گزارش| دولت اردوغان و فشار بر شهرداری‌های احزاب مخالف
علاوه بر اخراج ۳ شهردار وابسته به نهادهای اقماری پ.ک.ک٬ اعمال فشار بر شهرداری‌های حزب جمهوری خلق نیز به اوج رسیده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم٬ با وجود آن که کشور ترکیه به عنوان یکی از 10 کشور لیست جهانی بیشترین مبتلایان به ویروس کرونا شناخته می‌شود٬ اما جنگ لفظی بین مقامات سیاسی حزب حاکم و احزاب دیگر٬ به شدت در جریان است.
علاوه بر اخراج 3 شهردار وابسته به نهادهای اقماری پ.ک.ک٬ اعمال فشار بر شهرداری‌های حزب جمهوری خلق نیز به اوج رسیده است.
آن گونه که در فضای رسانه و خبر مشاهده می‌شود٬ در روزهای گذشته در ترکیه٬ تنش و اختلاف سیاسی بین احزاب این کشور بالا گرفته است و شهرداری‌های احزاب مخالف نیز از سوی حزب عدالت و توسعه و دولت اردوغان٬ تحت فشار قرار گرفته‌اند.
در همین حال٬ چند شهرداری استان کردنشین سیرت به اتهام همسویی با سیاست‌های پ.ک.ک مورد بازرسی قرار گرفته و 3 شهردار دیگر در این استان برکنار شده و افرادی از استانداری به عنوان قیم٬ پست شهرداری را در اختیار گرفتند.
هجمه رسانه‌ای به شهرداران
حالا روزی نیست که روزنامه‌هایی همچون آکشام٬ ینی آکیت و دیگر رسانه‌های وابسته به تیم اردوغان و اتاق فکر حزب عدالت و توسعه٬ اکرم امام اوغلو شهردار استانبول و منصور یواش شهردار آنکارا را٬ دزد و بی کفایت نخوانند.
رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در سخنرانی‌های خود٬ به شکل شفاف و آشکار به شهرداران احزاب مخالف حمله کرده و آنان را خائن می‌داند و از آنان می‌خواهد که به دنبال الگوی دولت در سایه یا دولت در دولت نباشند و در جریان مبارزه با کرونا٬ در کار دولت دخالت نکنند. منظور اردوغان از دخالت در کار دولت٬ این است که شهرداران استانبول و آنکارا تاکنون برای کمک به فقرا در دوران کرونا٬ چند کمپین به راه انداخته‌اند و رئیس جمهور معتقد است که این کمپین‌ها غیرقانونی است و وجوه جمع‌آوری شده باید توقیف شوند.
دشمن یا رقیب؟
خانم مرال آکشنر رهبر حزب خوب معتقد است که این واکنش‌های اردوغان٬ به خاطر ترس و هراس از افزایش محبوبیت شهرداران است و او تحمل آن را ندارد که مردم٬ برای کسی غیر از رئیس جمهور٬ دست بزنند و هورای شادی و افتخار بکشند.
کمال کلیچدرا اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق نیز معتقد است اردوغان هنوز هم خشم و کینه پیروزی شهرداران ائتلاف ملت در سه کلانشهر استانبول٬ آنکارا و آدانا را از یاد نبرده و این افراد را به عنوان رقیب بالقوه قلمداد میکند.
نتایج یک نظرسنجی معتبر در شهر آنکارا٬ نشان داده که محبوبیت منصور یواش شهردار این شهر٬ بین آنکارایی‌ها٬ حتی از اردوغان هم بیشتر است. منصور یواش در چند نقطه شهر٬ فروشگاه‌های ارزان‌سرا ایجاد کرده٬ بر روی بیلبوردهای بزرگ در مورد آمار و ارقام بودجه شفاف‌سازی کرده٬ در مورد فساد مالی ملیح گوکچه شهردار پیشین آنکارا اطلاعات روشنی به مردم ارائه کرده و در همین حال٬ با به راه انداختن یک کمپین جدید٬ موجب آن شده که قبض برق و گاز هزاران خانواده نیازمند٬ توسط افراد نیکوکار٬ پرداخت شود.
در استانبول نیز٬ اکرم امام اوغلو به شخصیت محبوبی تبدیل شده و دست به اقدامات عمرانی و فرهنگی متنوعی زده که توجه مردم را به سوی خود جلب کرده است.
