گزارش ویدئویی تسنیم| روزگار ناخوش ریخته‌گری ماشین‌‌سازی تبریز/ ‌خصوصی‌سازی غلط کارخانه را وارد بحران مالکیت ‌کرد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز سال 1351 با پیشگامی و ایده فردی به نام مهندس تقی توکلی تاسیس و شروع به کار نمود. هدف از تاسیس این کارخانه صرف سودآوری نبود و توکلی قصد داشت این کارخانه را به نماد صنعت ایران مبدل سازد که باید گفت در تحقق این هدف موفق بوده است.

با پیروزی انقلاب اسلامی مردم محوری در کنار توسعه محوری که از اهداف اصلی کارخانه بوده است سرلوحه مدیران این مجموعه قرار می گیرد تا این که چند سال قبل از شرکت ماشین سازی استقلال یافته و شرکت ریخته گری ماشین سازی خود مجموعه ای مستقل می شود.

ریخته گری صنعتی دیرینه است که قدمت آن به 7 هزار سال پیش باز می گردد که امروزه در بخش اعظمی از کشورهای اروپایی این صنعت تعطیل شده است، چراکه آلودگی هوا و زیست محیطی از آسیب های این صنعت است و این کشورها محصولات خود را وارد می کنند.

شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز با 328 تن نیروی کار ماهر فعالیت های خود را در حوزه های ادوات کشاورزی، خودرویی، آب، نفت و گاز ادامه می دهد که قطعاتی از وزن 800 گرم تا 8 تن تولید می کند و طرف قرارداد با شرکت های بزرگی مانند؛ ایران خودرو، تراکتورسازی، ساپکو و... است.

واگذاری های غیرمنطقی و برخی بی توجهی ها اخیرا این شرکت بزرگ و قدیمی را با مشکلات جدی روبرو ساخته است، چنانکه ریخته گری در آخرین واگذاری توسط صندوق بازنشستگی خریداری شد و سرپرستی نیز برای آن تعیین گردید، اما بودجه ای جهت تسویه بدهی ها اختصاص داده نشده و هیئت مدیره ای ندارد.

سرپرست جدید نیز مدت ده ماه است به جای امین زاده مدیرعامل سابق این شرکت و رئیس فعلی سازمان صمت استان منتصب شده است. در این راستا با سیروس رحیمی سرپرست شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز به گفت و گو نشستیم تا مشکلات را از زبان او پیگیر شویم.

وی گفت: مشکلات اصلی شرکت عدم نقدینگی، عدم حمایت جدی مسئولان متولی و نبود هیئت مدیره است. 

سرپرست شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز به بدهی های این شرکت اشاره کرده و گفت: 110 میلیارد تومان بدهی سنواتی، مالیاتی، بیمه و تدارکاتی داریم که بدهی تدارکاتی از همه وقت گیر تر است چراکه طرف حساب زیاد است و هر کدام هر ازچندگاهی با طرح دعوی و شکایت به سراغ ما می آیند و بعضا حکم جلب و یا انسداد حساب کارخانه را میگیرند.

رحیمی با بیان این که با ده میلیارد تومان کارخانه جان تازه ای به خود میگیرد، ابرازداشت: 5 میلیارد تومان جهت خرید دستگاه و اورهال آن ها و 5 میلیارد نیز برای بدهی ها و تحقیق توسعه نیاز است.

وی به صورت مصداقی به مواردی اشاره کرد و گفت: با خرید دستگاه فرکانس متوسط ماهانه یک تن و نیم تولیدمان افزایش یافته و صد میلیون تومان کاهش هزینه برق خواهیم داشت.

سرپرست شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز با تاکید بر لزوم تولید قطعات پیچیده و انحصاری مانند؛ توربو شارژ ماشین های سنگین، خاطرنشان ساخت: ده ماه قبل که سرپرست شدم، عارضه یابی انجام داده و نتیجه گرفتم که "ریخته گری دقیق" موجب نجات این کارخانه می شود.

وی ادامه داد: در قطعات معمولی به دلیل زیاد بودن رقبا، من قیمت تعیین نمی کنم بلکه بازار به من قیمت تعیین میکند، در مدیریت قبلی نیز 105 نفر نیرو به کارخانه تزریق شده است که بر قیمت تمام شده کالا تاثیر دارد. از سوی دیگر قبل عید در فروش سالیانه ده میلیارد تومان ضرر می دادیم اما بعد از عید هیچ زیانی در فروش، متوجه کارخانه نشده است.

رحیمی تصریح کرد: تنها با 250 میلیون تومان ریخته گری دقیق و با 450 میلیون تومان مدل سازی کارخانه راه اندازی می شود اما بودجه ای نیست.

وی در درخواستی از اقشار مردم ابرازداشت: ریخته گری نماد صنعت ایران باید باشد و بوده است، هر کس که در حد و توان خود در حوزه ریخته گری حرفی برای گفتن دارد ما دست نیاز به سوی آنان دراز کرده ایم، ما را تنها نگدارند ما نیازمند طرح و ایده جدید هستیم.

