کریمی صارمی: عکاسان اجتماعی با عکاسی از مشاغل، امیدآفرینی کنند/ لزوم حرکت به سمت مجموعه عکس
علیرضا کریمی صارمی عکاس و مدرس پیشکسوت رشته عکاسی معتقد است که عکاسان میتوانند با ثبت لحظههای ناب از مشاغل، بر تقویت حس خودباوری و امید آفرینی در جامعه تأثیرگذار باشند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در میان جشنوارهها و مسابقات هنری که در طول سال برگزار میشوند، کمتر رویداد هنری وجود دارد که توجه خود را به حوزه کار و اشتغال به عنوان موضوع و دغدغه مهم اجتماعی معطوف کرده باشد؛ حوزه کار و اشتغال، حوزهای کلیدی است که ابعاد مختلف آن میتواند از دریچه فرهنگ و هنر و از نگاه تیزبین هنرمندان هر چه بهتر و بیشتر شکافته شود؛ چراکه این حوزه از آن دست حوزههایی است که میتواند به برنامهریزان و مدیران مربوطه نقشه راه مقتضی و مناسب را ارائه دهد. اکنون در کشور ما مشاغل مختلفی وجود دارند که بسیاری از آنها در زمانهای که تأکید بر کارآفرینی، نقل محفل بسیاری از مدیران و مسئولان است، هنوز آنگونه که باید دیده و شناخته نشدهاند؛ عکاسی از مشاغلی است که میتواند با نمایش جذابیتها و ابعاد مختلف مشاغل مذکور، ایدههای متنوعی را در ذهن مردم شکل و مسیر زندگیشان را تغییر دهد. با توجه به اهمیت این موضوع مهم اجتماعی و کوشش عکاسان در نمایش واقعیتها و آگاهیبخشی به جامعه درباره کار و مشاغل، نخستین مسابقه بینالمللی عکس کار ایران به همت مرکز کار ایران از مدتی پیش فراخوان خود را منتشر کرده است. این رویداد در سه بخش تکعکس، مجموعه عکس و بخش جنبی با موضوع «نه به کار کودک» به همت مرکز کار ایران برگزار میشود. رویکرد این مسابقه، تأکید بر ارج نهادن به کار و مشاغل مختلف برای رونق اقتصادی، زندگی بهتر و در این میان شغلهای تخصصی، مهارتی و حرفهای و نیز کسب و کارهای نوین است و مشاغل پنهان و کارهای کاذب و غیرمولد مانند دستفروشی را شامل نمیشود. به باور بسیاری از کارشناسان و اساتید عکاسی، عکاسی از کسب و کارها و مشاغل در کشور ما، حوزه مغفول ماندهای است که لازم است ابعاد مختلف آن را تنویر و واکاوی کرد.
برای بررسی این موضوع، به سراغ علیرضا کریمی صارمی استاد دانشگاه و عکاس پیشکسوت کشور رفتیم و به گفتوگو با این هنرمند عرصه هنرهای تجسمی نشستیم. علیرضا کریمی صارمی در سال 1342 در ملایر استان همدان متولد شده است.
وی دارای مدرک کارشناسی ارشد عکاسی از دانشکده هنرهای زیبای کالیفرنیای ایالات متحده است. از جمله سوابق و فعالیتهای این عکاس میتوان به مواردی چون: مدیریت گروه عکاسی دانشکده خبر، تدریس دروس تخصصی عکاسی، مدیریت جشنوارههای سیمای جوان، دبیر جشنواره عکس امام رضا(ع)، جشنواره عکس فرهنگ ایران زمین، برگزاری نمایشگاه عکس بام شکسته بم، نمایشگاه بزرگ عکس لشکریان محمد رسول الله، نمایشگاه بزرگ عکس امام آفتاب، نخستین یادواره عکس امام حسین(ع)، جشنواره عکس مفاهیم قرآن در فرهنگ ایران، دبیر بخش عکس اولین جشنواره بینالمللی هنرهای تجسمی فجر/1387، مدیرهنری نمایشگاه ایران در پنجاه وسومین بینال جهانی ونیز، عضویت در شورای سیاستگذاری یازدهمین دوسالانه ملی عکس ایران و... اشاره کرد که از موارد ثبت شده در کارنامه هنری این عکاس به شمار میروند.
