب و زیبا بود. فیلم ریتم بسیار خوبی دارد البته یک سوم پایانی مشکل ریتم دارد و کند میشود. داستانکهای اضافی که میشود بهتر است حذف شود تا مخاطب خسته نشود. اشارهای هم بکنم به استفاده هوشمندانه از نور که ارتباط با نام فیلم دارد. از نور در سایه روشنها و در حقیقت جاهایی که فضا تاریکتر است که علی قصه ما ناامید است و رنج دارد، جاهایی که امید و نشاط دارد روشن است این استفاده هویتمند از نور است که در آثار آقای مجیدی نیز قبلاً دیده شده است.
بنان درباره دیر رسیدن فیلم به جشنواره گفت : ما با دیر رسیدن به جشنواره ضرر کردیم و دوست داشتیم که فیلم بتواند در جشنواره باشد تا در آرا نیز باشد. درباره داوری باید بگویم که در سنوات قبل که فیلمهای زیادی بود که دیر رسیده است ولی پخشد شد. پسرکشی نیز جایگزین ما و وارد مسابقه شد و داوری میشود. فیلم تقریباً بخش عمده آن آماده و به داوری داده شد کارهای فنی دیگری داشت که مانعی برای رساندن فیلم به جشنواره نبود. اگر می خواستیم که همه کارهای فنی انجام شود فیلم های دیگر استدیوها عقب می ماندند. بنابراین استثنایی در کار نبوده است.
هومن بهمنش در این باره توضیح داد: قانون فجر دو بخش دارد یکی داوری و دیگری اکران عمومی است. تمام جشنوارههای دنیا حداکثر 3 اکران دارد که مردمی است که از آن جاماندیم و از آرا هم حذف شده است. تصحیح رنگ دو روز و نیم انجام شده است در حالی که در هالیوود چندماه زمان میبرد. قانون این است که فیلم نمیتواند در بخش تماشاگران اکران شود و این اتفاق افتاد.
مجیدی در ابتدای سخنانش گفت: ادای دین بکنم به شهدای انقلاب و جنگ که مدیونشان هستیم و اگر اینجاییم به لطف آنان است. کسانی که خالصانه جنگیدند. کشور ما شاهد حوادث تلخی بود که باید به آنها اشاره کنم: ترور سردارسلیمانی که در واقع به حق سرباز وطن نامیده شده است و در این سالها خود را وقف کشور کرد. همینطور فاجعه سقوط هواپیمای که در شرایطی قرار گرفته بودیم که بسیاری میخواستند تا از آن سو استفاده کنند. درود بر روح پاک همه آنها امیدوارم که سال آینده سال خوبی برای کشور باشد. آثار من گویای این مطلب است که دردهای مردم را میبینم و مردم به من میگویند که دردهای مردم را به تصویر بکشیم.
وی در ادامه گفت: صادقانه بگویم که وقاقعیت این است که فیلم ما برای آماده شدن بسیار دوران سختی را گذراند خصوصاً به خاطر بچه ها. به جد معتقد بودم که امکان رسیدن فیلم وجود ندارد اما همیشه سوتفاهم زیادی در این باره میشود. میدانستم که به نظر کیفیت کار خوبی انجام نخواهد شد. اما تعمداً دوست داشتم که در جشنواره خودمان اکران شود و بعد به جشنواره های خارجی برود. برای همین خواستم که به هر شکلی که است به این جشنواره برسد.
جشنوارهای است که سال سینمای ایران از اینجا آغاز میشود. مساله من بود که در این جشنواره باشم. کدام دیالوگ البته این هم نظری است شاید هم ما نظر دیگری داشته باشیم. میخواستیم که شخصیت خیلی سیاه و سفید نباشد.
نصیریان درباره نقش خود گفت که برای من بازی این نقش بسیار جذاب بود اما بسیار فشرده شاید نگاه دیگری از نظر تدوین باید انجام شود.
طباطبایی درباره نقشهای خود در این جشنواره گفت: یکی از بهرتین انتخاب هایم مجیدی بود که برای هر بازیگری بسیار جذاب است. نمیخواستم که این فرصت را از دست بدهم. از جاویدی هم برای این متن تشکر میکنم. همین داستان یک خطی میتوانست برای من بسیار جالب باشد. حضور بچهها در کنار من بسیار خوب و جذاب بود. ما رسالت اجتماعی داریم که فکر میکنم در سینما بتوانم در سینما آن را به منصه ظهور برسانم برای همین که بتوانم مشکلات بچههای کار را نشان دهم در این فیلم بازی کردم. این بچهها چقدر روح بزرگی و انسانی دارند. قلب ایشان برای این بچهها میتپد.
جواد عزتی درباره نقشهای خود که تکراری در جشنواره دیده شده است گفت که نقشها تکراری نیست. هرچه هست همین بود که بازی کردم و نگاهها سلیقهای است.
مجیدی درباره تلخی فیلم گفت که به نظرم فیلم تلخ نیست شاید در فرایند فیلم و درام تلخ باشد اما نکته فیلم و مغز آن این است که تمام این بچهها گنجهای پنهانی و درونی دارند که باید آن را پیدا کنیم. ما نسبت به این بچهها مسئولیت اجتماعی داریم و دولت در این زمینه وظیفه مسئولیت سنگین دارد. در آخر فیلم علی نیز خودش گنجی است که پیدا میشود.
مجیدی در ادامه گفت که این کارم در ادامه همان فیلمهای قبلی است که کار کردم که دغدغه شخصی من بود حتی فیلمم در هند در راستای کارهای قبلی من بود.
