گزارش| میزهای مدیریتی در ورزش چگونه تقسیم میشوند؟ وقتی تخصصگرایی قربانی مصلحتاندیشیهاست
گروه استانها ـ در دهههای اخیر اولویت انتخابهاو انتصابها در هیئتهای ورزشی کشور ما براساس نیازهای مالی شکل گرفته و تخصصگرایی قربانی مصلحتاندیشی شده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان، مدیریت در عرصههای مختلف ورزش تابع برخی شاخصهها است، موضوع مهمی که در ایران جایگاه و ارزشی برای آن در نظر گرفته نشده است. رسیدن به میزهای مدیریتی، حتی در سطوح پائین هم برای آنهایی که از تقسیم مسئولیتها سهمی عایدشان نشده همانند یک راه میانبُر و رضایتبخش برای ایجاد یک رزومه کاری است.
ورزش به واسطه جذابیتهای رسانهای سوژه خیلی خوبی برای این دست از افراد محسوب میشود. موقعیت اجتماعی خوب، شهرت و البته قدرت، ایدهآلهای مورد علاقه اهالی یک جامعه هستند که به واسطه ورزش رسیدن به این آیتمها دور از دسترس نیست.
این دیدگاه بسیاری را برای حضور در این عرصه پر هیاهو وسوسه میکند و حالا میتوان قابلیت سکوی پرتاب و نردبان رسیدن به میزهای مدیریتی و موقعیتهای دیگر را به فواید و اثرات ورزش اضافه کرد.
در دهههای اخیر اولویت انتخابها و یا انتصابهای صورت گرفته در هیئتهای ورزشی براساس نیازهای مالی شکل گرفته است و مدیران دستگاه ورزش بیش از آنکه دغدغه تخصصگرایی در ورزش را داشته باشند، به دنبال استفاده از ظرفیتهای مالی و امکاناتی بودند که در دستگاههای دولتی پُروپیمان بود و همین نگرش کافی بود تا پای مدیرانی عمدتا غیر ورزشی و غیر متخصص و البته سیاسی به ورزش باز شود تا حالا پس از سالها که حسابهای تشکیلات و ادارات دولتی خالی از منابع شده، آثار و لطمات زیانبار آن تفکرات بر چهره ورزش نمایان شود!
به هر حال قانون این اجازه را داده بود تا منابع دولتی در حد و اندازههایی صرف امورات مربوط به ورزش شود و در این بین برخی دستگاهها حتی در لیگهای کشوری تیم داری هم کردند و همین مسئله باعث شد که با گذشت زمان و به خصوص در این سالها وقتی پیمانه از منابع تهی شد ورزش و هیئتهای ورزشی که سنگ بنای فعالیت آنها از همان ابتدا بر مبنای وابستگی به این قبیل پولها چیده شده بود، فرو ریزد!
این سبک حمایت از ورزش موجب شد تا کم کم افراد و اشخاص دیگری ورزش را حیاط خلوتی برای عرض اندام خود یافته و بدون در نظر گرفتن تبعات این ناکاربلدیشان رویاهای مدیریتیشان را در ورزش جستجو کنند! از مدیران دستگاههای دولتی گرفته تا صاحبان قدرت و ثروت آمده بودند تا به ورزش خدمت کنند و در این بین هم جایگاه ورزشیها و پیشکسوتان واقعی ورزش هم میز و صندلیهای خانههایشان در نظر گرفته شده بود!
مدیران عمدتا سیاسی و سفارش شدهای که اگر در اجرای مسئولیتهای تشکیلاتی و دولتی خود هم به توفیقی نرسیده بودند و اگر روزی قرار بر ارزیابی و سنجش عملکرد آنها باشد باید از ضعفهایشان بسیار نوشت، برای ورزش هم تصمیم میگرفتند!
اما با گذر زمان همه چیز حالت عکس به خود گرفت، افرادی که قرار بود به واسطه قدرت و مسئولیتی که در اختیار دارند برای ورزش موثر واقع شوند، حالا چشم طمعی به ورزش دارند! حتی برخی پای را فراتر از حد گذاشته و برای فدراسیونی که تا دیروز تملقگو و مجیزهگوی مسئولان آن بودند، عیبجویی کرده و مدعی اصلاحات اساسنامه آن میشوند.
این اتفاقات تنها بخشی از ریز و درشتهایی است که در این سالها در پس پرده ورزش و هیئتهای ورزشی رقم خورده است. ماجرای انتخابات مجامع هیئتهای ورزشی این روزها دقیقا مصداق بارز از این شاخه به آن شاخه پریدن عدهای است که در جستوجوی میزها و کرسیهای ریاست هستند.