این مدرس رشته عکاسی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم، در پاسخ به این پرسش که برگزاری مسابقات عکاسی با موضوع کار و اشتغال چگونه میتواند نگاه مردم و مسئولان را به این موضوع مهم که سرمایهای انسانی به شمار میآید، جلب کند، گفت: ابتدا باید بگویم موضوع کار و اشتغال وابسته به اقتصاد و مدیریت کشور، مدیران و مسئولین است که چهطور باید به آن نگاه کنند؛ به باور من باید تفکری وجود داشته باشد که احیا و رشد سیاستهای اقتصادی کشور را رونق بخشد؛ وقتی ما در جامعه خودمان رشد و شکوفایی بهتر و بیشتری داشته باشیم، مطمئناً در پرتو آن اقتصاد و اشتغالمان هم در جامعه رونق میگیرد و میتوان متصور بود که هر کسی متناسب با تخصصی که دارد در جایگاه واقعی خود قرار گیرد. مطمئناً در این مسیر، با برگزاری رویدادهای فرهنگی از جمله جشنوارههای هنری و مسابقات عکس، میتوان این مهم را هر چه بهتر و مؤثرتر به تصویر درآورد و امیدوار بود که عکاسان با ثبت لحظههای ناب و جالب از مشاغل و کسب و کارها، بر تقویت حس خودباوری و امید آفرینی در جامعه تأثیرگذار باشند.
وی ادامه داد: به اعتقاد من تماشای آثار هنری از روی دیوار گالریها در متمرکز ساختن حس مخاطب و برقراری ارتباط بهتر وی با آثار هنری گام بسیار مؤثری است؛ از این رو تماشای آثار خلق شده در فضای هنرهای تجسمی، به ویژه عکس-حالا چه در قالب نمایشگاه انفرادی باشد و چه در قالب نمایشگاه آثار برتر جشنوارهها- در محیط گالریها حس و حال دیگری دارد و این امکان را ایجاد میکند که مخاطب فارغ از هرگونه مسئله و اندیشه دیگر، تنها و تنها به آن اثر هنری خیره شود و بر آن تمرکز کند؛ این در حالی است که به زعم من در محیط اینترنت، سایتها و شبکههای اجتماعی، آن تمرکز لازم که باید از سوی مخاطب به اثر هنری معطوف شود، وجود ندارد؛ بنابراین بی تردید حضور مخاطبان در محیط نمایش اثر میتواند به تقویت حسی که هنرمند به هنگام خلق اثر در ذهن خود داشته است، کمک شایان توجهی کند.
وی در این باره افزود: البته باید به این نکته نیز توجه داشت که فضای مجازی از نظری هم میتواند در شرایط خاص کنونی کشور؛ به ویژه همین شرایط کنونی پیش آمده ناشی از شیوع کرونا که جامعه را در بر گرفته و فرصت حضور در گالریها را از مخاطبان سلب کرده است، به هنرمندان و برگزارکنندگان جشنوارهها و مسابقات هنری کمک شایانی کند تا آثار خود را در قالب صفحههای مجازی و شبکههای اجتماعی خودشان به نمایش درآورند؛ از دیگر سو، حُسن دیگر این اتفاق را میتوان در قابلیت دربرگیری طیف وسیعی از مخاطبان خلاصه کرد؛ ما چنین گستردگی و تنوع مخاطبان را آنطور که در فضای مجازی شاهدیم، در محیط واقعی شاهد نیستیم.
کریمی صارمی افزود: به نظرم امروزه دو مقولۀ گالری و فضای مجازی باید متمم و مکمل یکدیگر باشند؛ به طوری که هر هنرمند همزمان یا پس از برگزاری نمایشگاه در محیط گالریها، آثار خود را در صفحات مجازی و شبکههای اجتماعی مختلف نیز منتشر کند تا مخاطبان بیشتری آن آثار را ببینند و با توجه به ارتباط دوسویه که در بستر اینترنت و شبکههای اجتماعی مجازی جریان دارد، انتقادات و پیشنهادات سازنده خود را برای ادامه راه هنرمند به او منتقل کنند.
