مدیریت بحران؛ تعادل میان اخبار مثبت و منفی
در پی ظهور و فراگیری ویروس کرونا در کشور و انتشار اخبار مرتبط با این بیماری جدی، فضای رسانه‌ای کشور نیز همانند فضای عمومی جامعه ملتهب شد، به گونه‌ای که تاثیر و تاثر این ۳ پدیده از همدیگر قابل تفکیک نیست.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، پروانه پیشنمازی طی یادداشتی در روزنامه وطن امروز نوشت : در پی ظهور و فراگیری ویروس کرونا در کشور و انتشار اخبار مرتبط با این بیماری جدی، فضای رسانه‌ای کشور نیز همانند فضای عمومی جامعه ملتهب شد، به گونه‌ای که تاثیر و تاثر این 3 پدیده از همدیگر قابل تفکیک نیست؛ اینکه بحران رخ‌داده (کرونا) جامعه را متاثر کرده و به دنبال آن رسانهها نیز متاثر شده‌اند یا اینکه بحران رخ‌داده در کانون توجه رسانهها قرار گرفته و با اتکا به نظریه برجسته‌سازی، رسانهها جامعه را از بحران مذکور متاثر ساخته‌اند چندان مشخص نیست. این تفکیک‌پذیری نه‌تنها در فرآیند مدیریت بحران پیش‌آمده اهمیت فراوانی دارد، بلکه در تحلیل عملکرد رسانهها و رفتار مردم نیز در مواجهه با بحران کرونا یک ضرورت تلقی می‌شود، چرا که با این تفکیک‌پذیری قادر به تشخیص رویکردها و راهبردهای رسانه‌ای در مواجهه با بحران پیش‌آمده می‌شویم. اینکه رسانهها با اولین نشانه‌های بروز بحران و حتی پیش از اینکه این مخاطره در کشور تبدیل به بحران شود (پیش از ورود کرونا به کشور) به احتمال وقوع آن فکر کرده و برنامه‌ای از پیش تعریف‌شده داشته باشند، نشان از راهبرد فعال و فوق‌فعال یک رسانه و رویکرد تعامل آن دارد که خود حاکی از مترقی بودن عملکرد رسانه در مواجهه با بحران است اما چنانچه رسانهها در مواجهه با بحران پس از واکنش اجتماع و رفتار عمومی جامعه اقدام به اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی کرده باشند، حاکی از رویکرد واکنشی و راهبرد انفعالی آنهاست که ضمن اینکه بیانگر پس‌ماندگی رسانه‌ای در مواجهه با بحران است، نقطه منفی مهمی در عملکرد رسانه‌ای آن رسانه تلقی می‌شود. خوشبختانه رفتار رسانه‌های کشور در مواجهه با وقوع بحران کرونا در کشور از نوع راهبرد فعال و رویکرد تعاملی است یعنی با سرعت مطلوب اقدام به اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی در این زمینه کرده و با تهیه گزارشات و مصاحبه‌های تخصصی اقدام به اطلاع‌رسانی جامع و صحیح پیرامون بحران به وقوع پیوسته کردند. اما آنچه در این بین نیازمند تامل و توجه است، رعایت توازن و تعادل میان اخبار منفی و مثبت پیرامون بحران است. یعنی اگر چه رسانهها به حکم مسؤولیت اجتماعی‌شان، وظیفه اطلاع‌رسانی سریع، صحیح و جامع بحران را دارند، لکن با اتکا به همان مسؤولیت، وظیفه حفظ و صیانت از روان عمومی جامعه را نیز دارند. به عبارتی، اطلاع‌رسانی در این زمینه و هر بحران دیگری باید با استفاده از تکنیک واقع‌نمایی به گونه‌ای انجام شود که منجر به ایجاد رعب و وحشت یا بروز فوبیا در جامعه نشود. شاید یکی از راه‌های پیروی از چنین الگویی، داشتن برنامه رسانه‌ای بحران برای سناریوها، سطوح و گستردگی مختلف بحران است. رعایت توازن در انتشار اخبار منفی و مثبت پیرامون بحران به‌وجود آمده و انتشار اخبار امیدآفرین از دیگر راهکارهایی است که می‌تواند در عملکرد رسانه‌ای مفید فایده واقع شود.
انتهای پیام/
