سازمان سینمایی نسبت به سینمای دفاع مقدس احساس مسئولیت کند/ تا وزیر و معاون نخواهند اتفاق خاصی نمی‌افتد
مدیرعامل انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس از مشکلات زنجیره‌وار سینمای دفاع مقدس گفت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در سالی که پشت سر گذاشتیم از حیث اکران یکی از لاغرترین سال‌های تمام عمر خود را سپری کرد.
شاید تنها فیلم مهم و جدی سینمای دفاع مقدس را بتوان «23 نفر» نامید که آن هم به دلیل ضعف در حوزه اکران و عدم عدالت نتوانست از فروش قابل قبولی برخوردار باشد. چرایی این معضلات در کنار هم باعث شد تا از «مهدی عظیمی» مدیرعامل انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس علل این مسأله را پرس‌وجو کنیم.
وی در دوره مدیریت جواد شمقدری، در سازمان سینمایی مسئولیت معاونت نظارت و ارزشیابی را برعهده داشته است.
عبور از هفت خان رستم برای سینمای انقلاب و جنگ
عظیمی در پاسخ به سوال خبرنگار تسنیم درباره چرایی فقر چشم‌گیر سال گذشته در حوزه سینمای دفاع مقدس پاسخ داد: باید سینمای دفاع مقدس و انقلاب اسلامی را مانند سیستم دید که از نقطه‌ای آغاز می‌شود و انتهایی دارد. از این نظر سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس مانند دیگر حوزه‌های سینمایی کشور است که از پیش تولید تا اکران و شبکه نمایش خانگی آن باید حساب شده و منظوم باشد. اما متأسفانه اینطور نیست.
اگر نهادهای دیگر فیلم دفاع مقدس نسازند چه چیزی در پایان سال داریم؟
وی در ادامه ادله خود را این گونه تبیین کرد: ما در نگاه سیستمی و نظام‌مند در حوزه سینما از سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری گرفته تا اکران را داریم. در حوزه ابتدایی باید بگویم که آیا نگاه وزارت ارشاد و سازمان سینمایی به این حوزه تزئینی یا تکلیفی و یا از سر رفع تکلیف است؟ این که در سال چند فیلم سینمایی بسازیم و بگوییم که کار خود را انجام داده‌ایم منجر به چنین نتیجه‌ای می‌شود؛ علاوه بر آنکه این تعداد فیلم انقلابی و دفاع مقدسی را هم سازمان سینمایی نساخته است بلکه مؤسساتی مانند اوج و روایت فتح و حوزه هنری و... ساخته‌اند اما همیشه و در همه ادوار افتخار و مدالش برای مدیران فرهنگی کشور است. تصور کنیم که همین چند فیلم را هم این نهادهای مذکور نمی‌ساختند مثلاً وزارت اطلاعات به کمک ساخت فیلم «روز صفر» نمی‌آمد یا اوج «لباس شخصی» را نمی‌ساخت تنها فیلم باقی مانده «درخت گردو» بود که به صورت مستقل و شخصی ساخته شده بود که البته درباره آن هم حرف دارم. در آن صورت چه چیزی برای ارائه داشتیم که امروز برخی از مدیران انقدر مدعیند؟
سازمان سینمایی پاسخگو نیست
معتقدم که سازمان سینمایی حضور پاسخ‌گویی ندارد در حالی که باید در این خصوص به طور جدی پاسخگو باشد که چرا در حوزه تولید سینمای انقلاب دچار ضعف اساسییم. در این زمینه به نظرم باید سازمان سینمایی تشریک مساعی کند، حداقل این کار را باید به صورت پیگیر انجام دهد. اما واقعیت این است که در بیشتر این سال‌ها میان سازمان و این نهادها همفکری و مراوده چندان هدف‌مند و دقیقی وجود نداشته است.
عظیمی در ادامه درباره ضعف سینمای انقلاب در حوزه نیروی انسانی گفت: بعد از این بخش باید به سراغ نیروی انسانی به عنوان یکی از اصول مهم مدیریتی برویم. سؤال من این است که چنددرصد مسئولین ما و کارکنان سینمایی کشور در این زمینه هم‌دل و هم‌نظرند؟ انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس دارد خودش را می‌کشد که به سازمان سینمایی کشور بگوید اعضای این انجمن و افرادی که در این حوزه مشغول فعالیت سینمایی از هر سنخند، اعضای فرهنگی و هنری همین کشورند و باید به آنان مانند دیگر هنرمندان کشور توجه شود و مشکلات و مسائل آنان حل شود.
