پشت‌پرده عدم‌توجه برخی مسئولان ارشد نظام به "تذکرات پیاپی جمعیتی رهبری" چیست؟!
رییس مرکز تحقیقات سیاست‌گذاری اقتصاد سلامت گفت: مسئولین محترم! حضرت آقا دیگر با چه‌کسی، چقدر و چگونه باید حرف بزنند؟! چه‌علتی مانع اقدام و عمل شما در اجرای تذکرات علمی و آینده‌بینانه رهبر انقلاب شده است؟!
دکتر خلیل محمدزاده در گفت‌‌و‌گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم با اشاره به بیانات اخیر رهبر حکیم انقلاب اسلامی در ارتباط تصویری با نمایندگان یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: بخشی از سخنان ایشان به «ازدواج جوانان، فرزندآوری و پیری جمعیت» اختصاص یافت؛ موضوعی که در یک دهه اخیر، مقام معظم رهبری بارها تذکر داده‌اند لکن آنچه البته به جایی نرسیده، فریاد است؛ این بار هم باز معظم‌له مسئولانه و دردمندانه و با نگاه راهبردی این مسئله را دنبال کردند؛ اینها بیانگر آن است که از موضوع استراتژیک جمعیت در هیچ شرایطی نمی‌شود غفلت کرد.
رییس مرکز تحقیقات سیاست‌گذاری اقتصاد سلامت تصریح کرد: مقام معظم رهبری در این دیدار فرمودند "مسئله فرزندآوری و مسئله نسل بسیار مهم است؛ این موضوعی است که بنده بارها در این چند سال اخیر تکیه کرده‌ام و تأکید کرده‌ام، [ولی] متأسفانه حالا که انسان نتایج را نگاه می‌کند، معلوم می‌شود که خیلی این تأکیدها تأثیر زیادی نداشته است. اینها احتیاج دارد به قانون و دنبال‌گیری جدّی دستگاه‌های اجرائی و بایستی به‌جد مسئله فرزندآوری را مهم دانست و از پیری جمعیّت ترسید. حالا خارجی‌ها را کار نداریم؛ دشمن، دشمن است امّا بعضی کج‌سلیقگی‌ها را متأسفانه آدم در داخل مشاهده می‌کند، که می‌گویند: «آقا! پیری جمعیّت اشکالی ندارد»! چطور اشکالی ندارد؟ یکی از پُرفایده‌ترین ثروت‌های یک کشور، جمعیّت جوان در یک کشور است که ما بحمدالله از اوایل انقلاب تا امروز برخوردار بوده‌ایم و اگر بنا باشد بعداً برخوردار نباشیم، یقیناً عقب خواهیم ماند."
وی افزود: مسئولان محترم! حضرت آقا دیگر با چه‌کسی، چقدر و چگونه باید حرف بزنند؟! چه‌علتی مانع اقدام و عمل شما در اجرای تذکرات علمی و آینده‌بینانه رهبر انقلاب شده است؟! چه شده که حرف حق و منطقی را برنمی‌تابیم و برای تحقق آن، برنامه تدوین نمی‌کنیم؟! آن روز که خدای‌ناکرده بر اثر این بی‌توجهی‌ها، آنچه بر سر ایران جوان نباید بیاید، آمد! آنگاه دیگر چه می‌توان کرد؟!
این پزشک و استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: بنده متحیر مانده‌ام که چرا درک و پذیرش این موضوع، برای یک جمعیت‌شناس و عنصر سیاسی باید این‌قدر ثقیل باشد؟! و افرادی بعد از 10 سال از گذشت تبیین دقیق موضوع، همچنان هر از گاهی، نه از روی ناآگاهی، بلکه کاملاً آگاهانه بر عقیده و راهی نادرست، پافشاری کنند! و بنا را بر «اشتباه انداختن تصمیم‌گیران» می‌گذارند و اینجاست که باید گفت "چون دوست، دشمن است، شکایت کجا بریم؟!"، چند روز گذشته نیز در پاسخ مطلب "ضدجمعیتی" روزنامه ایران، طی یادداشتی یادآور شدم که من از بیگانگان هرگز ننالم... به‌امید درک موضوع، رفع خطر و اقدام برای حل مشکل، فردا برای اقدام دیر است.
انتهای پیام/+