تعدد نهادهای سیاست‌گذار چه آسیب‌هایی به آموزش و پرورش می‌زند؟
معاون سابق وزارت آموزش و پرورش با اشاره به تعدد نهادهای سیاست‌گذار برای این وزارتخانه گفت: این تعددها باعث شور شدن آش سیاستگذاری شده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ؛ علی زرافشان در برنامه تلویزیونی پرسشگر با موضوع چالش‌های سیاستگذاری در آموزش و پرورش در پاسخ به این پرسش که قانونگذار و تصمیم‌گیرنده اصلی برای آموزش و پرورش کیست، اظهار کرد: شورای عالی انقلاب فرهنگی، مجلس، شورای عالی آموزش و پرورش، مجمع تشخیص مصلحت نظام و دولت برای آموزش و پرورش سیاستگذاری می‌کنند البته برخی نهادهای دیگر نیز این کار را انجام می‌دهند که البته سهم آنها به میزان 5 بخش دیگر نیست.
وی افزود: چالش نخست که باید به آن بپردازیم این است که چه کسی باید برای آموزش و پرورش سیاستگذاری کند اگر نهادهای متفاوتی قرار است به تعیین سیاست بپردازند هر کدامشان در چه زمینه‌ای باید ورود پیدا کنند؟ مثلاً مجمع تشخیص مصلحت نظام سیاست‌های کلی آموزش و پرورش را تعیین می‌کند که توسط رهبر انقلاب به دستگاه‌ها برای اجرا ابلاغ می‌شود بعد از مجمع، شورای عالی انقلاب فرهنگی است چون آموزش یکی از بخش‌های مهم فرهنگ است.
در بحث حذف تنوع مدارس همه نهادها دخالت کردند
معاون سابق وزارت آموزش و پرورش گفت: یکی از مشکلات این است که تعریف و تقسیم کار بین دستگاه‌ها انجام نشده است مثلا بحث تنوع مدارس دو سال قبل مطرح شد که همه نهادها ورود و هرکدام دخالت کردند، مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش کارشناسی خود در بخش جمع بندی اشاره کرد، نهادهایی که در سیاستگذاری آموزش و پرورش ورود می‌کنند متعدد و متنوع هستند و بین این دستگاه‌ها تقسیم کار مشخصی وجود ندارد.
وی ادامه داد: در طول تاریخ شکل‌گیری آموزش و پرورش تاکنون نقش‌ها جابجا شده است مثلاً اگر مصوبات شورای عالی معارف را بررسی کنیم اختیارات بسیار وسیعی داشت و الان شورای عالی آموزش و پرورش جایگزین آن شده است اما نقش‌ها تقلیل یافته و وظایف شورای عالی آموزش و پرورش در مصوبات مناسب است اما به خوبی عمل نمی‌شود.
زرافشان در پاسخ به این پرسش که آیا سیاست گذاری مجموعه‌های اطراف به آموزش و پرورش کمک می‌کند یا مزاحمت ایجاد کرده است، بیان کرد: در سیاست‌گذاری‌ها به چند سوال باید پاسخ داد نخست در حوزه آموزش و پرورش سیاستگذاران چه کسانی هستند، پنج بخش سیاست گذار هستند و وقتی تعدد سیاست‌گذاری‌ها ایجاد شد باید مشخص کرد هر یک از آنها چه نقشی دارند و چه سطحی را باید سیاستگذاری کنند، گاهی اوقات تعارض‌ها به سوءمدیریت منجر می‌شود.
ورود نادرست شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب 6.3.3
معاون سابق وزارت آموزش و پرورش گفت: مقرر شده است به آنچه مجلس ورود می‌کند شورای عالی انقلاب فرهنگی ورود نکند و بالعکس، در قانون اهداف و وظایف آموزش و پرورش مصوب سال 67 تعیین شده تغییر ساختار باید به تصویب مجلس برسد اما ساختار 6.3.3 بدون طی کردن این مسیر مستقر شد و مرکز پژوهش‌های مجلس در آن سال‌ها دو گزارش تهیه و در آن ها اشاره کرد، خسارتی که این ساختار به آموزش و پرورش وارد می‌کند به لحاظ نیروی انسانی، منابع مالی و فیزیکی غیر قابل جبران است اما مجلس سکوت می‌کند و در برابر گزارش مرکز پژوهش‌ها هم اقدام خاصی را انجام نمی‌دهد در حالیکه باید وزیر وقت را می‌آوردند و سوال می‌کردند و می‌گفتند که نمی‌تواند این ساختار را مستقر کند اما با این استدلال که آنچه را شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب کرده است مجلس ورود نمی‌کند اقدامی انجام ندادند.