مجیدی نیز از همه عوامل فیلم تشکر کرد و گفت که خدا را شاکرم که با جوانان کار کردم. سینمای ما جوانان بسیار درخشان دارد. جاویدی دومین فیلمش میتواند دهمین فیلم یک کارگردان باشد اما برای او دومین کار است. هومن بهمنش یک استثنا در فیلمبرداری است در سینمای ما. همه استعدادهای درخشان داریم در سینمای ما. همینطور شانس بسیار بزرگی داشتیم که از استاد نصیریان استفاده کنیم. بودن استاد شبیه یک معجزه بود البته دلم از ابتدا برای حضور استاد روشن بود. چقدر ایشان با انگیره و با انرژی است که انقدر شور دارد و همچنان انگار در نقش اولشان بازی می کنند.
وی در ادامه درباره پیدا کردن بچهها گفت که شهرستانهای زیادی را برای دنبال کردن بچهها رفتیم و 4000 بچه ویزیت کردیم. 200 نفر انتخاب شدند و روح الله جزو آنان بود که دیدم برای نقش اصلی مناسب است.
روح الله زمانی بازیگر فیلم درباره نقش خود گفت که خدا به ما خیلی کمک کرد. از مادرم حمایت میکنم و خودم را خاک زیر پایش میدانم و زحمات مادرم را جبران میکنم. در این لحظه او گریه کرد که مورد تشویق حضار قرار گرفت. همینطور برخی مانند طناز طباطبایی با او گریه کردند.
بهمنش درباره نقش او گفت که پای روح الله در مدت زیادی در گچ و شکسته بود و آب هم بسیار یخ بود. در تمام عمرم این موضوع را ندیدم . روح الله تکنیک بازی میداند و شگفت انگیز است. از بازی با نصیریان کیف کردم. از آقای مجیدی تشکر میکنم.
طبطبایی نیز گفت که روزهای اول در مدرسه با همه معاشرت کردم و بسیار ماخوذ به حیا بود با کمک مادرش توانستیم این مشکل را حل کنیم.
روح الله زمانی در اینجا به شوخی گفت که روی ناموسم حساسم و نمیخواستم که به ناموس دیگران نیز نگاه بد شود. این سخن او بار دیگر مورد تشویق حضار قرار گرفت.
شیرزاد دیگر بازیگر فیلم گفت که عسگری دستیار کارگردان از من تست بازی گرفت و گفت که میدانی بازیگر قرار است بشوی؟ باید با آن زندگی کنی. نزدیک هشت ماه فیلمبردای کردیم. شیزاد نیز روش دستفروشی خود را تبلیغ کرد که مورد خنده و گریه حضار قرار گرفت.
شمیلا دیگر بازیگر کار فیلم سینمایی گفت که برای بازی در فیلم باید به مادرم و اینکه شرایط سختی را پشت سربگذاریم فکر کردم که بسیار سخت است. او در این لحظه گریه کرد و همراه او نیز مجیدی و جاویدی نیز گریستند.
جاویدی نیز گفت مشخصاً نوشتن برای چنین موضوعی در کنار مجیدی بسیار کار مهم و جذابی است. ما سه ماه تحقیق کردیم. هیچ وقت غیر از خودم را سخت گیرتر برای تحقیق نمیدانستم. اما در تحقیق در کنار مجیدی فهمیدم که این کار چقدر بزرگ و مهم است. امیدوارم برای بچه های کار اتفاق خوبی بیافتد نه به خاطر من یا آقای مجیدی.
جاویدی درباره نتیجه و سرنوشت فیلم گفت که علی زمانی در واقع آخر فیلم پیر شد و سفری که او کرد و چیزهایی که از ناظم و معلم یادگرفت در حقیقت نتیجه و محتوای فیلم است.
مجیدی درباره داستانکهای فیلم و پیرنگ گفت که همه عناصر فیلم لازم و ملزوم یکدیگرند و هیچ چیز اضافی نیست. تمام راهروهای زیرزمینی تمامش در یک سوله ساخته شده است.
نصیریان درباره انصراف کیمیایی و مهرجویی از حضور در جشنواره گفت مهرجویی قبلا گفته بود که در جشنواره نمیآید نه اینکه انصراف بدهد کیمیایی هم مثل هر کسی دیگری آزاد است که نظر بدهد که در جشنواره میآید یا خیر. اظهار نظر خاصی ندارم و آزاد است.
مجیدی درباره سرنوشت بازیگر فیلم بچههای آسمان و اینکه دیگر نتوانست در فیلمی به خوبی قبل بازی کند گفت که متأسفانه فضای ناصوابی درست میشود ک آدم را در حالت بدی قرار میدهند. فرخ هاشمیان اشتباه محض گفته است. بچهها زمانی که در فیل بازی میکنند برای آنان مسئولیت داریم اما بعد از آن دیگر تا آخر نمی شود نسبت به آنان مسئولیت مالی و ... داشته باشیم.
قابشی بازیگر مدیر مدرسه گفت که خوشحالم که در اعتبار سینمای ایران بازی کردم و آموختم آنچه را که باید بیاموزم. امیدوارم این شانس باشد که دیگران در فیلمهای او بازی کنند.
دیگر بازیگران جوان فیلم گفتند که از بازی در این فیلم خرسندند و از آقای مجیدی تشکر کردند. موسویفر بازیگر دیگر این فیلم با چشمان گریان گفت که ابوالفضل را در صحنهای کتک زده است که عذرخواهی میکنم. ابوالفضل هم در جواب گفت که فدای سرت.
انتهای پیام/