وقایع روز دوم محرم/ رسیدن فرمان ابن زیاد مبنی بر متوقف کردن امام حسین(ع) در سرزمینی بی آب و بی پناهگاه

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ورود امام حسین علیه السلام و یاران و همراهان آن حضرت به سرزمین کربلا در دومین روز از محرم سال 61 هجری اتفاق افتاد و تا عاشورا در همین سرزمین بودند. کربلا در 60 مایلی شهر بغداد، غرب فرات و پنج فرسنگی نینوا قرار گرفته است که آن زمان بیابانی بود خشک، بی آب، خالی از سکنه و با پستی بلندی های زیاد و تعداد زیادی گودال.

بیشتر بخوانید: وقایع روز اول محرم/ ورود کاروان امام حسین (ع) به سرزمین نینوا

رسیدن فرمان عبیدالله بن زیاد

در این میان، لشکر حر بن یزید ریاحی که به دستور یزید ملعون همه جا در پی امام بود و ایشان را همراهی می کرد، وارد کربلا شد. همان موقع سواری که کمانی بر روی دوش خود داشت به سمت لشکر حر آمد و نامه عبیدالله بن زیاد، حاکم کوفه، را به حر داد. در نامه این طور نوشته شده بود که: به محض اینکه نامه ام به تو رسید، بر حسین علیه السلام سخت بگیر و او را در زمینی بی آب و خشک و بدون پناهگاه متوقف کن. این پیک نیز مراقب است تا همراه تو باشد و جدا نشود تا فرمان من را به طور کامل انجام بدهی.

حر بن یزید ریاحی این نامه را به امام حسین علیه السلام نشان داد و گفت: «چاره ای جز این کار ندارم. در همین جا فرود بیایید.» امام حسین علیه السلام فرمودند: «بگذار در دهکده غاضریه یا شفیه ساکن شویم.» اما حر اجازه نداد و گفت: «این مامور مراقب من است و نمی توانم تخطی کنم.»

اللهم أعوذ بک من الکرب و البلاء

در تاریخ نوشته شده که وقتی امام حسین علیه السلام به کربلا رسیدند، مشتی خاک از زمین برداشته، آن را بوییدند و فرمودند: «اینجا همان قتلگاه و خوابگاه ماست.» در ابتدای این سرزمین، اسب امام علیه السلام از اینکه وارد این خاک شود پرهیز می کرد و عنوان شده که امام هفت اسب عوض کردند و با هفتمین اسب وارد سرزمین کربلا شدند؛ آن هم در حالی که لباس یادگار رسول خدا صلی الله علیه و آله را بر تن داشتند.

آن حضرت با ورود به کربلا نام آن سرزمین را پرسیدند. افرادی که آن محل را می شناختند، چندین نام را گفتند. در این میان، یک نفر نام کربلا را برد و امام با شنیدن این نام فرمودند: «اللهم إنی أعوذ بک من الکرب و البلاء.»

همچنین در تاریخ ثبت شده که در این روز بود که  حضرت سیدالشهدا علیه السلام شهادت خود و حمل سر مبارک را بر روی نیزه،  برای زهیر بن قین بازگو کردند.

منابع:

• آینه در کربلاست؛  محمدرضا سنگری
• تاریخ طبری
• مقتل الحسین علیه السلام؛ علامه بحرالعلوم
• الامام الحسین علیه السلام و صحابه

انتهای پیام/