واسطۀ اصلی فیض الهی به مخلوقات

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از اعتقادات مهم شیعه در باب امامت این است که شیعه امام خود را حجت و ولیّ خدا در روی زمین می‌داند، و معتقد است ائمه اطهار علیهم‌السلام واسطه فیض بین خداوند متعال و دیگر مخلوقات او هستند.[1] لذا آن بزرگواران می‌توانند به اذن و اراده الهی در امور دنیا دخل و تصرف کرده و حاجات انسان را برآورده کنند. همچنین ما آنان را زنده می‌دانیم و شاهد و ناظر بر عالم، به همین خاطر حیات و یا عدم حیات جسمانی آنان فرقی نمی‌کند و با این دید به زیارت آنان می‌رویم.

ما به زیارت آنان می‌رویم تا یاد و خاطره آنان زنده باشد و هیچ‌گاه فراموش نشوند، برای آنان بارگاه و ضریح می‌سازیم تا راه و روش و مرام آنان گم نشود، یکی از فلسفه‌های زیارت آن بزرگواران این است که یاد آنان در جامعه زنده باشد، زنده بودن نام آنان، یعنی زنده بودن خوبی‌ها، یعنی زنده بودن اخلاق و رفتار اسلامی، یعنی زنده بودن دین در جامعه.

بدون شک هر چه بیشتر با سبک زندگی معصومین آشنا شویم، جامعه بیشتر به سمت خوبی‌ها و اخلاق و دین‌مداری پیش خواهد رفت. علاوه بر این مطلب، بسیاری از مشکلات مادی و معنوی مردم به دست ائمه اطهار علیهم‌السلام حل می‌شود، آنان به اذن خدا گرفتاری‌ها را برطرف می‌کنند، بسیاری از بیماری‌های جسمی یا روحی و مشکلات معنوی را حل می‌کنند؛ به همین خاطر باید به آنان توسل کرد و در صورت توان باید به زیارت آنان رفت و این ارتباط را بیشتر کرد.

به همین خاطر است که در روایات زیادی به زیارت آنان توصیه شده و از شیعیان خواسته شده به زیارت ائمه اطهار به خصوص امام حسین و امام رضا علیهما‌السلام بروند. به عنوان مثال، در مورد زیارت امام رضا علیه‌السلام پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «به زودی پاره‌ای از تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏‌کاری او را زیارت نکند، جز این‌که خداوند گرفتاری او را برطرف کند و گناهانش را ببخشد».[1]
همچنین خود امام رضا در حدیثی فرمود: «کسی که با توجه به دوری راه، مزارم را زیارت کند، روز قیامت در سه جا نزد او خواهم آمد و او را از بیم و گرفتاری آن موقف‎ نجات خواهم داد: هنگامی که نامه‏‌ها به دست راست و چپ داده شود، نزد صراط و نزد میزان».[2]

لذا زیارت این امام همام در مشهد مقدس هم زنده کننده یاد و نام حضرت است، هم ثواب بسیاری برای زائر دارد و باعث می‌شود امام رضا علیه‌السلام شفیع او در روز قیامت باشد اما این فضیلت عظیم یک شرط مهم دارد که در کلام امام صادق علیه‌السلام آمده است؛ حضرت در حدیثی فرمود: «نوۀ من در سرزمین خراسان کشته خواهد شد در شهری که به آن طوس گویند، هر کس در آن شهر او را زیارت کند، در حالی که به حقش معرفت دارد، او را با دست خودم می‌گیرم و وارد بهشت می‌کنم، اگر چه گناهان کبیره‌ای بر گردنش باشد». سؤال شد: «شناختن حق او چیست؟» حضرت ‌فرمود: «بداند که او امام است و اطاعتش واجب، غریب و شهید است. هر که عارف به حقش او را زیارت کند، خدا به او اجر 70 شهیدی که در رکاب رسول خدا از روی حقیقت شهید شده‌اند، بدهند».[3]

بنا بر این روایت، شرط قبولی زیارت امام رضا علیه‌السلام و رسیدن به شفاعت خود حضرت و امام صادق معرفت داشتن به امامت ایشان و قبول ولایت ایشان است، اینکه ما اذعان کنیم او امام است، حجت خدا بر روی زمین بوده و اطاعت از او مانند اطاعت از خدا واجب است و سعی کنیم به سخنان او در زندگی عمل کنیم. اگر ایشان را امام و واجب الطاعه ندانیم - مانند برخی از فرقه‌های منسوب به اسلام که به زیارت ایشان می‌روند، صرفاً به خاطر اینکه حضرت را از سلاله پاک پیامبر می‌دانند- یا امام بدانیم اما اطاعت از ایشان را واجب ندانیم و به سخنان حضرت اهمیت ندهیم و هر کاری که دلمان خواست انجام دهیم، این ثواب و این فیض عظیم ممکن است نصیب ما نشود.

بنابراین طبق این روایات می‌گوییم زیارت امام رضا در مشهد مقدس ثواب بسیاری دارد و باعث رفع بسیاری از مشکلات مادی و معنوی ما می‌شود اما برای رسیدن به ثواب زیارت ایشان و رسیدن به شفاعت پیغمبر و امام صادق و خود امام رضا باید نسبت به حضرت معرفت پیدا کنیم و ایشان را امام و حجت خدا بدانیم و کسی که اطاعتش واجب است و سخنش، سخن خداست و همچنین تلاش کنیم به سخنان ایشان جامه‌ عمل بپوشانیم و اطاعت کنیم و اگر در این میان لغزشی داشتیم، بدانیم مورد شفاعت قرار خواهیم گرفت.

* نویسنده: حجت‌الاسلام محمد فرضی پوریان استاد حوزه علمیه
پی‌نوشت:
[1]. ابن بابویه، محمد بن على، من لا یحضره الفقیه، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم - قم، چاپ: دوم، 1413 ق، ج‏2، ص 583.
[2]. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، دار المرتضویة، نجف اشرف، چاپ اول، 1356ش، ص 304.
[3]. ابن بابویه، محمد بن على، الأمالی، کتابچى، تهران، چاپ ششم، 1376ش، ص 121.

انتهای پیام/