زمستان سال گذشته اتفاق حیرتانگیزی در یکی از مجامع هیئتهای ورزشی استان کرمان رخ داد، فردی که مسئولیت دبیری یکی از هیئتهای ورزشی استان را به عهده داشت، به ناگاه از مجمع انتخاباتی هیئت کبدی استان سر درآورده بود! و یا روسای برخی هیئتها که با وجود در اختیار داشتن مسئولیت ریاست باز هم بخت خود را در مجمع انتخاباتی هیئتهای دیگری جستجو میکنند!
اینکه فردی مسئولیت حساس و مهم دبیری یک هیئت ورزشی را به عهده دارد و خیلی بی سر وصدا در مجمع انتخاباتی هیئتی دیگر شرکت میکند، شاید اتفاق طبیعی به نظر برسد، اما همین اتفاق ساده هم میتواند ناشی از عدم تعهد و مسئولیت شناسی فرد باشد! این اتفاقات جدا از اثبات انتخابهای غلط و نادرست در بسیاری از هیئتهای ورزشی نشاندهنده آن است که ورزش به حضور افراد دلسوز و متعهد نیاز بیشتری دارد.
چند روز قبل اسامی کاندیداهای ثبتنامی برای شرکت در مجمع انتخاباتی هیئت کشتی استان کرمان منتشر شد، چند نفری برای حضور در مجمع انتخاباتی این هیئت نامنویسی کرده بودند، از مدیران دستگاههای دولتی گرفته تا کارکنان اداره کل ورزش و جوانان و حتی رئیس یک هیئت! اسماعیلی رئیس دوره گذشته و مدیرکل فعلی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان کرمان هم که ابتدا قصد حضور در این انتخابات را نداشت گویا با عقبنشینی از تصمیمش برای نامنویسی و حضور در این مجمع انتخاباتی اقدام کرده است. دورهای که به جرات میتوان گفت هیچ اتفاق ملموس و اثرگذاری در کشتی استان رخ نداد. در همین زمینه با وی گفتوگویی انجام دادهایم.
اسماعیلی ابتدا در خصوص تصمیم جدیدشان برای نامنویسی و حضور در مجمع انتخاباتی هیئت کشتی به خبرنگار ما گفت: من به اصرار دوستان برای شرکت در مجمع انتخاباتی هیئت کشتی نامنویسی کردم. البته اگر افرادی از خانواده کشتی و با سوابق خوبی در بین کاندیداها حضور داشته باشند و این حضور به سود کشتی استان باشد بنده قطعا انصراف و کنارهگیری خود را اعلام خواهم کرد و اگر فردی باشد که توانمندی اداره هیئت کشتی استان را داشته باشد بنده اصراری بر بودن و ماندن ندارم.
وی همچنین در پاسخ به سوالی در خصوص چرایی حضور مدیران استانی در برخی هیئتهای ورزشی با وجود مشغلههای فراوان کاری گفت: حضور مدیران استانی در بخش ورزش و اداره هیئتهای ورزشی بیشتر به واسطه استفاده از ظرفیتهای این مدیران است، چون این حضور ما میتواند امکاناتی در اختیار ورزش بگذارد و در این چهار سال ما از این امکانات به خوبی برای ورزش کشتی استفاده کردیم و یا حضور دیگر مدیران دولتی بیشتر به همین موضوع استفاده از ظرفیتها و امکانات ارتباط دارد.
اسماعیلی در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا بهتر نیست ورزشیها برای ورزش تصمیم گیرنده باشند، گفت: اگر باشند افرادی از درون جامعه ورزش که توان تامین امکانات و منابع مالی را برای هیئتهای ورزشی داشته باشند، بهتر است کار به خود ورزشیها سپرده شود.
وی همچنین به سوالی در خصوص میزان رضایتمندیاش از عملکرد چهار ساله گذشته خود در هیئت کشتی استان گفت: به هر حال در این مورد باید دیگران اظهار نظر کنند و من نمیتوانم در این مورد نظری بدهم.
اسماعیلی همچنین در خصوص آنکه آیا نامنویسی و حضور دوباره ایشان برای حضور در مجمع انتخاباتی هیئت کشتی و ارتباطی هم با حضور وی و نماینده مردم کرمان و راور مجلس شورای اسلامی در فدراسیون کشتی دارد، گفت: من با آقای پورابراهیمی به فدراسیون نرفتم و خودم از طریق همین رسانهها مطلع شدم که مسئولیتی در کشتی کشور به ایشان سپرده شده است.
گزارش از عباس آقاملایی
انتهای پیام/511/ش