سرپرست شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز دستگاه های کارخانه را قدیمی ارزیابی کرد و در این خصوص گفت: اگر متخصصی از مجارستان یا دیگر کشورهای صنعتی بیاوریم از دیدن این دستگاه های قدیمی در کارخانه تعجب خواهد کرد اما ما با این امکانات کم می خواهیم حداکثر استفاده را بکنیم و در این راستا مدیریت تحقیق و توسعه را برای اولین بار در این کارخانه افتتاح کرده ایم.

وی با تاکید بر لزوم تعامل با دانشگاه ها، عنوان نمود: چه اشکالی دارد دانشگاه ها پایان نامه های خود را بر اساس نیازهای ما بنویسند و ما نیز در کارآموزی و... دست آنان را بگیریم.

رحیمی میزان تولید ریخته گری را مورد اشاره قرار داد و گفت: تولید اسمی 12 هزار تن و تولید واقعی 5 الی 6 هزار تن است، پولی جهت خرید قراضه و تهیه مواد اولیه در دست کارخانه نیست وگرنه با کمک های مسئولین می توانیم تا 15 هزار تن سالیانه تولید کنیم.

وی با بیان این که به خاطر بدهی ها، تسهیلات داده نمی شود، شعار امسال را مورد اشاره قرار داد و گفت: رهبری امسال افزایش تولید را تکلیف نموده اند و ما نیز در صورت حل مشکلات اهدافی مانند؛ مدل سازی، تولید با ارزش افزوده، ارتباط با بازارهای کشورهای همسایه، استفاده از نیروهای جوان و... پیگیری شود.

سرپرست شرکت ریخته گری ماشین سازی تبریز به تلاش های شرکت جهت تولید قطعات تحریمی پرداخت و ابراز داشت: با همکاری و هم افزایی دانشگاه ها می توانیم به صورت علمی اقدام به تولید این قطعات کنیم.

وی کم شدن قراضه در سال های آتی را از مشکلات ریخته گری پیش بینی کرد و ادامه داد: اگر نیروی متخصص باشد می تواند جایگزینی مناسب برای این قبیل مشکلات پیدا کند، چنانکه قراضه در بسیاری از نقاط دنیا منسوخ شده دست.

رحیمی احیا این کارخانه را منوط به اختصاص پنج الی شش میلیارد تومان دانست و گفت: مبالغ بیش تر از این نیاز است اما با این پول اگر کارخانه سرپا نشد من تمام دارایی خود را گرو می گذارم، چراکه نقدینگی عصاره نجات بخش شرکت است، پنج میلیارد جهت خرید قراضه و مواد اوایه و پنج میلیارد تومان جهت تامین دستگاه و اورهال کردن آن ها نیاز است.

وی گفت: زمانی که به این شرکت آمدم تنها یک تن تولید بود که آن را به پنج تن افزایش دادم اما راضی کننده نیست.

به گزارش تسنیم ریخته گری ماشین سازی تبریز به دلیل خصوصی سازی غلط و مشکلات مالکیت، با بحران مواجه شده اند.

اما مهندسان و کارگران این مجتمع علی رغم محدودیت های مالی و اقتصادی که به دلیل بحران هویت و مالکیت شرکت به وجود آمده، دست از تولید برنداشتند و حداقل تولید را در این مجموعه حفظ کرده اند.

امسال که از سوی مقام معظم رهبری به عنوان سال جهش تولید نامگذاری شده است، نیروهای این مجتمع به دنبال تحقق این امر مقام معظم رهبری هستند اما با موانعی در این حوزه مواجه شده اند که ممکن است به چالش جدی برای نزدیک به 400 نفر از نیروهای این مجموعه تبدیل شود.

این مجتمع که اکنون دارای دو مالک ایدرو و صندوق بازنشستگی فولاد است، هیچکدام به دلیل نامشخص بودن وضعیت مالکیت آن، برای بهبود اوضاع کارخانه هزینه نمی کنند و در روزهای آینده ممکن است با مشکل جدی نقدینگی برای خرید مواد اولیه و آن آلان قراضه جهت ریخته گری مواجه شوند.

چالشی که باید زودتر از اینها حل می شد اما کش و قوس فراوانی یافت و به جای فکر کردن به تداوم تولید و جهش تولید به موانع تولید برخورده اند.

ریخته گری ماشین سازی تبریز، علاوه بر نبود هیئت مدیره برای اتخاذ تصمیمات مهم و راهبردی برای جهش تولید، با مشکلات مالی شدید مواجه است، به طوری که برای راه اندازی طرح توسعه خود که ارزش افزوده فراوانی دارد و دارای بیش از 70 درصد پیشرفت فیزیکی است، معطل 250 میلیون تومان است تا  این خط جدید و به روز خود را راه اندازی کند.

رئیس جمهور به عنوان رئیس دولت که شرکت های ایدرو و صندوق بازنشستگی فولاد را در کنار سازمان خصوصی سازی تحت مدیریت خود دارد باید برای این موضوع مهم چاره اندیشی کند و از آسیب بیشتر به این مجموعه های مادر تخصصی که در ایام کرونا به سختی روی پای خود ایستاده است، جلوگیری کند.

گزارش ویدیویی ما را از این مجتمع تولیدی و صنعتی با هم می بینیم:

انتهای پیام/111/ش