ایجاد بیاعتمادی در مخاطب؛ چالش برنامهسازان و تلویزیون
مشکل از جایی شروع شد که بازیگر و یا شخصیت شناختهشدهای را روی صندلی گفتوگوی تلویزیونی قرار دادند؛ بعد از رسانهای کردن نام و یا گاهاً پخش تیزر حضورش در آن برنامه، به یک باره تصمیم گرفته میشود که این برنامه پخش نشود!
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از چالشهای مهم تلویزیونیها در برنامهسازی، دعوت از مهمان است. برخی اوقات مهمانی آمده و مجری با او گفتوگو کرده در سراشیبی پخش جلوی آن برنامه گرفته شده است. در هفتههای اخیر این اتفاق بیشتر شده و البته در اینجا مقصر هم ناظریناند و هم برنامهساز! قبل از پخش خیلی از برنامههای پربیننده تلویزیون، مهمانانش رسانهای میشوند و متأسفانه بعضاً به شکل عجیب و غریبی با تکرار برنامهای دیگر عوض میشوند. شاید سؤال بسیاری از مخاطبان و رسانهایها این باشد که چرا قبل از دعوتِ مهمان، گرفتنِ گفتوگو و مهمتر از آن رسانهای کردن نام مهمان، تعاملات و هماهنگیها به صورتی نیست که شاهد این هزینهها برای سازمان صداوسیما نباشیم؟ چرا مهمان را دعوت میکنیم تازه متوجه میشویم نباید تریبون رسانهملی را در اختیار آن فرد قرار میدادیم. اینکه از پخش گفتوگوی شخصیتهایی ممانعت میشود در جای خودش درست و اصولی است و حتی بعضاً حذف دیالوگها و گپ و گفتهایی! زیرا در چارچوب اصلی دعوت از مهمان و گپ و گفت، نکته مهمی نهفته است؛ مهمان و مجری گفتوگو میکنند اما برنامهساز و تلویزیون به تناسب سیاستهای رسانهملی منطبق میدهند؛ در این راه امکان دارد بخشهایی از دیالوگهای رد و بدل شده حذف شود، این خیلی اتفاق ناگواری نیست. اما روالِ دعوت از مهمان و گفتوگو جلوی دوربینهای تلویزیون، باید حرفهایتر و اصولیتر باشد. یعنی تمامِ هماهنگیها انجام شود که آیا این مهمان و شخصیت قابل پخش تلویزیونی است؟ در وهله بعدی گفتمان و دیالوگهای رد و بدل شدهاش در برنامه چقدر با سیاستهای رسانهملی مطابقت میکند؟
شاید نکته ناگوار در برنامهسازی و عدم نظارت درست بر برنامههای تلویزیونی، آنجایی اتفاق میافتد که مهمان به برنامه میآید، مجری با او گفتوگو میکند در آستانه پخش هم رسانهای میشود بعضاً تیزر آن برنامه هم روی آنتن میرود اما روزِ پخش بیننده با برنامهای تکراری روبرو میشود. این عدم هماهنگی با مدیران پخش و ناظرین، باعث میشود اعتماد مخاطب نسبت به رسانهملی از بین برود.
شاید بیشتر این حرف و حدیثهای مهمان و تلویزیون فارغ از گافهای در برنامه زنده به مهمانانی برگردد که دعوت میشوند و به یک باره با حذف روبرو میشوند. نظرات بینندگان در صفحات مجازی نشان میدهد که این کار نوعی توهین به مخاطب محسوب میشود. آیا نباید قبل از آوردنِ مهمان قدری تأمل کرد، هماهنگیها اتفاق بیفتد و حتی بعد از بازبینی و نظر نهایی، آن مهمان و برنامه رسانهای شود؟ قبل از امیر آقایی، این اتفاق برای مجید صالحی هم افتاد؛ اتفاقاً تیزر مربوط به مجید صالحی چند بار پخش شد. حالا اینکه مشکلی در پشت پرده حضور و رفتارهای خود این بازیگران و یا هنرمندان وجود دارد بحث دیگری است که شاید در جای خودش قابل دفاع باشد اما اینکه آمدنِ این شخصیتها رسانهای شود و یا تیزر مربوط به آنها روی آنتن برود و به یک باره با بهانه نقص فنی پخش نشوند قدری ناشیانه به نظر میرسد.
