۱۶ اردیبهشت یادآور اوج ایثار و فداکاری/ سلامت مادر و نوزاد، اصلی‌ترین دغدغۀ یک ماما است


۱۶ اردیبهشت ماه به عنوان روز ماما نامگذاری شده است تا بار دیگر به مادران و جامعه یادآوری شود که بزرگترین و اصلی ترین دغدغۀ یک ماما، سلامتی مادر و نوزادش است و این همان اوج فداکاری است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، در روز شمار تقویم کشور، روزهایی هستند که مناسبت خاصی را به خود اختصاص می‌دهد که 16 اردیبهشت ماه از جمله این روزها است. نامگذاری 16 اردیبهشت ماه در تقویم با نام روز «ماما» فرصت مناسبی است تا توجه ویژه‌ای نسبت به این قشر سلامت کرد و در جریان دغدغه‌ و خواسته‌های آنها قرار گرفت.

تنها یک انگیزه و آن هم علاقه می‌خواهد تا در مشاغل سختی همچون مامایی بمانی و سختی کارت را به جان بخری تا با حیات نوزاد، لبخندی بر صورت مادر نقش ببندد. بزرگترین دغدغۀ یک ماما همین لبخندی است که بر لبان مادر نقش می‌بندد تا نتیجۀ سختی حملش بعد از 9 ماه را با حیات نوزادش ببیند.

فروزان الفتی از جمله ماماهای قزوینی است که با سابقۀ چندین سالۀ خدمت در رشتۀ مامایی، طعم شیرینی و تلخی این رشته را چشیده و تجربه‌های بسیاری را در این رشته کسب کرده است.

وی که دارای مدرک دکترای سلامت باروری و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین است در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در قزوین اظهار داشت: 26 سال سابقۀ خدمت دارم و به مدت 8 سال در بیمارستان بوده و از چند سال گذشته عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین هستم.

الفتی افزود: در این مدتی که مشغول خدمت هستم، سختی‌های رشتۀ مامایی تجربه‌های بسیاری را برایم به یادگار گذاشته است.

*شادی مادران باردار و حیات نوزاد، بزرگ‌ترین دغدغۀ یک ماما

مامای قزوینی ادامه داد: برخی از ماماها که در بیمارستان‌ها فعالیت می‌کنند، دغدغه‌هایی دارند تا خدمات خود را به صورت شایسته ارائه دهند.

وی بیان کرد: شاید بتوان گفت که دغدغۀ اصلی یک ماما، مادران باردار، تمام جامعۀ زنان و حیات نوزاد است چراکه در فعالیت‌هایی که انجام می‌شود، نخستین تماس سیستم بهداشتی، تماس با ماما صورت می‌گیرد.

 الفتی یادآور شد: یک ماما علاوه بر انجام خدمت و در جریان قرار گرفتن مشکلات بهداشتی و سلامتی بانوان، متوجه سایر مشکلات زندگی مادران نیز می‌شود؛ به عبارت دیگر یک ماما می‌تواند نقش یک مشاور را هم برای یک مادرباردار ایفا کند.

این فعال حوزۀ سلامت تصریح کرد: دغدغۀ اصلی ما مردم است؛ برای ارائه خدمات شایسته تر و بهتر به مردم و جامعۀ هدف نیاز است حمایت مناسبی از ماما صورت بگیرد.

وی اضافه کرد: نیاز است که رشتۀ مامایی شناخته شده تر باشد چراکه این رشته نیز جزوی از رشته‌های پزشکی است؛ در تیم پزشک خانواده، یک ماما به عنوان عضو اصلی است لذا فعالیت آنها باید درنظرگرفته شود.

الفتی یادآور شد: گاها گلایه‌هایی از ماماها یا دانشجویان رشتۀ مامایی مبنی بر اینکه امتیازاتی که به یک پرستار داده می‌شود بیشتر از امتیازات یک ماما است، ارائه می‌شود که البته این گلایه‌ها به جاست.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین یادآور شد: باید در نظرداشت که یک ماماها نیز جزو تیم بهداشت و درمان بوده و نیاز است امکاناتی به آنها ارائه شود تا بتوانند خدمات خود را ارائه دهند.

وی خاطرنشان کرد: حذف رشتۀ مامایی از جمله نگرانی‌های دیگر دانشجویان این رشته است در حالی که ماماها مورد وثوق جامعه بوده و هیچ وقت نمی‌توان رشتۀ مامایی را حذف کرد.

الفتی مطرح کرد: در مجموع می‌توان گفت که یک ماما به صورت مستقیم با 70درصد جامعه و به صورت غیرمستقیم با تمام جامعه در ارتباط بوده و لازم است که جامعۀ ماما را توانمند کنیم.

این عضو هیأت علمی بیان کرد: به گفتۀ برخی افراد، اتاق زایمان فضای شادی را به خود اختصاص می‌دهد مسلما زمانی که نوزاد متولد می‌شود شادی مادر را به همراه دارد و در این شرایط نیز یک ماما، سختی‌های کار را تحمل می‌کند تا خنده بر چهرۀ مادر بنشیند.

*افزایش زادو ولد و مراجعات مادران باردار به بیمارستان‌ها در قزوین

به گفتۀ وی، آمار تولد نوزادان همچون آمار گذشته بوده و تعداد مراجعات مادران باردار به بیمارستان‌ها و زاد و ولد در مراکز جامع سلامت و بیمارستان‌ها افزایش یافته است.

الفتی یادآور شد: سیاست حوزۀ نظام سلامت، افزایش موالید است و با این شرایط، کمیت و تعداد آن افزایش می‌یابد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین گفت: اگر تعداد موالید افزایش یابد و امکانات، تجهیزات و تعداد ماما ثابت بماند کیفیت کار کاهش می‌یابد لذا در نتیجۀ در افزایش تعداد موالید باید تعداد استخدام ماما و امکانات را افزایش داد تا ارتقای کیفیت محقق شود.

وی اضافه کرد: تا زمانی که اصلاح فرآیند صورت نگیرد ارتقای کیفیت محقق نمی‌شود و کمیت در صورت همراهی با کیفیت دارای اهمیت است و تحقق این امر، انرژی بسیاری را می‌طلبد.

الفتی با اشاره به مهم‌ترین انگیزه برای ادامۀ فعالیت در رشتۀ مامایی بیان کرد: فرد محصل بعد از فارغ‌التحصیلی و آغاز کار، شیرینی کار را تجربه می‌کند و با گذر زمان، علاقه ایجاد شده و این علاقه به عنوان قسمتی از زندگی فرد می‌شود.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین یادآور شد: فعالیت مامایی یک فعالیت سختی است چراکه باید سلامت دو انسان (مادر و فرزند) همزمان باید مورد توجه قرار گیرد؛ نخستین گریۀ نوزاد که نشانۀ سلامتیش است، برای ماما شادی بخش بوده و همین انگیزه‌ای برای یک ماما است.

وی یادآور شد: هر انسانی نسبت به مفید بودن واقع بودن در جامعه علاقمند بوده و ماما نیز جزوی از این انسان‌ها است.

الفتی مطرح کرد: یک ماما که در زمان دانشجویی انتخاب رشته کرده این انتخاب براساس علاقه صورت گرفته است و همین علاقه انگیزه‌ای برای ادامه فعالیت فرد می‌شود.

این عضو هیأت علمی در پایان یادآور شد: شغل مامایی همچون سایر مشاغل سختی است که باید به آن توجه کرد و باید سختی‌های آن را درنظرگرفت.

انتهای پیام/ی