توصیف قرآنی علی اکبر (ع) در زیارت ناحیه مقدسه

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، زیارت ناحیه مقدسه از جمله زیارتنامه‌های مشهور شیعه و توسط یکی از "نائبان خاص" امام زمان عجل‌الله تعالی فرجه درباره امام حسین علیه‌السلام و شهدای کربلا صادر شده است؛ بنابراین گمانه‌زنی درباره صدور متن آن از سوی امام عصر (عج) وجود دارد. این زیارت در کتاب‌های المزار شیخ مفید (مزار مخلوط)، المزار الکبیر، بحارالانوار،کتاب الدعا و الزیاره، رمز المصیبة، الصحیفة الهادیة، الصحیفة المهدویة و کلمة المهدی (عج) وارد شده است.

در فرازهایی از این زیارتنامه، درباره توصیفات حضرت علی اکبر علیه‌السلام می‌خوانیم:

السَّلامُ عَلَیکَ یا أوَّلَ قَتیلٍ مِن نَسلِ خَیرِ سَلیلٍ مِن سُلالَةِ إبراهیمَ الخَلیلِ صَلَّى اللّهُ عَلَیکَ وعَلى أبیکَ إذ قالَ فیکَ: قَتَلَ اللّهُ قَوما قَتَلوکَ، یا بُنَیَّ ما أجرَأَهُم عَلَى الرَّحمنِ وعَلَى انتِهاکِ حُرمَةِ الرَّسولِ! عَلَى الدُّنیا بَعدَکَ العَفا.

سلام بر تو، اى نخستین کُشته از تبار بهترین بازمانده از نسلِ ابراهیم خلیل؛ درود خدا بر تو و بر پدرت، آن گاه که در باره‌ات فرمود: «خدا بکُشد آن گروهى را که تو را کُشت. پسرم چه جرأتى بر خداى مهربان کردند و چه جسارتى در هتکِ حرمت پیامبر؛ پس از تو، خاک بر سرِ دنیا».

حَتّى قَضَیتَ نَحبَکَ ولَقیتَ رَبَّکَ أشهَدُ أنَّکَ أولى بِاللّهِ وبِرَسولِهِ، وأنَّکَ ابنُ رَسولِهِ، وحُجَّتُهُ وأمینُهُ، وَابنُ حُجَّتِهِ وأمینِهِ.

تا عهدت را به انجام رساندى و پروردگارت را دیدار کردى. گواهى مى‌دهم که تو به خدا و پیامبر او، نزدیک‌ترینى و پسرِ پیامبر خدا و حجّت و امین اویى، و پسر حجّت خدا و پسرِ امین اویى.

در این بخش از زیارتنامه که فرمود «حَتّى قَضَیتَ نَحبَکَ؛ تا عهدت را به انجام رساندى»، نکته‌ای قرآنی نهفته است. خداوند در آیه23 سوره احزاب از مؤمنانی صحبت می‌کند که صدق عهد داشتند و در این راستا عهد خود را به انتها رساندند آنجا که فرمود: «مِنَ الْمُؤْمِنینَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ‏ وَ مِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدیلاً».

ابوبصیر ضمن روایتی ذیل همین آیه می‌گوید امام صادق علیه‌السلام به من فرمود «به خدا قسم خداوند در این آیه غیر شما را اراده نکرده زیرا به پیمان خود در باره ولایت ما خانواده وفا کردید و دیگرى را به جاى ما نگرفتید؛ اگر چنین مى‏‌کردید خداوند شما را سرزنش می‌کرد چنانچه دیگران را سرزنش کرده و می‌فرماید: وَ ما وَجَدْنا لِأَکْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَکْثَرَهُمْ لَفاسِقِین‏؛ و در بیشتر آنان عهدى [استوار] نیافتیم و بیشترشان را جداً نافرمان یافتیم». (102 اعراف) إِنَّکُمْ وَفَیْتُمْ بِمَا أَخَذَ اللَّهُ عَلَیْهِ مِیثَاقَکُمْ مِنْ وَلَایَتِنَا وَ إِنَّکُمْ لَمْ تُبَدِّلُوا بِنَا غَیْرَنَا وَ لَوْ لَمْ تَفْعَلُوا لَعَیَّرَکُمُ اللَّهُ کَمَا عَیَّرَهُمْ حَیْثُ یَقُولُ جَلَّ ذِکْرُهُ- وَ ما وَجَدْنا لِأَکْثَرِهِمْ‏ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَکْثَرَهُمْ لَفاسِقِین‏. ( الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص248)

بر این اساس می‌توان دریافت مهم‌ترین عهدی که خداوند از شیعیان گرفت، نسبت به ولایت اهل عترت علیهم‌السلام و سربازی در حریم این بزرگواران است؛ عهدی فطری و میثاقی مستحکم که خداوند بارها از مؤمنان اخذ کرد. حضرت علی اکبر علیه‌السلام در کنار سایر خوبان عالم یکی از شیعیانی است که این آیه را محقق کرد و در مسیر تبعیت و اطاعت از امام خویش یعنی امام حسین علیه‌السلام عزمی راسخ از خود نشان داد و لحظه‌ای تزلزل به خود راه نداد و در نهایت در این مسیر جان خویش را تقدیم کرد.

انتهای‌پیام/