مشکل مضاعف "معلمان خرید خدمت" در دوران کرونا
آیا در یک سیستم آموزشی که بین معلمان و دستگاه متولی آموزش، شیوه واسطهگری برقرار باشد، میتوان آموزش مفید و پرورش نسلهای آینده را انتظار داشت؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ؛ زهرا ممتاز، جامعهشناس و کارشناس مسائل اقتصادی ــ اجتماعی در یادداشتی با عنوان " مشکل مضاعف خرید خدمتیها در دوران کرونا" به بررسی وضعیت معیشتی معلمان خرید خدمات آموزشی پرداخته است.
او در این یادداشت نوشته است:
آموزشوپرورش از روشهای مختلفی برای جبران کمبود معلم استفاده میکند از ساعات اضافه کار معلمان رسمی «حقالتدریس شاغلان» و دادن ساعات آموزشی محدود به بازنشستگان و همچنین طرح خریدخدمات آموزشی و استفاده از نیروهای حقالتدریس آزاد که هر کدام مشکلات خودش را دارد.
در این میان وضعیت معلمان خرید خدمت از اوضاع سایر مواردی که ذکر شد قابل تأملتر است؛ معلمانی که در جایجای کشور و به خصوص در شهرهای کوچک، محروم و نقاط مرزی مشغول کار و زحمت بوده و از کمترین حقوق استخدامی یا قوانین کار محروم هستند.
معمولاً آموزش و پرورش استخدام نیرو و ایجاد رابطه کاری مستقیم برای این حوزه را مقرون به صرفه نمیداند.
پایین بودن دستمزد و حقوق و نداشتن پوشش بیمهای از بزرگترین مشکلات آنان است که همین مبالغ ناچیز پرداختی نیز با تعطیلات نوروز و تابستان قطع میشود .در برخی مناطق موردهایی از خرید خدمت داشتیم که تنها با 5 روز بیمه و با 500 هزار تومان دریافتی ماهانه مشغول تدریس هستند.
اوضاع معیشتی بر این قشر آنچنان تنگ آمده که سال گذشته تجمعاتی برای پیگیری مشکلاتشان در مقابل مجلس و وزارت آموزش و پرورش انجام دادند تا صدای اعتراضشان را به گوش مسئولان و سیاستگذاران برسانند.
بعد از شیوع کرونا و تعطیلی مدارس مشکلات این قشر مضاعف شد چرا که به یکباره همین حقوق ناچیز نیز به دستشان نرسید. تعطیلیای که خارج از اراده و خواست آنان بوده است و مسلماً این معلمان دلسوز، مانند سایر معلمان متعهد کشورمان، تعهد خود را تا آنجا که شرایط اجازه داده است برای آموزش دادن به دانشآموزان مربوطه انجام داده ولیکن با کمترین مقدار ممکن حقوق در این چهار ماه اخیر برخوردار بوده اند. مواردی را شخصا مشاهده کردم که بابت این چهار ماه از اسفند تا کنون تنها 500 هزار تومان دریافتی داشتند.
توجه دولتمردان ، نمایندگان محترم مجلس و مسئولین آموزش و پرورش را در جای جای کشور به این مقوله معطوف میداریم که اولاً پاشنه آشیل توسعه یک جامعه به امر آموزش و کیفیت آن بستگی دارد.
به نظر شما دریک نظام و سیستم آموزشی که بین مهمترین نیروی انسانیاش یعنی معلم و دستگاه متولی آموزش، شیوه واسطهگری برقرار باشد میتوان توسعه، بهرهوری، آموزش مفید و پرورش نسلهای آینده را انتظار داشت؟! اصولاً فلسفه وجود یک بخش خصوصی به عنوان واسطه بین نیروی کار و آموزشگاه دولتی چیست؟ و چرا چنین قانونی مصوب شده؟در صورتی که معلمانی که هویت و کد نداشته و گاهی با الفاظ غیر فرهنگی مانند «کارگر آموزشی» از آنها یاد میشود که موجب وهن به مقام شامخ معلمان است.
ادامه این رویه به نفع کشور نیست به خصوص در بحث خطیر آموزش و تربیت نسلهای آینده. لذا بر آن شدم تا صدای این قشر مظلوم را از طریق این نوشتار به سمع و نظر دولتمردان برسانیم .
امیدواریم دولت و مجلس محترم حل مشکلات معیشتی این قشر به خصوص در این ایام کرونا اقدام در خور و شایستهای انجام دهند و حداقل همان مطالبات به حق معلمان خریدخدمت را در ایام کرونا و تعطیلی مدارس، تمام و کمال به ایشان پرداخت کنند.
انتهای پیام/