اتفاقی که در برنامه اخیر "دورهمی" افتاد و برنامه امیر آقایی با وجود چندین بار اطلاعرسانی در رسانهها و حتی صفحه منتسب به این برنامه تلویزیونی، حذف شد. اتفاقی که برای چندمین بار در هفتههای اخیر رخ میدهد. البته نه صداوسیما و نه برنامه "دورهمی" به شکل رسمی درباره این تغییرات و برخوردهای غیراصولی توضیحی نمیدهند. البته صفحه طرفداران "دورهمی" اطلاعیهای با این مضمون صادر کرد: "ضمن عذرخواهی از بینندگان مجموعه دورهمی طبق اعلام شبکه بدلیل آماده نشدن برنامه، این قسمت در شبهای آینده پخش خواهد شد."
البته خیلی به این اطلاعیهها نمیتوان بسنده کرد و باید مدیران و دستاندرکاران این برنامه تلویزیونی واکنشی نشان میدادند که چرا این برنامهها بعد از رسانهای شدن نام مهمانش، به یک باره حذف میشوند و جایگزین آنها یک برنامه تکراری روی آنتن میرود؛ مثلاً به جای امیرآقایی، برنامه تکراری "ژاله صامتی" پخش شد.
کماکان این چالش و شائبههای پشت پرده سانسورها و حذفیات "دورهمی" ادامه دارد؛ مثلاً میگویند شاید "امیر آقایی" به خاطر انتقادات تند از صداوسیما در اختتامیه جشنواره فجر، حذف شده و یا فرضهای دیگر که جزو پشت پردههای این اتفاق و اتفاقاتی از این دست محسوب میشود و تا اظهارنظر رسمی نمیتوان به این محتملها و فرضها استناد کرد. البته تلویزیون و شبکه نسیم را نمیتوان به خاطر حذف برخی از حرفها محکوم کرد؛ چرا که بعدها در صفحات مجازی و برنامههای ویدئویی درباره آنها صحبت شده است. حذف برخی از حرفها در گفتوگوهای تلویزیونی همهجا هم بد نیست اما اینکه مهمانی را به برنامه تلویزیونی بیاوریم، گفتوگو کنیم و بعد حضورش را در رسانهها اعلام کنیم، در روزِ پخش بدون توضیح مستدلی، برنامهای دیگر روی آنتن برود؛ این توهین به مخاطب است و بیننده را به تلویزیون بیاعتماد میکند!
این تصمیمهای ناگهانی که به نظر میرسد توسط نیروهای فراسازمانی صداوسیما اتفاق میافتد به هر طریقی، اعتبار تلویزیون را در نزد بیننده خدشهدار میکند؛ قبل از انتخاب مهمان، گفتوگو کردن و حتی رسانهای شدن، این تمهیدات را بیندیشید؛ اول رسانهای نکنید و بعد پشیمان شوید! به نظر میرسد تا زمانیکه تلویزیون بدون اندیشه، تفکر و دانش لازم دست به برنامهسازی میبرد شاهد این اتفاقات ناگهانی باشیم. انگار برخی از مدیران خبر ندارند در گوشه و کنارشان، مجری و تهیهکننده برنامه چه مهمانی دعوت کرده، چه چیزهایی رد و بدل شده که زودتر از همگان، دست به کار شوند تا اینقدر برای تلویزیون و اعتبار رسانهایاش، گران تمام نشود.
انتهای پیام/