۱۰ بازیکن بزرگ تنیس روی میز که دست‌شان به مدال المپیک نرسید+تصاویر
ستاره‌های زیادی طی سال‌های اخیر در تنیس روی میز دنیا خوش‌درخشیده‌اند، اما میان آنها نفرات سرشناسی هستند که هنوز در حسرت کسب مدال المپیک مانده‌اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، ورزشکاران بزرگ دنیا گاهی اوقات نمی‌توانند به آن دستاوردی که مدنظران است، دست پیدا کنند و باور کردن چنین اتفاقی با توجه به شرایط این دسته از ورزشکاران، بسیار سخت و غیرقابل باور است.
در رشته تنیس روی میز چنین وضعیتی وجود دارد. در طول سال‌های اخیر و همچنین گذشته پینگ‌پنگ‌بازانی بودند که در حسرت مدال المپیک ماندند و برخی از آنها شاید نتوانند به این هدف بزرگ برسند.
سایت فدراسیون جهانی تنیس روی میز با انتشار مطلبی در این باره، 10 ورزشکار مطرح این رشته را معرفی کرده که نتوانسته‌اند روی سکوی انفرادی المپیک قرار بگیرند:
* کوادری آرونا
در طول تاریخ ورزش در قاره آفریقا، این پینگ‌پنگ‌باز نیجریه‌ای مایه افتخار قاره‌اش در مسابقات جهانی و بین‌المللی بوده است. آرونا چندین بار قهرمان قاره آفریقا شده و سابقه حضور در المپیک‌های 2012 و 2016 را نیز دارد. با این وجود بهترین نتیجه او رسیدن به مرحله یک‌چهارم نهایی المپیک ریو بوده که با شکست نفراتی همچون تیمو بول، وانگ یانگ و چوانگ چیه یوان به این مرحله رسید، اما مقابل «ما لونگ» مغلوب شد.
* تیمو بول
نام این پینگ پنگ‌باز در این لیست بیشتر از سایر نفرات به چشم می‌آید. «تیموی جادویی» به عنوانی که در تنیس روی میز وجود دارد، دست یافته و حتی سه مدال المپیک شامل دو برنز در سال‌های 2012 و 2016 و یک نقره در سال 2008 در بخش تیمی کسب کرده، اما هرگز نتوانسته روی سکوی انفرادی این بازی‌ها قرار بگیرد. بعد از پنج دوره حضور در المپیک، تیمو بول هنوز در انتظار کسب مدال انفرادی در این رویداد بزرگ است.
* چوانگ چیه یوان
این ورزشکار تاریخ‌ساز اهل چین تایپه همواره یکی از امیدهای کشورش برای کسب مدال بوده است. او با وجود آنکه در سال 2013 به همراه «چن چین آن» قهرمان جهان شد، اما عنوان چهارمی در المپیک 2012 لندن بهترین مقامش در این بازی‌ها محسوب می‌شود. آیا این بار شرایط در المپیک توکیو تغییر خواهد کرد؟
* میشائیل ماز
این ورزشکار دانمارکی پس از قهرمانی نوجوانان اروپا در سال 1999، به یکی از بزرگان تنیس روی میز قاره سبز تبدیل شد و 10 سال بعد مقام قهرمانی مسابقات انفرادی اروپا را کسب کرد. ماز که یکبار از خداحافظی‌اش صرف‌نظر کرد، تنها یک برنز در دوبل در المپیک 2008 پکن در کارنامه دارد و هنوز امیدوار است که در بازی‌های سال آینده بالاخره به یک مدال انفرادی دست یابد.
* یورگن پرسن
مسیر شگفت‌انگیز این ورزشکار سوئدی در سال 1988 آغاز شد و او هفت دوره متوالی نیز در المپیک شرکت کرد، اما هرگز روی سکوی انفرادی قرار نگرفت. او دو بار برای کسب مدال در المپیک‌های 2000 و 2004 نزدیک بود، اما هر دو بار به حریفانی از چین باخت.
* زوران پریموراچ
«زوکی» دنیای تنیس روی میز از سال 1988 که نماینده یوگسلاوی بود، در 7 دوره المپیک به میدان رفت و حتی مدال نقره دوبل را نیز کسب کرد. پریموراچ در 6 دوره بعدی به عنوان بازیکن کرواسی بازی کرد و بهترین نتیجه‌اش نیز در سال 2008 بود که با شکست مقابل یورگن پرسون از صعود به نیمه‌نهایی المپیک بازماند.
* ژان میشل سایو
این پینگ‌پنگ‌باز در کنار پریموراچ و یورگن پرسون، سومین ورزشکاری در این رشته است که هفت حضور در المپیک را تجربه کرده است. این قهرمان بلژیکی تنیس روی میز اروپا در سال 1994، با وجود درخششی که داشت، هرگز نتوانست از یک‌چهارم نهایی المپیک فراتر برود.
* ولادیمیر سامسونوف
این ورزشکار کهنه‌کار بلاروسی در رویدادهای مختلفی قهرمان شده و در 44 سالگی یکی از بهترین‌های تنیس روی میز دنیا محسوب می‌شود، اما هنوز نتوانسته به مدال انفرادی المپیک در 6 تجربه حضورش در این بازی‌ها برسد. بهترین حضور سامسونوف مربوط به المپیک 2016 ریو می‌شود که به نیمه‌نهایی رسید، اما فینالیست نشد و در رده‌بندی نیز مغلوب «جون میزوتانی» ژاپنی شد. سامسونوف امیدوار است سال آینده نیز در المپیک حضور داشته باشد.
* ورنر اشلاگر
قهرمان سال 2003 جهان یکی از الگوهای تنیس روی میز دنیا است جزو بزرگان این رشته محسوب می‌شود، اما در دوره بازیگری‌اش نتوانست یک بار هم روی سکوی انفرادی المپیک قرار بگیرد.
* سگون توریولا
این پینگ‌پنگ‌باز با 7 بار حضور در المپیک به اندازه خودش یک افسانه در این رشته است. توریولا برای سال‌ها یک الهام‌بخش ورزشکاران آفریقایی بود. با این وجود بهترین عملکردش صعود به دور سوم المپیک 2008 پکن بود تا همچنان در حسرت موفقیت در چالش کسب مدال المپیک باقی بماند.
انتهای پیام/