تلاشهای بیوقفه اما نافرجام مأمون در دشمنی با امام رضا(ع)
کارشناس مسائل دینی گفت: مأمون امام رضا(ع) را در جلسات مختلف میخواست که حضور داشته باشند تا ایشان را تحقیر کند، اما کرامت و بزرگواری علمی حضرت، تمام این دشمنیها و فتنهها را به باد میداد.
حجتالاسلام محمد سعیدیآریا استاد حوزه علمیه و کارشناس مسائل دینی در گفتوگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم به مناسبت سالروز ولادت با سعادت امام رضا علیهالسلام گفت: امام رضا علیهالسلام در روز یازدهم ذیالقعدۀ سال 148 هجری در مدینه متولد شدند؛ وقتی حضرت به دنیا آمدند، امام صادق علیهالسلام که جدّ ایشان بودند، هنوز زنده بودند و جالب است که خودِ امام صادق در گوش امام رضا (علیهالسلام) اذان و اقامه گفتند.
وی افزود: یکی از نکات جالب در سیرۀ رفتاری امام رضا، اهتمام جدّی آن حضرت در پاسخگویی به شبهات دینی بوده است. یکی از وظایفی که در دهۀ کرامت باید نسبت به آن جدّی باشیم، این است که بتوانیم نسبت به شبهات دینی و آنچه دین ما را به خطر میاندازد، پاسخگو باشیم و این بدون اینکه انسان علم دینی را فرا بگیرد ممکن نیست.
این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: ما کرامت را به معنای بزرگواری و دست و دل باز بودن نسبت به فقرا و نیازمندان درنظر میگیریم که اتفاقاً بسیار ارزشمند است، اما گاهی کرامت علمی مدنظرمان است یعنی دستگیری از مستضعفان فکری. وقتی مأمون امام رضا (علیهالسلام) را در جلسات مختلف میخواست که حضور داشته باشند، خیلی اصرار داشت با ترفندهایی ایشان را تحقیر کند؛ او علما و دانشمندان را با هزینههای زیادی دور هم جمع میکرد تا آنان بر امام رضا(ع) ـ بر خلاف خیال باطلش ـ غلبه کنند و قدر و منزلت حضرت را بشکنند.
حجتالاسلام سعیدی گفت: اما کرامت و بزرگواری علمی امام رضا، تمام این دشمنیها و نقشهها را به باد داد، لذا یکی از علل اصلی شهادت امام رضا(ع)، این بود که دیگر کاری از دست مأمون بر نمیآمد، تلاشهای منفی او در جهت تحقیر حضرت برعکس عمل میکرد و بیشتر به محبوبیت ایشان تبدیل میشد.
این کارشناس مسائل دینی دهۀ کرامت را فرصت تعظیم شعائر دینی دانست و گفت: باید از این فرصت برای زنده نگه داشتن نام و یاد امام رضا و حضرت معصومه تلاش کنیم. هزار و چهارصد سال است که شیطنتهای شیطان صفتان در مسیر فراموشی نام و یاد این خاندان مطهر است، چندین بار حرم مطهر امام حسین (علیهالسلام) را با خاک یکسان کردند تا هیچ اثری از آن باقی نماند، اما نتوانستند در این هدف موفق باشند؛ خون دلها ریخته شده، خون دلها خورده شده تا امروز نام و یاد اهلبیت (علیهمالسلام) باقی بماند، امروز حرمهای آن بزرگوران ملجأ و پناهگاه مردم شده و با حضور در آن مراکز نور قلب انسان جلا پیدا میکند.
«اهلبیت منشأ کرامتند، اگر از آنان درخواست کردیم که به ما توفیق بدهند و در مسیرشان قدم برداشتیم ـ آن هم در بُعد علمی و معرفتی ـ محال است آن بزرگواران ما را تنها بگذارند، بلکه پیوسته ما را نصرت خواهند کرد، ایشان همیشه برای طالب علم در دوران حیاتشان دعا میکردند.»
وی با بیان مطلب فوق گفت: دهۀ کرامت فقط به تکریم نیازمندان ختم نشود گرچه بسیار ارزشمند است، اما باید به مسألۀ جدّی احیای امر اهلبیت علیهمالسلام توجه ویژه شود. همچنان که امام رضا علیهالسلام پاسخگویی به گرهها و شبهات فکری اعم از اعتقادی، اخلاقی و ... را از کارهای اساسی خود قرار داده بودند.
انتهای پیام/