این مدیر هنری با اشاره به وضعیت کنونی عکاسی مستند اجتماعی و اینکه چرا نمیتوان از این حوزه به عنوان منبع خود اتکای درآمدزایی یاد کرد، گفت: فکر میکنم نه تنها در عکاسی مستند، بلکه در گونههای دیگر عکاسی هنری و سایر شاخههای این رشته نیز بحث اقتصادی و کسب درآمد با مشکلاتی مواجه است؛ من به عنوان فردی که حدوداً 40 سال است در این حوزه هنری مشغول فعالیتم و تاکنون مدیریت آژانس عکس ایران و نهادهای مختلف فرهنگی و هنری را بر عهده داشته و نمایشگاههای متعددی برگزار کردهام، باید بگویم که وضعیت اقتصادی هنر و به ویژه رشته عکاسی بسیار بد است.
وی بیان کرد: فردی که نمایشگاهی برگزار کرده است، مطمئناً اگر حمایت خانواده و اطرافیانش نباشد، نمیتوان انتظار داشت که پول ورودی گالری را هم با فروش آثار خود به دست آورد؛ زیرا همانطور که میدانیم در وضعیت مشکلات اقتصادی کنونی که کشور را فرا گرفته است و در شرایطی که مردم به سختی مایحتاج خود را تهیه میکنند، چهطور میتوان انتظار داشت که بتوانند نسبت به خرید آثار هنری اشتیاق نشان دهند.
این عکاس پیشکسوت ضمن تأکید بر توجه به موضوع مسابقه، شناخت و تحقیق درباره آن را یکی از موارد مهمی دانست که عکاسان قبل از هر چیز باید نسبت تحصیل آن اقدام کنند و گفت: فکر میکنم در این روزها که کشور تقریباً تعطیل است و فرصت حضور در محیط بیرون از خانه مهیا نیست، بهترین کار مطالعه و تحقیق درباره شغلهایی است که در فراخوان مسابقه عکس کار قید شده است؛ بی تردید با شناخت هر چه بهتر نسبت به این موضوعات و اهتمام به اینکه بدانیم آن شغل مدنظر از حیث ابعاد تاریخی و شاغلینی که در آن حوزه فعالیت میکنند، چه وضعیتی دارد و یا پراکندگی آن در کشور ما به چه شکل است، بهتر میتوانیم به سراغ آن شغل برویم و آن را سوژه عکسهای خود قرار بدهیم؛ البته به باور من برای پرداختن هر چه بهتر به موضوع اشتغال، باید از نگاه تکعکس فراتر برویم و کار را به صورت پروژه مجموعه عکس در نظر بگیریم؛ در این صورت میتوانیم عملکرد موفقیتآمیزتری داشته باشیم.
به گزارش تسنیم، بر پایه تقویم مسابقه بینالمللی عکس کار ایران، آخرین مهلت ارسال آثار به این رویداد هنری، 15 فروردین ماه 1399 است. هنرمندان متقاضی برای اطلاع دقیق از قوانین شرکت، ثبتنام و ارسال عکس به این رقابت عکاسی میتوانند به پایگاه اینترنتی مسابقه به نشانی www.jobcenter.ir/festival مراجعه کنند. عیسی منصوری، محمود شالویی، سعید سمیعی، سیدحسن سلطانی، محمد اکبرنیا، افشین شاهرودی، رامین اسدی و محمد حمزهای از اعضای شورای سیاستگذاری نخستین مسابقه بینالمللی عکس کار ایرانند. همچنین، سعید سمیعی و محمد حمزهای از اعضای شورای سیاستگذاری؛ سمت رئیس و دبیری نخستین مسابقه بینالمللی عکس کار ایران را بر عهده دارند و در نهایت افشین شاهرودی، مسعود زنده روح کرمانی و حسن غفاری به عنوان داوران این رویداد عکاسی ایفای نقش میکنند.
انتهای پیام/