بازیگر "میوه ممنوعه" درگذشت/ گلایه‌‌مندی از خانه‌نشینی در گفت‌وگو با تسنیم
صدیقه کیانفر بازیگر پیشکسوت تئاتر، رادیو و تلویزیون چشم از جهان فروبست. فوت او مرا به یادِ آخرین گپ و گفت با تسنیم انداخت که تمام ناراحتی‌هایش از رادیو، تلویزیون و سینما را به زبان آورد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، همین چندی پیش بود که او را در رادیو نمایش دیدم. بازیگر پیشکسوتی که نگاه و قدمش ما را یادِ خیلی از آثار تلویزیونی و سینمایی می‌انداخت. اتفاقاً در ماه مبارک رمضان امسال، شبکه آی‌فیلم یکی از سریال‌های نوستالژی‌اش را روی آنتن برد. "میوه ممنوعه" حسن فتحی که او نقش مادرِ هستی - هانیه توسلی- را بازی می‌کرد و یا در "گمگشته" نقش مادر نقش اصلی داستان - آتیلا پسیانی- را از او سراغ داریم. دلش برای هنرِ این مملکت می‌سوخت اما در این سال‌های اخیر، بسیار از بی‌توجهی و کم‌کاری ناراحت بود و در گپ و گفت با ما هم این نکته را یادآوری کرد "غصه می‌خورم وقتی می‌بینم جوان‌ها را پیر می‌کنند و من در خانه بیکار نشسته‌ام؛ این اتفاقات دلم را می‌شکند. من بارها گفته‌ام مسئولین باید توجه کنند هرکسی از راه رسید نگویند بیا بازی کن."
امروز موسسه هنرمندان پیشکسوت اعلام کرد صدیقه کیانفر بازیگر پیشکسوت تئاتر، رادیو و تلویزیون صبح امروز دوشنبه پنجم خردادماه در منزل شخصی خود به علت ایست قلبی درگذشت.
کیانفر که متولد 1311 بود، فعالیت هنری خود را از سال 1336 در رادیو شروع کرده بود. وی در طول عمر هنری خود در آثار سینمایی متعددی از جمله «هامون»، «آپارتمان شماره 13»، «مأموریت آقای شادی»، «همسر» و «من زمین را دوست دارم» ایفای نقش کرده بود.
«بچه‌های کوچه دوستی» هنگامه مفید، «همه بچه‌های من» مرضیه برومند، «بی‌گناهان» احمد امینی، «میوه ممنوعه» حسن فتحی و «رسم عاشقی» سعید سلطانی نیز از جمله مجموعه‌های تلویزیونی‌اند که صدیقه کیانفر در آن ها به ایفای نقش پرداخته بود.
حضور در نمایش‌های «دریاچه پنهان» مسعود دلخواه و «هایلایت» سوسن‌پرور از جمله تجربیات تئاتری زنده یاد کیانفر بودند.
چهارشنبه؛ مراسم تشییع در بهشت زهرا
براساس این گزارش، رییس موسسه هنرمندان پیشکسوت اعلام کرده مراسم تشییع پیکر این هنرمند فقید ساعت 10:30 روز چهارشنبه هفتم خردادماه در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار می شود و به دلیل جلوگیری از شیوع ویروس کرونا و رعایت پروتکل‌های بهداشتی برنامه‌ای در خانه هنرمندان ایران یا تالار وحدت برگزار نخواهد شد.
یادم می‌آید در آخرین گفت‌وگویی که با او داشتم چنین می‌گفت: "غصه می‌خورم چرا تلویزیون مدت‌هاست مرا فراموش کرده و اخیراً فراموشی به سراغ رادیو هم رفته است."
"یک زمانی 5 صبح به سر صحنه فیلمبرداری می‌رفتم و بعد از 24 ساعت مدام سرکار، بازی‌ام به سرانجام می‌رسید. می‌گفتم وای حیف شد که این پروژه تمام شد؛ هیچ‌وقت برای زیاد کار کردن اعتراض نکردم. تا توان داشتم کار کردم و الان هم توان دارم ولی نمی‌دانم چرا به من کار نمی‌دهند. چون پیر شدم به من کار نمی‌دهند ولی یادشان باشد پیر شدن دلیل بر بیکاری نیست."
"عمرم را برای تلویزیون گذاشتم و هیچ‌کس توجه نکرد و حتی مسئولان هم توجه نکردند. اخیراً این فراموشی به سراغ رادیو هم رفته و متأسفانه مدت‌هاست مرا فراموش کرده‌اند. همیشه فکر می‌کردم رادیو خانه من است! آرزو می‌کنم به رادیو برگردم."
"هیچ‌وقت از نظر مالی با هیچ کارگردانی مشکلی نداشتم. من برای مردم و برای دلم کار کردم. من هر وقت نقشی به من می‌دادند دیگر صدیقه کیانفر نبودم و سعی کردم با کاراکتر جدید زندگی کنم. اما به وقت بیماری و پیری، کنار گذاشته شدم. فراموش نکنند من در گذشته خیلی فیلم کار کردم. همیشه در صحنه بودم و الان فقط تنها کسی که با من کار می‌کند و من را به کار دعوت می‌کند "سوسن‌پرور" است. فقط اوست که فکر نمی‌کند ناتوانم یا توانا، سالمم یا ناسالم؛ او به این نکته توجه می‌کند که دوست دارم با عشق برای هنر این مملکت کار کنم."
"من اگر مریض می‌شوم از غصه کار نکردن است. و غصه به بدن آسیب می‌زند و راهی بیمارستان می‌شوم. غصه می‌خورم وقتی می‌بینم جوان‌ها را پیر می‌کنند و من در خانه بیکار نشسته‌ام. این اتفاقات دلم را می‌شکند. من بارها گفته‌ام مسئولین باید توجه کنند هرکسی از راه رسید نگویند بیا بازی کن! هنرمندان با تجربه‌شان را به راحتی کنار نگذارند و فراموش نشوند. ما که هیچ‌وقت برای پول گرفتن چانه‌زنی نداشتیم و هنرمندان قانعی بودیم."
جمله به جمله این گپ و گفت حزن‌انگیز و ناراحت‌‌کننده است و از این دست بی‌توجهی‌ها نسبت به هنرمندان پیشکسوت سراغ داشتیم و داریم؛ هنوز هم کاربلدهایی در خانه نشسته‌اند و به آنها توجهی نمی‌شود؛ تا زمانی که از دنیا بروند و حالا مراسم یادبودی را برای او برگزار کنند و واقعاً چه ارزشی دارد؟ تا زمانی که این هنرمندان پیشکسوت حضور دارند قدرشان را بدانیم و از آنها بر روی صحنه، قابِ تلویزیون و پرده نقره‌ای بهره ببریم؛ زمانی که رفتند دیگر تفاوتی نمی‌کند گردهم بیاییم و بگوییم چقدر انسانِ کاربلد و هنرمند توانمندی بود. تا هستند قدرشان را بدانیم.
خبرگزاری تسنیم درگذشت این هنرمند را به خانواده او و جامعه هنری تسلیت می‌گوید.
انتهای پیام/