پیکر استاد موسیقی مازندران آرام گرفت / نوای موسیقی مقامی مازندران خاموش شد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مازندران، استان علوی تبار و فرهنگ پرور مازندران همواره از استانهای پیشتاز در معرفی حکومت علوی و تبری بوده است. این استان تبری سرا دارای سبک‌های متعدد موسیقایی نظیر امیری، کتولی، محلی مازندرانی، کجوری، گیلکی  آواهای دیگر شعری بوده که به مرور زمان به ورطه فراموشی سپرده شده بوده است.

موسیقی مازندران با حضور اساتید و شعرای بنام قبل دیروزی نظیر نیما یوشیج، امیر پازواری و شاعران دیروز و امروزی نظیر استاد گوران، استاد اسحاقی و استاد ابوالحسن خوشرو به درجه ای از پویایی و بالندگی رسیده و به نوعی موسیقی فولکلور و محلی مازندران را باید وامدار تلاش‌های نوازندگانی چون استاد خوشرو و اسحاقی دانست.

روز گذشته خبری در فضاهای مجازی مبادله شده که استاد بی بدیل موسیقی مازندران درگذشت. این خبر در فضای ناراحت کننده استان که مردمان آن درگیر ویروس کرونا بودند دوچندان ناراحت کننده بوده و بسیاری از پیشکسوتان موسیقی مازندران را به سوگ نشانده است.

پیکر استاد بی بدیل موسیقی مازندران بعد از ظهر امروز با حضور اهالی فرهنگ، هنر و رسانه مازندران و قائم‌شهر از سه راه درویش (ابتدای روستای ساروکلای قائمشهر آغاز و در آرامگاه ساروکلای این شهر زادگاه استاد خوشرو برگزار و به خاک سپرده شد.

مراسم سوم و هفتم استاد خوشرو به دلیل رعایت پروتکل‌های  بهداشتی ویروس کرونا، برگزار نخواهد شد و در مراسم تدفین تجمیع شده است.

ابوالحسن خوشرو  سرمایه‌ای از فرهنگ و هنر مازندران

عباس زارع، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران با تسلیت فوت استاد خوشرو گفت: استادابوالحسن خوشرو  سرمایه‌ای از فرهنگ و هنر مازندران،  آخرین آواها و نواها را خواند و نواخت و از دیار خاک کوچ کرد و ضایعه‌ای دیگر برای هنر موسیقى بومى مازندران بر جای گذاشت. 

وی بیان کرد: استاد خوشرو ، آوازها و نغمه‌هایی را که با جان و زندگی مردم پیوند خورده است، در قلب خود داشت و در انتقال آن به نسل جوان و معرفی موسیقی اصیل بومى مازندران که ریشه در تاریخ و فرهنگ غنی و دیرپای این دیار دارد، جدیت ستودنی داشت. 

موسیقی مازندران گرچه هنرمند ارزشمند و تاثیرگذارى را از دست داده، اما آواها و نواها و اجرای‌های به یادماندنی‌ اش همیشه در یادها خواهند ماند.  امید است با ثبت آثار ارزشمند این هنرمند بزرگ موسیقی بومى مازندران که بخشی مهمی از تاریخ و فرهنگ این سرزمین است، همه نغمات و آواهای دلنشین موسیقى اصیل مازندران حفظ شود و بیش از گذشته معرفی و ارائه شود. 

احمد حسین زادگان، استاندار مازندران نیز درگذشت استاد ابوالحسن خوشرو، خنیاگر، نواخوان برجسته و صاحب نام و نوازنده موسیقی مقامی و محلی مازندران تسلیت گفت و افزود:  زنده یاد استاد خوشرو که پس از گذراندن کلاس درس و موسیقی با دانش و آگاهی لازم در این رشته هنری، به شناخت ریشه‌ها، اشکال، الحان و سبک‌های مختلف موسیقی بومی و فولکلوریک مازنی همت کرد.

وی افزود: این هنرمند شهیر مازندرانی با استعداد و قریحه ذاتی خود و بهره‌گیری از طرز استادان گذشته و نوآوری و خلاقیت، سبک شخصی خویش را تثبیت کرد و با سوت خوانی، امیرخوانی، طالباخوانی، نوروزخوانی، آیینی‌خوانی نواخوان خوش آواز سرودهای کوهپایه‌ها و شهرهای مازندرانی شد و اعتبار خود را در این رشته؛ با بردن جوایز مختلف از جشنواره های داخلی و خارجی به رخ کشید و با تشکیل گروه‌های مختلف به پرورش جوان‌ها و اشاعه موسیقی مازندرانی همت وافر بخرج داد و آثار ارزشمند و فاخری را در تاریخ هنر مازندران به میراث گذاشت.

