هایراپتیان: بدنساز تیم با لحن بدی با من صحبت کرد/ مسابقات ادامه داشت پیکان چند پله صعود می‌کرد
آرام هایراپتیان، دروازه‌بان روسیه‌ای - ارمنستانی پیکان از زمان تعطیلی لیگ برتر در تهران مانده و به تنهایی مشغول تمرین و منتظر مشخص شدن برنامه لیگ برتر است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، آرام هایراپتیان درباره نحوه حضورش در پیکان و لیگ ایران گفت: مدیر برنامه‌هایم به من اطلاع داد از لیگ ایران پیشنهاد دارم و دوست داشتم بازی در خارج از ارمنستان و روسیه را تجربه کنم. ابتدا به تحقیق درباره تیم پیکان پرداختم و متوجه شدم مربی بزرگ با رزومه بالای ملی این تیم را هدایت می‌کند و همین نیز باعث شد از حضور در این تیم استقبال کنم. البته باید تأکید کنم دستمزدم به نوعی کمتر از آنچه در روسیه می‌گرفتم است، ولی چالش زندگی و بازی در ایران برایم جذاب بود.
کاپیتان تیم ملی ارمنستان که در روسیه متولد شده است در همین خصوص گفت: پدر من روس و مادرم ارمنستانی است که در روسیه زندگی کرده‌اند و خود من در شهر سوچی متولد شده‌ام و فوتبال حرفه‌ای را نیز از روسیه و تیم سوچی آغاز کردم.
هایراپتیان درباره شرایط تیم پیکان گفت: این تیم از بازیکنان باکیفیتی در نقاط مختلف زمین برخوردار است و بدون تعارف جایش با این پتانسیل در نیمه بالای جدول است. به نظر من بدشانسی و مشکل بدنی در نیم‌فصل اول باعث ناکامی پیکان شد و اگر لیگ ادامه پیدا می‌کرد تیم‌مان نتایج لازم را برای صعود چند پله‌ای در جدول به دست آورده بود.
هایراپتیان در پاسخ به این سؤال که مشکل بدنی پیکان که در صحبت‌هایش به آن اشاره کرد چه بود، اظهار داشت: من نباید درباره جزئیات صحبت کنم. از زمانی که در تمرینات شرکت کردم می‌دیدم مربی بدنساز فقط کار هوازی انجام می‌دهد و تمرین سرعتی و چابکی نمی‌گذارد. حتی کنجکاو شدم، اما جواب داد تمرین چابکی باعث مصدومیت می‌شود و با لحن نامناسبی گفت پدرش هم بدنساز بوده است و بازیکن نباید از او سؤالی بپرسد.
دروازه‌بان پیکان در مورد ماندنش در ایران گفت: قرار بود تمرینات از ششم فروردین آغاز شود و اوایل همین ماه نیز همسرم می‌خواست به تهران بیاید، ولی ناگهان دنیا درگیر ویروس کرونا شد و همسرم اجازه سفر به تهران را پیدا نکرد. خودم خواستم بروم، اما مطلع شدم تا به فرودگاه برسم برای 14 روز قرنطینه می‌شوم که هم سخت است و هم احتمال دارد در همان محیط قرانطینه فرد آلوده‌ای باشد و ناچار تنها در آپارتمانم هستم و روزی یک ساعت در پارک یا زمین پیکانشهر نرم دوی انجام می‌دهم.
وی با بیان اینکه بزرگ‌ترین حسن زندگی در تهران مهربانی مردم ایران است، خاطرنشان کرد: مدیران باشگاه خیلی به من لطف دارند. مدیربرنامه‌هایم برایم از خانه‌اش غذا می‌آورد، مردم با احترام و مهربانی با من برخورد می‌کنند، برایم از طرف مدیرعامل پیکان ماسک آوردند و ... . به پیکانشهر که می‌روم همه سعی می‌کنند مشکلی نداشته باشم و در همان روزهای اول هم همبازیانم کلمات کاربردی فارسی را یادم دادند تا کارم گیر نکند و از لحاظ این مسائل شرایط خوبی دارم.
انتهای پیام/