یادداشت| چرا آمار خودکشی در کره جنوبی بالاست؟

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، کره جنوبی کشوری است که  طی چهار دهه اخیر با رشد و توسعه اقتصادی معجزه آسای خود توانست از یک کشور بسیار فقیر به نهمین اقتصاد برتر جهان تبدیل شود.

در درون  این جامعه زیبا و با شکوه مردم با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند که کمتر انعکاس بیرونی دارد. بسیاری از بزرگان می گویند ثروت، راحتی در زندگی به همراه دارد اما گرفتاری های بشر را کاهش نمی دهد.

 یکی از گرفتاری های بزرگ اجتماعی کره جنوبی آمار بالای خود کشی در میان اقشار مختلف مردم در این کشور است که همواره این کشور آسیایی را در ردیف اول و یا دوم  جهان قرار داده است.

از طرفی دیگر علیرغم درآمد سرانه بالای 38 هزار دلار احساس خوشبختی در این جامعه آنچنان بالا نیست. بر مبنای تحقیقات بعمل آمده  این کشور در جهان با لحاظ احساس خوشبختی در ردیف پنجاه و هفتم قرار دارد.

آمارها نشان می دهد که در سالهای اخیر بطور متوسط روزانه 38 نفر خودکشی می کنند. تحقیقات علمی نشان می دهد که استرس، عادات و سنت‌های اجتماعی مبنی بر مخفی کاری  فشار شدید و شرایط  رقابتی، جامعه ای مضطرب را نشان می دهد.

اگرچه در ظاهر چیزی مشخص نیست و وقتی با یک کره ای گفتگو می کنید چهره ای خندان از آنان برای شما ترسیم می شود اما واقعیت چیز دیگری است. مهمترین دلیلی که موسسات  تحقیقات اجتماعی کره جنوبی در خصوص خودکشی به آن اشاره می کنند بیماری افسردگی است. 

آمارها نشان می دهد بخشی از  مردم دچار این نوع بیماری هستند که بسیاری از آنان  بدلیل  سنتهای خاص شرقی مبنی بر مخفی کاری و حفظ آبرو حاضر به معالجه خود نیستند.

فشارهای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی درون جامعه کره جنوبی بسیار زیاد است و خود کشی به یکی از راه های خلاص شدن از این فشارها تبدیل شده است.

کشوری کوچک‌ به وسعت استان سمنان ما و با جمعیتی بالغ بر 50 میلیون نفر بسیاری از فاکتورهای  جامعه ای پر هیجان و پر استرس را در درون خود جای داده و از سویی توسعه اقتصادی توانسته است تا حدودی به این سرزمین آرامش مالی بدهد اما رقابت در این جامعه برای بهتر بودن  این آرامش را کم رنگ کرده است.

در واقع یکی از  مهمترین عارضه توسعه اقتصادی برق آسای در کره جنوبی عدم رشد متوازن بخش های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است.  

دلایل متعددی را در خصوص خودکشی در کره جنوبی می توان  بیان کرد؛  یکی از مشکلات این جامعه تبعیض  اقتصادی و اجتماعی و فاصله طبقاتی و رقابت برای  کم کردن این شکافهاست. این معضل  باعث شده که طبقات مختلف اجتماعی برای حل مشکلات خود  به رقابتی کشنده با یکدیگر بپردازند. 

این رقابت کشنده از دوران تحصیل فرزندان آغاز و تا پایان دوره دانشگاه ادامه دارد. مثلا دانش آموزان دوره  متوسطه روزانه به طور میانگین باید 16 ساعت از وقت خود را صرف حضور در دبیرستان و یا امور مربوط به تحصیل کنند.

بعد از فارغ التحصیلی از دبیرستان نیز رقابت برای ورود به بهترین دانشگاه‌ها آغاز می شود. این رقابتها به یک معضل برای خانواده ها تبدیل شده به طوری که  آنان در رقابتی شدید بسیاری از سرمایه های خود را صرف این کار می کنند. در این میان کسانی که به لحاظ مالی ضعیف هستند دچار مشکلاتی از جمله افسردگی می شوند.

 یکی دیگر از دلایل افسردگی و اقدام به خودکشی خصوصا میان  دانش آموزان و دانشجویان دختر، موضوع آزار جنسی در محیط های آموزشی است که بسیاری برای حفظ آبرو کمتر به آن می پردازند.

اگرچه در 10 سال اخیر قوانین سفت و سختی در رابطه با حمایت از زنان  وضع شده  ولی  قربانیان آزار جنسی کم نیستند  و آسیب دیدگان بعضا دست به خودکشی می زنند.

 یکی دیگر از دلایل خودکشی در کره جنوبی تداوم سنتهای دیرین مبنی بر مخفی کاری  برای حفظ آبروست. در جامعه کره بسیاری بر این باور هستند که خودکشی باعث خواهد شد تا آبروی آن طبقه و یا خانواده حفظ شود و فرد با انجام این کار در واقع جلوی بسیاری از گرفتاری های بعدی را خواهد گرفت.

نمونه بارز آن خودکشی آقای «پارک ون سون» شهردار معروف و محبوب پایتخت کره  جنوبی است که شایعاتی در خصوص اتهام آزار جنسی به وی هم مطرح شده است.  البته با آموزش های متعدد و اقدامات دولت در چند سال اخیر آمار خودکشی در این کشور قدری کاهش یافته اما باید گفت هنوز در کره جنوبی این معضل اجتماعی خود نمایی می کند.

*مرتضی سلطان پور ابیانه کارشناس ارشد مسائل شبه جزیره کره

انتهای پیام/