«معجزه آبخیزداری» | در این شهر آمریکا، با آبخیزداری شهری، ۸۰درصد سیلاب در زمین فرو می‌رود
شیکاگو از شهرهای پیشتاز دنیا در ساخت کوچه‌های سبز است. به‌گفته مسئولان شهر، این کوچه‌ها می‌تواند تا ۸۰درصد آب باران را در خود جذب کند و شهر را از سیلاب مصون نگه‌دارد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، نفوذ آب به زمین در نقطۀ بارش از راهکارهای اساسی برای مقابله با رواناب‌ها و وقوع سیل‌ها در مناطق شهری و روستایی است؛ این مسئله در کشورهای پیشرفته انجام می‌شود. این راه‌حل برای نخستین بار در شهر شیکاگوی آمریکا انجام شده و بسیاری از شهرهای پیشرفتۀ دیگر به‌خصوص در چین که ساخت شهرهای اسفنجی را در دستور کار خود قرار داده‌اند، از این روش نسخه‌برداری و راهبرد مقابله با سیل شهرهایشان را بر این اساس تدوین کردند.
شهر شیکاگو از شهرهایی است که پیش‌بینی می‌شود تا دهه‌های آینده در زمستان 40درصد افزایش بارندگی داشته باشد و این یعنی خطر سیل و آبگرفتگی، به همین دلیل این شهر سرمایه‌گذاری چشمگیری برای مدیریت آب باران و طوفان سیل انجام داده است، از جمله راهبردهای اصلی این شهر، مدیریت محلی آب باران برای جلوگیری از آبگرفتگی و وقوع سیل است، مثلاً می‌توان به ساخت بیش از 100 کوچۀ سبز پایدار "Green Alleys" اشاره کرد که باعث شده نفوذپذیری آب طوفان و سیل به درون زمین شهر بیشتر شود و خطرات آبگرفتگی را کاهش دهد.
این پروژۀ بزرگ در سال 2006 انجام شد و مسئولان شهر حدود 100 کوچه را ــ معادل 1900 مایل ــ که در معرض سیل بودند با مصالح نفوذپذیر جایگزین کردند. شهرهای دیگر آمریکا مثل سانفرانسیسکو، دیترویت، سیاتل و نشویل به‌تبعیت از شیکاگو به پایدار ساختن کوچه‌های خود پرداختند.
البته پروژه کوچۀ سبز یکنواخت نیست و با یک روش اجرا نمی‌شود. هم‌اکنون در برخی کوچه‌های شیکاگو از آسفالت قابل نفوذ، برخی از انواع بتون قابل‌نفوذ و برخی دیگر نیز با اعمال تکنیک‌های دیگر جهت جذب بیشتر آب استفاده می‌شود، این امر باعث می‌شود حدود 20درصد از گرمای هوا نیز کاسته شود.
به‌گفتۀ طراحان این پروژه‌ها، سطوح خیابان‌ها و کوچه‌ها و پیاده‌روها نفوذپذیر و متخلخل می‌شوند تا آب بتواند در چرخۀ هیدرولوژی طبیعی خود جریان یابد، این روش بسیار ساده است گرچه شاید برای بسیاری افراد درک این مطلب بسیار دشوار باشد.
مزیت دیگر کوچه‌های سبز شیکاگو آن است که آب با عبور از سطح نفوذپذیر، به‌جای اینکه به‌عنوان رواناب آلوده در رودخانه‌ها بریزد و آب‌ها را آلوده کند، وارد سفره‌های آب زیرزمینی شده و این سفره‌ها را تغذیه کند و آب سالم بهداشتی برای شهر تأمین شود. همچنین این پیاده‌روها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که در تابستان گرمای هوا را جذب کرده و به شهر کمک می‌کنند تا در روزهای گرم خنک باشند و در روزهای سرد، گرم بمانند. به‌گفتۀ مسئولان شهر، در خیابان‌های سبز از انواع جدیدی از نور و روشنایی استفاده می‌شود که باعث صرفه‌جویی در انرژی و کاهش تابش نور می‌شود.
این امتیازها سبب شده است طی سال‌های گذشته بیش از 300 مسیر شیکاگو با معیارهای کوچه‌های سبز بازسازی شوند. مسئولان شهر تخمین می‌زنند که طراحی کوچۀ سبز و خیابان‌های متخلخل می‌تواند تا 80٪ آب باران را به داخل زمین برگرداند، سیل‌های محلی را کاهش دهد، بار سیستم طوفان شهری را کاهش دهد و پول مالیات‌دهندگان را در زیرساخت‌های طوفان ذخیره و سرمایه‌گذاری کند.
ریشۀ ساخت کوچه‌های سبز را باید در دهۀ 70 میلادی جست‌وجو کرد. در اواخر دهۀ 1970 تعدادی از محققان دوراندیش دانشگاه لویی‌ویل آمریکا در تحقیقات خود پی بردند که شهرهای آمریکایی در آینده متراکم‌تر می‌شود و بهتر است از فضای کوچۀ شهرها مثل گذشته استفاده کنند و اجازه دهند چرخۀ آب در این شهرها جریان داشته باشد.
در دو دهۀ گذشته نیز «مایکل دیوید» استاد معماری دانشگاه ایالتی آیووا به مطالعۀ شهرها و محله و کوچه‌های سبز و نقش آنها در کنترل سیلاب پرداخت. بعدها دانشجویان معماری و شهرسازی به این نکتۀ مهم توجه کردند که مسیرها و کوچه‌های سبز تا حد بسیار زیادی می‌توانند با نفوذ بارش در زمین، در کاهش حجم سیلاب مؤثر باشند و شهرها را از خطر سیل و آبگرفتگی نجات دهند.
اکنون در بسیاری از نقاط دنیا با افزایش شهرهای متراکم و سطوح غیرقابل نفوذ شهرها، شهرهای بزرگ برای مقابله با سیلاب‌های شدید و ایجاد فضای سبز کاهندۀ هوا، در حال بازاندیشی در ساخت کوچه‌های خود هستند و در این مناطق می‌توان مزارع کوچک، زیستگاه حیات‌وحش و باغچه‌ها و غیره را مشاهده کرد، از جملۀ این شهرها می‌توان به واشنگتن اشاره کرد (تصویر زیر مربوط به شهر واشنگتن است).
علاوه بر این، در شهر شیکاگو به‌منظور مقابله با سیل و نیز تعدیل هوا در زمستان و تابستان و نیز جلوگیری از آلوده شدن آب‌ها، پشت‌بام سبز به‌شدت در حال گسترش است؛ به‌طوری که این شهر میزبان 259 بام باغ سبز است که در مجموع فضایی بیش از پنج میلیون و 500 هزار فوت‌مربع را در بر گرفته است.
محبوبیت پشت‌بام‌های سبز میان ساکنان این شهر روز به روز در حال افزایش است به‌طوری که در چند سال اخیر حدود 600 هزار فوت‌مربع بر مساحت این فضاهای سبز شهری بر بام خانه‌ها افزوده شده است. برنامه‌ریزان شهری پیش‌بینی کرده‌اند که با سرعت روزافزون جنبش احداث بام‌های سبز، شیکاگو تا چند سال آینده از بیش از هفت میلیون فوت‌مربع پشت‌بام سبز برخوردار خواهد بود.
انتهای پیام/+