هنرمندان انقلابی یک قامت بالاترند
این مدیر فرهنگی کشور خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی گفت که بدون شک و با صراحت می‌گویم که هنرمندان سینمای حوزه دفاع مقدس ما نه تنها یک سر و گردن بلکه یک قامت از نظر تکنیک و سواد سینمایی و هنری از دیگر هنرمندان محترم کشور بالاترند.
این نکته به این معنا نیست که از سر صدقه یا لطف باشد، بلکه وظیفه سازمان سینمایی کشور است. به طور دقیق‌تر خانه سینما و مدیرت آن باید به آنان توجه کنند. در خانه سینما بیشتر افرادی که مسئولیت دارند نسبتی خاص و ربطی میان خودشان و سینمای انقلاب و دفاع مقدس نمی‌بینند و تنها چندنفر معدودند که به این حوزه توجه دارند.
وی اظهار داشت که بسیاری از افرادی که در این نهادهای سینمایی مشغولند خود را پدر سینما می‌دانند که باید هرچه که هست از زیر نظر آنان رد شود. مانند برخی از سلبریتی‌ها که فقط دنبال منافع خودند و هر جا که متامع آن‌ها حکم کند هستند. پس از نظر نیروی انسانی نیز سینمای انقلابی در محاق است.
پروانه ساخت فیلم‌های ارزشی به سختی صادر می‌شود
این تهیه‌کننده سینما در بخش دیگری از سخنان خود گفت: حتی در مرحله صدور پروانه ساخت نیز دچار مشکلیم و بعضاً پروانه ساخت یک فیلم را تا یکسال طول کشیده است که صادر کرده‌اند اما پروانه ساخت فیلم دیگری که هیچ ارزشی ملی و میهنی ندارد به سرعت صادر شده است. این دوگانگی باعث تضعیف سینمای ارزشی شده است.
بعد از تمام این مراحل و گرفتاری‌های تولید زمانی که فیلم انقلاب و دفاع مقدس وارد سینما می‌شود تازه باید بتواند از مافیای اکران عبور کند. بعد هم که سردر سینماهای کشور خود گواه است که چه فیلمی بیشتر فروش خواهد داشت: فیلمی که یا پر از سوپر استار باشد یا با شوخی‌های اروتیک و جنسی مردم را بخنداند. در نتیجه سرنوشت فروش و بعد از آن هم شبکه نمایش خانگی که با قیمت پایین فیلم را می‌خرند معلوم است که به کجا می‌رسد.
تلویزیون هم اگر فیلمی را بخرد آنقدر در کنداکتور خود فیلم را در مدت زمان کوتاهی تکرار می‌کند که دیگر از ارزش می‌افتد و مخاطب از آن بیزار می‌شود. پس می‌بینیم که سینمای انقلاب و دفاع مقدس باید دارای یک برنامه‌ریزی منسجم باشد و به صرف تصویب دو بند قانون و تبصره مشکلی حل نخواهد شد. این حوزه از سینما در نسبت با کلیت سینمای ما شاید چندان وضع نامناسبی نداشته باشد اما با نقطه اصلی و ایده‌آل ما فاصله بسیار زیادی دارد.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا راه حل اصلی را برعهده‌گیری انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس توسط سازمان سینمایی می‌دانید؟ بیان کرد: در صورتی که شخص آقای صالحی وزیر محترم فرهنگ و آقای انتظامی ریاست محترم سازمان سینمایی مسئولیت سینمای دفاع مقدس را برعهده بگیرند و کار سازمانی و زیرساختی برای این انجمن انجام شود شاهد تغییرات عمده‌ای در سینمای دفاع مقدس و انقلاب خواهیم بود. امیدوارم که ایشان انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را در یک پیکره واحد با خود سازمان بدانند.
سازمان سینمایی همین قدر که می‌بیند که مثلاً سپاه یا بسیج در ساخت فیلمی کمک می‌کند احساس می‌کند که انجام وظیفه کرده است و خیالش از این بابت راحت می‌شود در حالی که باید حالا که نهادی دیگر در این میدان وارد شده است و کار می‌کند، سازمان سینمایی هم در تشریک مساعی وارد شود تا کار بهتر و با کیفیت‌تری صورت بگیرد.
وی در پایان گفت که هرساله مدیران فرهنگی و سینمایی ما از افتخارات و کارنامه درخشان خود چند فیلم انقلاب، ارزشی و دفاع مقدسی می‌گویند و زمانی که نوبت به ارائه گزارش مالی می‌رسد نمی‌گویند که فیلم‌های مبتذل و سطحی از فروش بالایی برخوردارند. این عدم «شفافیت» در اطلاع رسانی و آماردهی امری ناپسند است.
انتهای پیام/
