گذری بر نکات مهم جزء پانزدهم قرآن/ ۳ مصداق بارز "باقیات الصالحات"
حجت‌الاسلام سیدعلی بطحایی کارشناس مسائل دینی به بیان نکات مهم جزء پانزدهم قرآن کریم پرداخت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز شنبه 20 اردیبهشت مصادف با پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان است و طبق روال روزهای قبل صوت ترتیل جزء پانزدهم قرآن کریم با صدای "عبدالباسط و عباس امام جمعه" جهت بهره‌مندی هرچه بیشتر مخاطبان منتشر شد که در اینجا می‌توانید بشنوید.
حجت‌الاسلام سیدعلی بطحایی کارشناس مسائل دینی در گفت‌وگو با تسنیم به بیان نکاتی مهم از جزء پانزدهم قرآن کریم پرداخت که متن آن در ادامه آمده است:
*****
ـ آیه 46 سوره کهف؛ ﴿ الْمالُ وَ الْبَنُونَ زینَةُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلاً﴾
در روایات، براى «باقیات الصالحات» نمونه‌هایى همچون، نمازهاى پنجگانه (تفسیر برهان)، ذکر خدا (بحار، ج 74، ص 108) و محبّت اهل‌بیت علیهم‌السلام بیان شده است (تفسیر نورالثقلین) اما اینها مصادیقى است که مفاهیم قرآن را مخصوص به خود نمى‌کند.
ـ آیات 23 و 24 سوره کهف؛ ﴿ وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْءٍ إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً﴾ ﴿ إِلاَّ أَنْ یَشاءَ اللَّهُ وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسیتَ وَ قُلْ عَسى أَنْ یَهْدِیَنِ رَبِّی لِأَقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً﴾
گفتنِ «ان‌شاءاللّه» که اعتقاد به قدرت و مشیّت الهى را مى‌رساند، تکیه‌کلام اولیاى الهى است. چنان‌که در قرآن نیز از زبان پیامبران نقل شده است: یعقوب به فرزندانش مى‌فرماید: ﴿ادْخُلُوا مِصْرَ إِنْ شاءَ اللَّهُ آمِنینَ﴾ (یوسف 99) وارد مصر شوید، ان‌شاءالله در امانید.
ـ آیه 80 سوره اسراء؛ ﴿ وَ قُلْ رَبِّ أَدْخِلْنی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَ أَخْرِجْنی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَ اجْعَلْ لی مِنْ لَدُنْکَ سُلْطاناً نَصیراً﴾
از مصادیق «سلطان نصیر» داشتن جانشینى لایق، یارى باوفا و وزیرى دلسوز و کاردان است.
آیه 53 سوره اسراء؛ ﴿ وَ قُلْ لِعِبادی یَقُولُوا الَّتی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیْطانَ یَنْزَغُ بَیْنَهُمْ إِنَّ الشَّیْطانَ کانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوًّا مُبیناً﴾
«کلام أحسن» شامل هر نوع سخن شایسته است، همچون: سلام، دعا، ارشاد، اظهار محبّت، امربه معروف و نهى از منکر، ذکر خدا، توبه و استغفار و امثال آن.
ـ آیه 27 سوره اسراء؛ ﴿ إِنَّ الْمُبَذِّرینَ کانُوا إِخْوانَ الشَّیاطینِ وَ کانَ الشَّیْطانُ لِرَبِّهِ کَفُوراً﴾
«تَبذیر» گرچه بیشتر در مسائل مالى است اما در مورد نعمت‌هاى دیگر نیز وجود دارد، مانند: هدر دادن عمر و جوانى، به کار گرفتن فکر، چشم، گوش و زبان در راه ناصحیح، سپردن مسئولیّت‌ها به افراد ناصالح، پذیرش مسئولیّت بدون داشتن لیاقت و بیش از حد توان و ظرفیّت، آموزش و آموختن مطالب غیر ضرورى و غیر مفید و امثال اینها.(تفسیر اطیب البیان)
انتهای پیام/