ضرورت تغییر رویکرد طرح تفیصلی درباره "تأمین پارکینگ" در شهر تهران

محمد سالاری  در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره تناقضهای قانونی مربوط به تأمین پارکینگ در شهر تهران اظهار کرد:  بر اساس مفاد طرح تفصیل شهر تهران، تأمین پارکینگ برای همه ساختمان هایی که نسبت به دریافت پروانه ساخت و ساز اقدام می کنند، ضروری است اما بحثی که وجود دارد این است که با وجود این الزام، چرا با مشکل کسری پارکینگ و حضور خودروها در سطح معابر مواجه هستیم؛ چرا این حجم از ترافیک وجود دارد و چرا پارک خودرو در خیابان ها به‌ویژه در مناطق مرکزی شهر مشکل است؟

وی ادامه داد: در نظریات جدید شهرسازی در دنیا، کشور ما و دانشگاه‌ها مباحثی مطرح می‌شود مبنی بر اینکه اساساً الزام تأمین پارکینگ برای همه مناطق و پارسل‌ها و تجویز یک نسخه برای همه، درست نیست؛ بر اساس این نظریات، الزام برای تأمین پارکینگ در مراکز شهر یا Downtown (هسته شهر) به نوعی سیاستی است برای تشویق مردم به استفاده از خودروی شخصی و پذیرفتن اینکه خودرو در مناطق مرکزی حضور داشته باشد. 

رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای اسلامی شهر تهران تصریح کرد: این در حالی است که گفته می‌شود برای تغییر رویکرد شهرهای دنیا از خودرومحوری به انسان‌محوری، مراکز شهر نیازی به تأمین پارکینگ ندارند یا در موارد خاص باید این کار را انجام دهند و در این مناطق حمل و نقل عمومی را در مُدهای مختلف گسترش دهند تا شهروندان برای خرید یا دریافت خدمات در این محدوده‌ها به استفاده از حمل و نقل عمومی روی بیاورند. 

وی ادامه داد: علاوه بر این  در مناطقی مانند مناطق 11 و 12 که با بافت تاریخی و میراثی عجین شده،  الزاماتی وجود دارد که بر اساس آن باید بناهای تاریخی، حفظ، صیانت و مرمت شوند؛ این در حالی است که این بناها  میان بافتهای فرسوده هستند و با توجه به نفوذناپذیری و باریک بودن معابر، بافت این مناطق برای نوسازی و تأمین پارکینگ نیاز به بازگشایی دارد بنابراین از یک سو طرح تفصیلی میگوید باید پارکینگ تأمین شود از سوی دیگر بناهای تاریخی و فرسوده با هم عجیب شده‌اند و امکان تعریض معابر وجود ندارد!

سالاری گفت: مجموع این مباحث و تناقض‌ها باعث شده به شهرداری بگوییم در فرآیند بازنگری طرح تفصیلی نظریات جدید را مورد بررسی قرار دهد زیرا عنوان اینکه حتماً پارکینگ تأمین شود، جواب نداده است البته تأمین پارکینگ باید در مجموعه‌های بزرگ مقیاس به‌ویژه در مناطق حاشیه‌ای فراتر از آن چیزی باشد که در طرح تفصیلی تعیین شده است.

وی متذکر شد: دلیل جدی شدن این تعارضات این است که مطالعات تدوین و تصویب طرحهای توسعه شهری که همان طرحهای جامع و تفصیلی هستند، مبتنی بر حمل و نقل عمومی نبوده است؛ وقتی طرحهای مذکور در کشورهای دیگر تدوین می‌شود، به موازات آن موضوع حمل و نقل عمومی نیز در نظر گرفته می‌شود، از این رو از شهرداری خواسته‌ایم این نظریات را به کار گیرد.

انتهای پیام/