شهردار یا تروریست؟
حزب دموکراتیک خلق‌ها (ه.د.پ) به عنوان یک نهاد سیاسی اقماری پ.ک.ک در انتخابات 2014 میلادی توانست کنترل 102 شهرداری را در دست بگیرد که در نوع خود رکورد بی‌نظیری بود.
اما پس از مدتی کوتاه٬ تنها 6 شهرداری در دست کردها ماند و 96 شهردار به اتهام همسویی با ترور اخراج شدند. تعداد شهرداری‌های حزب دموکراتیک خلق‌ها در انتخابات 2019 میلادی کاهش پیدا کرده و به عدد 65 شهرداری رسید که البته پس از مدتی کوتاه٬ باز هم با سناریوی برکناری به خاطر همسویی با ترور٬ 41 شهرداری را از آنان گرفتند.
علی باباجان رهبر حزب جهش و دموکراسی به برکناری شهرداران کُرد اعتراض کرده و رهبر حزب جمهوری خلق نیز معتقد است که وزارت کشور در این مورد به شکل خودسرانه عمل میکند.
خود کردها نیز در این مورد سه دیدگاه دارند:
1.اخراج شهردار٬ بی‌حرمتی به رای و اراده سیاسی شهروندان است.
2.اگر یک حزب سیاسی رسمی و دارای مجوز قانونی٬ از دید وزارت کشور تروریست است٬ چرا باید وارد انتخابات شود و حق اداره شهرداری های کشور را به دست بیاورد؟
3.اگر شهرداران مرتکب جرم شده‌اند٬ باید رسیدگی به جرایم آنان در دادگاه صالحه صورت بگیرد. نه این که شهردار با حکم وزیر کشور برکنار شود.
چرا شهرداری‌ها مهم هستند؟
شهرداری‌ها در ساختار سیاسی٬ اجرایی و اجتماعی ترکیه٬ دارای اهمیت ویژه‌ای هستند و معمولاً شهردار٬ برای اداره شهر٬ در حوزه‌های عمرانی٬ خدماتی و مسائل فرهنگی و اجتماعی٬ از چنان اقتدار و اختیارات بالایی برخوردار است که در حوزه کاری خود٬ تنها به مجلس شهرداری استان حساب پس می‌دهد و فرماندار و استاندار٬ از امکان آن برخوردار نیستند که در کار شهردار٬ مداخله کنند.
به ویژه در 30 استان از 81 استان ترکیه که دارای «شهرداری بزرگ» هستند٬ میزان اعتبارات٬ با استان‌های دیگر قابل مقایسه نیست.
در بروکراسی اداری و اجرایی ترکیه٬ شهرداری‌ها در جذب و مصرف اعتبارات و بودجه و همچنین در حوزه استخدام نیرو٬ دارای استقلال و قدرت عمل فراوانی هستند و شاید به همین خاطر است که احزاب ترکیه نیز همواره به دنبال آن هستند که رقابت با دیگر هماوردهای سیاسی خود را تنها به حوزه پارلمان معطوف نکنند و در استان‌ها نیز برای فتح شهرداری‌ها٬ مداوماً در حال تلاش و رقابت باشند.
چرا که شهرداری برای حزب٬ معادل نعمت و برکتی است که از سویی موجب افزایش محبوبیت حزب و بالارفتن شمار آراء می شود٬ از طرفی موجبات استخدام جوانان و نیروهای وابسته به حزب را فراهم میکند و در همان حال امکان آن را به وجود می‌آورد که احزاب برای مصارف و هزینه های انتخاباتی و اجرایی٬ صاحب منابع مالی و امکانات جدیدی شوند.
در حال حاضر 70 درصد از شهرداری‌های ترکیه در اختیار حزب عدالت و توسعه و شریک این حزب یعنی حزب حرکت ملی است. با این حال٬ از زمانی که اردوغان و باغچلی٬ ائتلاف جمهور را به وجود آورده‌اند٬ حاضر به تحمل شهرداران احزاب مخالف نیستند و این موضوعی است که احتمالاً یک بار دیگر در گزارش‌های اتحادیه اروپا در مورد وضعیت حقوقی و سیاسی ترکیه٬ مورد اشاره و انتقاد قرار بگیرد.
انتهای پیام/