«اسماعیل طلا» سقاخانه‌ای که قرن‌ها جان‌بخش زائران خسته و شفا‌بخش بیماران است
سقاخانه «اسماعیل‌طلا» یکی از بناهای قدیمی حرم امام رضا (ع) است که طی قرن‌ها زائران حضرت با نوشیدن آب سقانه‌خانه جان تازه‌ای میگیرند و شفای بیمارشان را از امام رئوف طلب می‌کنند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، به هرگوشه حرم امام رضا (ع) که سری بزنیم تاریخی پشت آن است و قرن‌ها عاشقان اهل بیت (ع) حاجات خود را از امام رئوف در هرکدام از این گوشه و کنارها گرفته‌اند.
سقاخانه اسماعیل طلا یکی از از اماکن قدیمی حرم مطهر امام رضا (ع) و در واقع قدیمی‌ترین سقاخانه این آستانه نورانی با حدود 3 قرن قدمت است که طی سال‌های متمادی زائران و مجاوران حضرت با نوشیدن آب از این مکان متبرک جان تازه‌ای میگیرند و شفای بیماران را از امام رئوف طلب می‌کنند.
این سقاخانه در مرکز صحن انقلاب قرار گرفته صحنی که قدیمی‌ترین حیاط حرم است و پیش از این صحن عتیق و یا صحن کهنه به آن گفته می‌شد. سقاخانه روبروی ایوان طلا و مشرف به ضریح و گنبد مقدس امام رضا علیه‌السلام است.
این سقاخانه حد فاصل سال‌های 1144 تا 1145 هجری قمری در زمان سلطنت نادرشاه افشار بنا شد و سنگ مرمری به دستور نادرشاه با ظرفیت 3 کر آب معادل هزار و 130 لیتر در آن قرار گرفت. این سنگ از هرات به مشهد منتقل شد و نقل است در یکی از جنگ‌ها به غنیمت گرفته شده بود.
در زمان فتحعلی‌شاه قاجار یکی از سرداران سپاه «اسماعیل خان سنگسری» نام داشت. روزی بسته‌ای به عنوان هدیه به دربار فتحعلی شاه رسید و ظاهر قضیه به این صورت بود که در درون این بسته هدیه‌ای برای پادشاه ارسال شده است اسماعیل‌خان به این بسته مشکوک شده و فوراً آن را از پادشاه دور کرد که پس از باز کردن، بسته منفجر شد.
فتحعلی شاه به خاطر این هوش و ذکاوت اسماعیل‌خان دستور داد به اندازه وزنش به او طلا بدهند و اسماعیل‌خان هم با این هدیه ستون‌ها و گنبد سقاخانه حرم امام رضا (ع) را طلایی کرد. از آن زمان این سقاخانه با نام سقاخانه اسماعیل طلا معروف شد.
درباره تاریخچه سقاخانه در اسناد این‌گونه آمده است که از قرن‌ها قبل نهری از شمال شهر مشهد و از چشمه‌ای به نام چشمه گیلاس پس از عبور از 6 فرسنگ از بالا خیابان وارد صحن کهنه می‌شد و حوض‌ها را پر می‌کرد و سرریز آن از پایین خیابان خارج می‌شد.
شکل سقاخانه به این صورت بود که چهار حوض در وسط صحن قرار داشت که این حوزه‌ها به وسیله آب چشمه پر می‌شدند تا زائران از آن استفاده کنند. البته به دلیل فصلی بودن این چشمه در ایامی از سال خشک می‌شد و زائران با مشکلاتی مواجه بودند تا اینکه در سال 1330 چاهی برای تأمین آب حفر شد و چهار حوز جدید هم به‌عنوان وضوخانه در اطراف آن ساخته شد و به این صورت مشکل آب حرم حل شد.
این بنا تا سال 45 دارای پنجره‌های آهنی بود که سال 46 تجدید بنا شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی هم هنگام ساخت رواق دارالحجه در زیر صحن انقلاب بنای سقاخانه بازسازی و مقاوم‌سازی شد.
بنای کنونی سقاخانه در مرکز صحن انقلاب و روبروی ایوان طلا با پایه‌هایی از سنگ مرمر و کاشی تزیین شده و گنبد آن هم مزین به کاشی‌های مطلا است که عاشقان امام رئوف با حضور در این صحن و نوشیدن از آب سقاخانه جانی تازه می‌کنند و آب گوارای آن را عنوان تبرک می‌نوشند.
منبع : فارس
انتهای پیام/
