ارتباط بهار با عصر ظهور در اندیشه قرآنی امام حسین(ع)
همان گونه که فصل بهار به زمین حیاتی دوباره میبخشد، خداوند در عصر حکومت امام عصر(عج) دلهای مرده خلایق را زنده و خیرات و برکات را در سراسر دنیا گسترده می‌کند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، از مهم‌ترین تأکیدات خداوند در آیات قرآن، دقت به نشانه‌ها و آیات آفرینش و عبرت گرفتن از آنهاست. در اندیشه قرآنی، هر یک از این نشانه‌ها حاوی پیام‌هایی است که می‌تواند به زندگی انسان سمت و سویی الهی دهد و او را همسو با اهداف و برنامه‌های خداوند در فرآیند خلقت کند.
به‌عنوان مثال خداوند در آیه سوم سوره رعد ضمن شمردن برخی نعمت‌ها، آنها را برای اهل‌تفکر به‌عنوان نشانه معرفی می‌کند، آنجا که فرمود «وَ هُوَ الَّذی مَدَّ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ فیها رَواسِیَ وَ أَنْهاراً وَ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فیها زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُون؛ و اوست کسى که زمین را گسترانید و در آن، کوه‌ها و رودها نهاد، و از هر گونه میوهاى در آن، جُفت جُفت قرار داد. روز را به شب مىپوشاند. قطعاً در این [امور] براى مردمى که تفکر مىکنند نشانههایى وجود دارد.»
حال که در فصل بهار قرار داریم، می‌توان با همین منظر نشانه‌شناسانه به این فصل از سال نگریست؛ چه اینکه این فصل از جمله آیات خداوند است که ویژگی خاصش آن را از سایر فصلها متمایز کرده است که شامل بیداری زمین، سرسبزی و طراوت و سرزندگی و نشاط پس از دوران سرد و خشک زمستان است. حال باید پرسید؛ فصل بهار به‌عنوان یکی از آیات خلقت حاوی چه پیامی می‌تواند باشد؟
با بررسی آیات و روایات مربوطه می‌توان نتیجه گرفت در یک منظر فصل بهار نشانی از دوران حکومت امام عصر عجّل اللّه تعالی فرجه در عصر ظهور است؛ در واقع سرسبزی و نشاط و بیداری زمین پس از دوران سرد و خشک زمستان یادآور برکات و نعمت‌های عصر ظهور پس از عبور بشریت از مقطع دشوار آخرالزمان است. با این نوع نگاه، بهار نشانی از عصر ظهور قائم (عجّل اللّه تعالی فرجه) و زمستان نشانی از دوران محنت‌بار آخرالزمان است.
جالب است که امام صادق(ع) در تفسیر آیه17 سوره حدید «اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُون؛ بدانید که خدا زمین را پس از مرگش زنده مىکند، به‌راستى آیات [خود] را براى شما روشن کردهایم، باشد که بیندیشید.» فرمود: «یعنی خداوند زمین را به عدل قائم در هنگام ظهورش زنده می‌کند بعد از آنکه توسط امامان گمراه مرده بود؛ یُحْیِیهَا اللَّهُ بِعَدْلِ الْقَائِمِ عِنْدَ ظُهُورِهِ بَعْدَ مَوْتِهَا بِجَوْرِ أَئِمَّةِ الضَّلَالِ.» (غیبت نعمانی، ص25) براین اساس، خداوند موضوع زنده شدن زمین را آیه و نشانهای برای عصر ظهور حضرت مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه و حکومت ایشان معرفی کرده است.
امام حسین علیه السلام نیز در روایتی مشابه این روایت فرمود «دوازده مهدی از ماست، اول آنها امیرالمؤمنین و آخرین‌شان نهمین از فرزندان من یعنی قائم به حق است؛ خداوند به‌واسطه او زمین را پس از موتش زنده می‌کند. قَالَ الْحُسَیْنُ‌بْنُ عَلِیِّ‌بْنِ أَبِی‌طَالِبٍ(ع) مِنَّا اثْنَاعَشَرَ مَهْدِیّاً أَوَّلُهُمْ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ‌بْنُ أَبِی‌طَالِبٍ(ع) وَ آخِرُهُمُ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ یُحْیِی اللَّهُ تَعَالَى بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها» (عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج1، ص68) و یا آن حضرت در توصیف دیگری درباره برکات عصر ظهور فرمود «(در آن دوران) به‌قدرى برکت از آسمان به‌سوی زمین نازل مىشود که شاخه درخت از زیادى میوه مىشکند! میوه زمستانى در تابستان و میوه تابستانى در زمستان خورده مىشود؛ وَ لَیُنْزِلَنَّ الْبَرَکَةَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ حَتَّى إِنَّ الشَّجَرَةَ لَتُقْصَفُ بِمَا یَزِیدُ اللَّهُ فِیهَا مِنَ الثَّمَرَةِ وَ لَتَأْکُلُنَّ ثَمَرَةَ الشِّتَاءِ فِی الصَّیْفِ وَ ثَمَرَةَ الصَّیْفِ فِی الشِّتَاءِ» (الخرائج و الجرائح، ج2، ص850)
این نوع نگرش را حتی در زیارتنامه‌ای منسوب به امام عصر عجّل اللّه تعالی فرجه این‌گونه میبینیم: «السَّلَامُ عَلَى رَبِیعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَیَّام؛ سلام بر تو ای بهار خلایق و خرمی روزگار.»
یعنی امام عصر(عج) با ظهور و حضور مبارکشان به‌اذن‌الله دلهای مرده و پر از جهل خلایق را احیا میکنند و نور را به‌جای ظلمت و نیز خیرات و برکات را در سرتاسر عالم گسترش میدهند؛ همان گونه که با آمدن فصل بهار، زمین زنده می‌شود و گیاهان شکوفه میدهند و موسم بهاری دلهای خلایق را متحول می‌کند.
انتهای پیام/+
