همنشین خوب در سایه انس با قرآن

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فرموده‌اند: «اَلرَّفیقَ ثُمَّ الطَّریقَ»؛ یعنی اول دوست پیدا کن و بعد در مسیر حرکت کن که طی کردن این راه بدون رفیق بی‌آزار امکان‌پذیر نیست، رفیقی که بتوانی از رفاقت و صداقاتش بهره ببری و از یاری و تذکرش محظوظ شوی.

رفیقی که خضر راهت شود و هادی کردارت و روشنایی چشمانت، چنانچه حکیمانه گفته‌اند:

قطع این مرحله بی همرهی خضر مکن

ظلمات است بترس از خطر گمراهی

حقیقت این است که دوست در سعادت و شقاوت انسان بسیار مؤثر است و باور به این حقیقت به ما کمک می‌کند تا در یافتن دوست خوب، خوب شویم و از دوست بد دور شویم و کسی را بیابیم که یک زبان باشد و عمل و رفتارش با زبانش همراه، کسی که منطق و سخنش، عمل و کردارش راهنمایمان باشد و رفیق و مددکار، نه آنکه صد زبان باشد و بد کردار.

دوست آن است که عیب دوست را همچو آیینه روبه رو گوید

نه که چون شانه پشت سر رفته به هزار زبان مو به مو گوید

از سختی یافتن نهراسیم و در این ضیافت الهی با کسب فضائل اخلاقی و به دست آوردن گوهر ارزشمند تقوا، در سایه انس با قرآن کریم و مناجات‌های شبانه، زمینه به دست آوردن چنین رفیقانی را در خود فراهم کنیم و در شانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان با امید از پروردگار عالمیان بخواهیم:

«اللَّهُمَّ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ، وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ، وَ آوِنِی فِیهِ بِرَحْمَتِكَ إِلَى [فِی] دَارِ الْقَرَارِ، بِإِلَهِیَّتِكَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ؛ خدایا، مرا در این ماه به همراهی و همسویی با نیکان توفیق بده و از همنشینی با بدان دور بدار، و به‌حق رحمتت به خانه آرامش جایم بده، به خدایى خودت، اى معبـود جهانیان.»

* حجت‌الاسلام احمد صادقی استاد حوزه و دانشگاه

انتهای پیام/