گزارش| روایت تسنیم از پاسداری که جانش را در دفاع از سلامت مردم فدا کرد + فیلم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کاشان، با شیوع ویروس کرونا افرادی گم نام و بی‌نام و نشان برای پیشگیری از شیوع این ویروس و قطع زنجیره انتقال جان خود را بر کف دست گذاشته و از جان و دل برای بیماران و نیازمندان کار می‌کردند و سعادت دنیا و آخرت را به دست آوردند.

سرهنگ پاسدار قربانعلی حسین‌زاده یکی از آن پاسدارانی بود که برای او بازنشستگی معنا نداشت و خدمت به مردم سرلوحه کار او بود؛ با شیوع ویروس کرونا نه تنها عقب نشینی نکرد بلکه جان خود را بر کف دست گذاشته و همگام با مدافعان سلامت و دوشادوش آنان خدمت می‌کرد.

این پاسدار بازنشسته کاشانی که در دوران خدمت و پس از بازنشستگی در بهداری سپاه مشغول خدمت بود، سرانجام پس از ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست داد و نام خود را برای همیشه جاودان کرد؛ به همین بهانه با همسر و فرزند ارشد مرحوم سرهنگ قربانعلی حسین‌زاده به گفت‌وگو نشستیم تا از دلتنگی خود برای پدری بگویند که جز خوبی از او چیزی ندیده بودند.

همسر مرحوم سرهنگ قربانعلی حسین‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم با بیان اینکه یکی از آرزوهایم آن بود که همسر پاسدار بشوم، اظهار داشت: آقای حسین‌زاده فردی انقلابی و خوش اخلاق بود و بعد از هفت سال ازدواج با او در سپاه استخدام شد و از همسرم سه فرزند دختر به یادگار دارم.

وی با بیان اینکه از شغل همسرم راضی بودم، افزود: سرهنگ حسین‌زاده بسیار به ارزش‌های انقلاب اهمیت می‌داد و با تمام وجودش سپاه پاسداران را دوست داشت و بسیار ولایتی بود و به فرزندانش تاکید داشت که اگر بخواهید از شما راضی باشم پشتیبان ولایت فقیه باشید.

همسر مرحوم سرهنگ قربانعلی حسین‌زاده با بیان اینکه همسرم از 17 روز بیماری پنج روز در محل خدمت حاضر شد، ابراز داشت: من از او می‌خواستم به دلیل بیماری و وضعیت قرمز کاشان به محل کار نرود اما او می‌گفت که امروز جهادگران داوطلبانه به مبارزه با ویروس کرونا می‌پردازند و الان خط مقدم جبهه مبارزه با کرونا است.

وی ضمن اشاره به وصیت سرهنگ حسین‌زاده به خانواده گفت: همسرم در وصیتی تاکید داشت تا 10 میلیون تومان از اموالش را به روضه شهدا تخصیص دهیم و به جای روضه پدر بر سر مزارش روضه حضرت زهرا(س) خوانده شود؛ همسرم غریبانه توسط برادران و پدرم به خاک سپرده شد.

دختر مرحوم سرهنگ قربانعلی حسین زاده نیز در گفت‌وگو با تسنیم با بیان اینکه پدرم در درجه اول دوست و رفیق ما بود، اظهار داشت: نبود پدر را بسیار احساس کردیم چراکه اکثر اوقات ماموریت بود در حالی که بهترین راهنمایی و حرف های زندگی ام را از پدرم دارم.

وی با بیان اینکه قرآن خواندن را از پدرم یاد گرفتم، افزود: پدرم تاکید داشت تا زندگی خود را بر پایه قرآن بنا کنیم و سفارش می‌کرد تا اگر می‌خواهد از دست ما راضی باشد باید پشتیبان ولایت فقیه باشیم و بر همین اساس هرگاه می‌خواستیم از فردی مشورت بگیریم ابتدا از پدرم مشورت می‌گرفتیم.

انتهای پیام/801/ش