استاندار مازندران گفت: لـله وا نواز پرسوز مازندرانی؛ استاد ابوالحسن خوشرو را باید یکی از ستاره‌های همیشه فروزان آسمان موسیقی مقامی و بومی مازندران به شمار آورد که صدا و نوای او همواره برای ما به یاگار خواهد ماند.

آشنایی با استاد خوشرو

ابوالحسن خوشرو، 14 دی 1325 در روستای سیاهرودکلا قائم‌شهر به دنیا آمد. پدرش ابوطالب نوازنده نی و خواننده بود. وی از کودکی به نواختن ساز للوا روی آورد و به منظور فراگیری و تکمیل دانش موسیقی خود، از هنرستان موسیقی تهران فارغ‌التحصیل شد.

در سال 1339 یک گروه موسیقی با همکاری برادرانش فرج‌الله خوشرو (سنتور) و عبدالله خوشرو (کمانچه) و هم‌چنین احمد محسن‌پور (ویلن) تشکیل داد و از سال 1345 با رادیو مرکز استان مازندران همکاری خود را آغاز کرد. او با تشکیل گروه موسیقی روجا ستاره صبح در سال 1350 فعالیت‌های هنری خود را گسترش داد. او هم‌چنین سرپرستی گروه امیر پازواری را نیز برعهده داشت و به عنوان خواننده و نوازنده للوا در مازندران شهرت یافت.

اجرای کنسرت‌های متعدد، شرکت در جشنواره‌های آیینه و آواز، حماسی و نواحی کرمان و دیگر جشنواره‌های بین‌المللی نظیر جشنوارۀ موتستر آلمان و اجرا در برنامهٔ ترقه از دیگر فعالیت‌های هنری او به‌شمار می‌روند که در همۀ آن‌ها جایزهٔ نوازنده و خوانندهٔ برتر و لوح سپاس دریافت داشته‌است. او افرادی مانند خلیل طهماسبی نوازندهٔ للوا و خوانندهٔ شهیر مازندران و آقاجان فیوج‌زاده، حسین علیزاده و  سلیمان اسدی را در زندگی هنری خود مؤثر و الهام‌‌‌بخش می‌دانست.نخستین مجموعۀ موسیقی ابوالحسن خوشرو هژبر سلطون نام داشت. اثر مشتی از او در سال 1359 منتشر شد که همین امر باعث شد مردم منطقه تا سال‌ها او را مشتی صدا کنند.

وی در اجرای لیلی جان‌ها و آوازهای مازندرانی، تلفیقی از شیوه‌های استادان قدیم و نیز سبک و لحن شخصی خود را ارائه می‌کرد و این ویژگی، او را از دیگران متمایز می‌کرد. تأثیر آثار و فعالیت‌های هنری وی بر موسیقی مازندران بسیار قابل توجه بوده‌است. از ابوالحسن خوشرو به عنوان نماد موسیقی مازندران یاد شده‌است.

در سال 96 کاشی ماندگار» توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار، شاخص و تأثیرگذار بر سر درب خانهٔ ابوالحسن خوشرو نصب شد. در  15 ی  97 مراسم گرامی‌داشت ابوالحسن خوشرو در قائم‌شهر برگزار شد. در اختتامیهٔ پنجمین «جشنوارۀ موسیقی آینه‌دار» در سال 97 تندیس سرو به ابوالحسن خوشرو اهدا شد.

تیتراژ پایانی سریال نوروزی شش قهرمان و نصفی با صدای ابوالحسن خوشرو، موسیقی محمدمهدی گورنگی و شعر افشین علا در فروردین 98 از شبکه تهران پخش شد.

ابوالحسن خوشرو علی‌رغم مبارزه با بیماری، در دوم شهریور 98 در مراسم تجلیل از نخبگان ورزش‌های رزمی و رتبه‌های برتر کنکور و دانش آموزان نخبۀ روستای قادی‌کلای بزرگ در شهرستان قائم‌شهر حضور یافت و نخبه‌های این روستا جوایز خود را از دستان او دریافت کردند.

انتهای پیام/681/ش