دخالت شورای عالی انقلاب فرهنگی در ماجرای حذف تنوع مدارس
وی تصریح کرد: گاهی وقتها چالش‌ها بین نهادی نیست و درون نهادی است سال 91 شورای عالی انقلاب فرهنگی، سند راهبردی نخبگان را تصویب می‌کند. چرخش‌های تحولی بسیار خوبی در سند دیده شده که یکی از آنها عبور از تربیت گلخانه‌ای و عدم تفکیک و جداسازی دانش‌آموزان است، این موضوع یک بحث ساختاری هم داشت که برای تحقق آن باید مرکزی درون آموزش و پرورش تشکیل می‌شد تا کار را مدیریت کند، طرح شهاب برای تحقق این هدف در آموزش و پرورش شروع شد و وقتی آموزش و پرورش به این سمت رفت تا از دوره متوسطه اول جداسازی را کنار بگذارد و این اتفاق افتاد، شورای عالی انقلاب فرهنگی دخالت کرده و بر خلاف مصوبه خود ساختار جدیدی را برای مرکز پرورش استعدادهای درخشان ایجاد و آن را ابلاغ کرد در این میان آموزش و پرورش نمی‌داند که باید سند نخبگان را بررسی و طرح شهاب را اجرا کند یا به سمت جداسازی و تعدد مدارس برود، این تعدد آشپز باعث شور شدن آش سیاستگذاری آموزش و پرورش شده است.
شورای عالی آموزش و پرورش دیگر مصوبات کلان ندارد
زرافشان متذکر شد: هارمونی بین عناصر تصمیم‌گیر برای آموزش و پرورش وجود ندارد. کمیسیون آموزش باید برای ایجاد هارمونی ورود پیدا کند، اولین قانون وزارت آموزش و پرورش در ماده 10 وظایف شورای عالی را جزو وظایف وزارت آموزش و پرورش تعیین کرده بود اما مجلس آن زمان این وظایف را به مرجع سیاستگذاری کلان یعنی شورای عالی آموزش و پرورش واگذار کرد و مجموع مصوبات آن در حد سیاستگذاری بود اما امروز شورای عالی آموزش و پرورش مصوبات کلان ندارد چون جاهای دیگر این وظیفه را انجام می‌دهند. چند وظیفه شورای عالی آموزش و پرورش عبارتند از تعیین خط مشی کلی آموزش و پرورش یعنی سیاستگذاری، بررسی و تصویب هدف‌ها در آموزش و پرورش و بررسی طرح‌ها و لوایح قانونی قبل از طرح در مجلس یعنی نظر کارشناسی آموزش و پرورش باید پیوست طرح‌ها و لوایح باشد.
معاون سابق وزارت آموزش و پرورش تصریح کرد: مصوبه زیاد داریم اما باید ببینیم چند درصد آنها عملیاتی می‌شود؛ هم‌اکنون چیزی به اسم آموزش و تربیت نداریم و سند تحول بنیادین تربیت است یعنی همه عوامل موثر باید در تربیت نقش آفرینی کنند، دانش‌آموزی که در تراز سند تحول است باید در شش ساحت تربیتی رشد کند اما متناسب با این ساحت‌ها سیاستگذاری می‌کنیم؟ هم اکنون تعارضی بین کمیت و کیفیت وجود دارد، 46 هزار مدرسه در آموزش و پرورش داریم که زیر 50 نفر دانش‌آموز دارند در این مدارس نمی‌توان به هر پایه معلم تخصصی داد، کتابخانه، آزمایشگاه و زمین ورزش وجود ندارد در نهایت هیچ کدام از ساحت‌های چندگانه تربیت محقق نمی‌شود هم اکنون دسترسی کمی را فراهم کردیم اما کیفیت وجود ندارد اگر این دانش آموزان در طرح روستا مرکزی در یک مدرسه جمع شوند می‌توان معلم جداگانه، کتابخانه و امکانات ورزشی به آنها اختصاص داد.
انتهای پیام/
