گفت‌وگوی خواندنی تسنیم با همسر شهید دفاع مقدس / شهید ابراهیمی یار و یاور همه بود
همسر جانباز شهید علیرضا ابراهیمی دیانت و لباس پاسداری این شهید را علت پاسخ مثبت به خواستگاری خانواده ابراهیمی عنوان کرد و گفت: علیرضا هیچ‌گاه فرزندمان را بیرون از خانه به آغوش نکشید تا مبادا فرزندان شهدا دچار حسرت شوند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سمنان، به مناسبت در پیش بودن روز زن به سراغ همسر شهیدی رفتیم، و او از خاطرات شیرین روزهای بودن در کنار همسر و دل‌تنگی‌های امروز خود برایمان گفت.
«فاطمه ابراهیمی» همسر جانباز شهید «علیرضا ابراهیمی» است که به قول خودش، علاوه بر اخلاق و دیانت، ملبس بودن به لباس مقدس پاسداری را ملاک عمل خود برای پاسخ مثبت دادن به «علیرضا» قرار داده است می‌گوید: همسرم در روز عقد و عروسی نیز لباس پاسداری بر تن داشت و من بسیار خوشحال بودم که در کنار چنین مردی ایستاده‌ام.
او در مورد خصوصیات اخلاقی همسرش این‌گونه بیان می‌کند: «علیرضا» بسیار مهربان، صبور، خوش‌برخورد بود. هرگز به پدر و مادرش بی‌احترامی نکرد و نسبت به این موضوع بسیار حساس بود. او مقید به خواندن نماز اول وقت بود و به یاد ندارم نماز شبش ترک شده باشد. حلال مشکلات مردم، دوستان و نزدیکان بود؛ به‌طوری‌که در خانه ما به هتل ابراهیمی معروف شد. او یار و یاور همه بود و اگر فردی تقاضایی از همسرم داشت هر کاری که از دستش برمی‌آمد؛ انجام می‌داد و هرگز بی‌تفاوت از این مسائل نمی‌گذشت.
همسر جانباز شهید «علیرضا ابراهیمی» گفت: همسرم در سال 63 در عملیات «والفجر هشت» در منطقه فاو شیمیایی شد و تنگی نفس و سرفه‌های شدید به مهمانی ناخوانده در وجود همسرم تبدیل‌شده بود.
او با بیان اینکه همسرم رنج بسیاری را تحمل کرد؛ اما هرگز شکوه و گلایه‌ای نکرد اضافه می‌کند: از سال 83 به بعد به دلیل تشدید بیماری برای تنفس از کپسول اکسیژن استفاده می‌کرد و تحت درمان و مراقبت شدید بود.
همسر این شهید بیان می‌کند: اواسط سال 86 بود که حال و احوال «علیرضا» بسیار وخیم شده بود و تحت شیمی‌درمانی قرار گرفت؛ در طول هفت ماه آخر حیاتش درد و رنج بسیار زیادی کشید و مدام در حال سجده بود؛ و سرانجام نیز در چهاردهم اسفندماه 86 به آرزوی دیرینه‌اش یعنی شهادت نائل آمد.
وی می‌گوید: زندگی مشترک ما عمرش کوتاه اما بسیار شیرین و خاطره‌انگیز بود؛ من و علیرضا 24 سال باهم زندگی کردیم.
همسر جانباز شهید «علیرضا ابراهیمی» بیان می‌کند: خداوند بعد از 14 سال زندگی مشترک من و علیرضا به ما فرزندی پسر عطا کرد که نامش را «محمد رسول» گذاشتیم و فرزندم زمانی که پدرش شهید شد؛ 9 سال بیشتر نداشت.
او می‌گوید: «علیرضا» هرگز در خارج از خانه «محمد رسول» را بغل نکرد و می‌گفت فرزندان شهدا و یتیمان دلشان می‌سوزد و می‌گفت نمی‌خواهم به من وابسته شود و من می‌دانستم این حرف را برای روز نبودنش می‌گوید.
همسر شهید ابراهیمی عنوان می‌کند: شهدا راه خود را انتخاب کردند و در مسیری درست قدم گذاشتند و خداوند نیز اجر و پاداش انتخاب و راه درستی که در پیش گرفتند با شهادت به آنها عطا کرده است.
او از سفارش‌ها و وصیت همسر شهیدش «علیرضا ابراهیمی» برایمان ابن گونه می‌گوید که «سفارشی اکید بر توجه به امربه‌معروف و نهی از منکر داشت. خواندن نماز اول وقت، حفظ حجاب و عفاف، توجه به نیازمندان و رفع مشکلاتشان از دغدغه‌های همسرم بود. علیرضا دائم تأکید می‌کرد که مبادا نسبت به این مسائل بی‌تفاوت باشید.»
همسر شهید ابراهیمی با تأکید بر اینکه مسئولان نباید اجازه دهند خون شهیدان پایمال شود؛ اضافه می‌کند: شهدا که تکلیفشان مشخص است آنها با خداوند متعال معامله کردند؛ اما امروز وظیفه و رسالت ما در قبال شهدا و عمل به وصایای آنها و حرکت در مسیر آرمان‌ها و اهداف آن بزرگواران بسیار سنگین است.
آری امروز ما باید حواسمان جمعِ جمع باشد و نگذاریم خون هزاران هزار شهیدی که در راه اعتلای اسلام و انقلاب به دست متجاوزان، بدخواهان و دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بر زمین ریخته شده است، پایمال شود.
رسالت هر زن و مرد ایرانی است که با عفت و حیای زینبی و زهرایی و غیرت و مردانگی حسینی حافظ ارزش‌ها و باورهای دینی و اسلامی باشند.
انتهای پیام/363/ش