پیام‌های غدیر| بازتاب جریان غدیر در ماجرای سجده بر آدم (ع)
پیامبر اسلام (ص) همانند رفتار خداوند در ابتدای خلقت آدم (ع)، فراخوانی زد و همگان را در صحنه‌ای به نام غدیر جمع کرد تا به این ترتیب خلیفه خود را به صورت رسمی منسوب کند؛ در این بین عده کمی سجده طاعت بر این خلیفه نهادند و عده‌ای تمرّد کردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، بر اساس آموزه‌های قرآن و عترت، جریان غدیر منحصر در محدوده خاص تاریخی در سال دهم هجری نیست بلکه آموزه‌های آن نزد گذشتگان و در بستر زندگانی انبیاء و رسولان جلوه داشت و مطرح شد که حداقل زمانی که مسئله غدیر مطرح بود، در حوالی ابتدای خلقت انسانها و در عالم ذر بود که از آن با عنوان عهد «ألست» یاد می‌شود. طی این ماجرا خداوند از پیامبران و سایر خلایق نسبت به نبوت پیامبر و ولایت امیرالمؤمنین (ع) عهد گرفت که در این باره روایات فراوانی در منابع حدیثی موجود است.
حال سؤال اینجاست که این عهد و پیمان چگونه به صورت علمی در زندگانی این بزرگواران نمود یافت؟ یا اینکه اگر اثر غدیر را بخواهیم در بستر تاریخ زندگانی انبیاء و رسولان بررسی کنیم، چه گزاره‌هایی وجود دارد و یا به صورت دقیق‌تر، بازتاب غدیر در زندگانی انبیاء و رسولان به چه کیفیتی است؟
اولین گزاره، مربوط به همان ماجرای آدم (ع) به ویژه مقطع سجده ملائک و سرپیچی ابلیس از امر بر سجده بر این رسول بزرگوار است. به این صورت که خداوند پس از خلقت ایشان، فراخوانی زد و صحنه‌ای برپا کرد که همگان باید حضور می‌یافتند. بعد فرمود این خلیفه من است و بر او سجده کنید؛ ابتدا با اعتراض ملائک همراه بود؛ چرا که تصور کردند آنها می‌توانند خلیفه علم خدا شوند. (آیه 30 سوره بقره)
خداوند خلیفه خود را مجهز به علوم غیبی و یا علم الأسماء کرد؛ ملائک توانایی حمل این علم را نداشتند، از این جهت به سرعت سر به طاعت آدم (ع) نهادند، اما ابلیس به بهانه‌های واهی از اطاعت خلیفه خدا ابا کرد و جزو کافران شد (34 سوره بقره)
در ماجرای غدیر، پیامبر اسلام (ص) ابتدا فراخوانی زد تا همه مؤمنان در صحنه‌ای به نام غدیر حضور یابند. با صدای بلند اعلام کرد می‌خواهم خلیفه خود را معرفی و به صورت رسمی منصوب کنم. این خلیفه را صاحب علم الهی و باب علم خود معرفی کرد؛ علمی که هیچ‌کس جز او و ائمه پس از ایشان ندارند. یعنی اصلِ همان ماجرایی که در ماجرای سجده‌ی بر آدم (ع) رقم خورد. اما با این حال، عده قلیلی پذیرفتند و عمده مسلمانان به سرکردگی برخی پیمان‌‌کنان از فرمان پیامبر خدا (ص) سرپیچی کردند.
ذکر روایتی درباره ارتباط ماجرای آدم (ع) با غدیر
امام رضا در بیانی درباره ارتباط واقعه غدیر با ماجرای آدم (ع) فرمود:
«مثال مؤمنانی که ولایت امیر مؤمنان علیه‌السلام را در روز غدیر قبول کردند، مانند ملائکه‌ای است که بر آدم سجده کردند و مَثَل کسانی که ولایت ایشان را در روز غدیر نپذیرفتند، همانند ابلیس است و در این روز، آیه اکمال نازل شد؛ مَثَلُ الْمُؤْمِنِینَ فِی قَبوُلِهِمْ وَلَاءَ اَمِیرِ الْمُؤْمِنینَ فِی یَوْمِ غَدِیرِ خُمّ کَمَثَلِ الْمَلَائِکَۀِ فِی سُجُودِهِمْ لِآدَمَ وَ مَثَلُ مَنْ اَبَی وِلَایَۀ اَمِیرِ الْمُؤْمِنینَ فِی یَوْم الْغَدِیرِ، مثل اِبْلِیس وَ فِی هَذَا الْیَوْمِ اُنْزِلَتْ هَذِهِ الْآیَۀِ: «اَلْیَوْم اَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینُکُمْ» (إقبال الأعمال (ط - القدیمة)، ج1، ص465)
انتهای‌پیام/
