غدّهای بدخیم از صدر اسلام تاکنون
قبل از آنکه با شمشیر فرق مبارکش شکافته شود بارها و بارها از غدّه‌های بدخیم سخن گفت تا بدنه‌ی ریشه‌دار اسلامی را در صحت و سلامت نگه دارد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام سیدرضا عمادی کارشناس مسائل دینی در یادداشتی نوشت: پدر بزرگوارش سال‌ها در کوفه با این مردم زندگی می‌کرد، زن و مرد و کوچک و بزرگ‌شان را می‌شناخت در غم و رنج‌شان شریک بود در مقابل حمله معاندان، پناهگاه زن و فرزندشان بود.
خار در چشم و استخوان در گلو نامردمی‌ها را تحمل می‌کرد و تمام قامت غصه‌شان را می‌خورد، مشکلات‌شان را می‌شناخت و برایشان راه‌حل ارائه می‌کرد، قبل از آنکه با شمشیر فرق مبارکش شکافته شود بارها و بارها از غدّه‌های بدخیم سخن گفت تا بدنه‌ی ریشه‌دار اسلامی را در صحت و سلامت نگه دارد؛
بدنه‌ای که با دندان شکسته‌ی پیامبر(ص) و بدن تکه‌تکه شده‌ی حمزه سیدالشهداء علیه‌السلام و شعب ابوطالب و خیانت منافقین و تحمل تمام رنج‌ها آبیاری شده بود، غدّهای که سال‌ها بعد با چهره‌ی خون‌ریز شمشیر برهنه ظهور کرد و گلوی پسرش حسین علیه‌السلام را با بی‌رحمی برید؛
شمشیر دو لبه‌ای که یک طرف آن اِفراط و یک طرف آن تفریط بود، پدر و پسری که کشته تندروی‌ها و کندروی‌های جاهلانه‌ی جامعه‌ای دینی شدند. «لَا يُرَى الْجَاهِلُ إِلَّا مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً» نادان را نبینی جز آنکه یا افراط کند یا تفریط. (حکمت 70 نهج‌البلاغه)
انتهای پیام/