نیویورکر: ناکارآمدی تاکتیک‌های انتخاباتی ترامپ؛ رئیس جمهور آمریکا مسیر خود را تغییر می‌دهد؟
ترامپ در تلاش است تا از اعتراضات ضدنژادپرستی که از ماه‌ها پیش آغاز شده، بهره برداری کند و مایک پنس، معاون وی نیز، جو بایدن را اسب تروای گروه‌های چپ در آمریکا معرفی کرده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم ، نشریه آمریکایی «نیویورکر»، که بیشتر شامل تحلیل‌ها و گزارش‌هایی از تحولات داخلی آمریکاست، در تازهترین یادداشت خود به نقد عملکرد و بی سرانجامی تاکتیک‌ها و مبارزات انتخاباتی «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا پرداخته است.
یادداشت اخیر نیویورکر درباره عملکرد نامناسب ترامپ در جریان رقابت‌های انتخاباتی به قلم «جان کاسیدی»، نویسنده قدیمی این پایگاه آمریکایی نگاشته شده است.
کاسیدی از تحلیلگران معروف و پرسابقه آمریکایی است که پیشتر در دهه 1990 میلادی و زمانی که «نیویورکر» به صورت روزنامه منتشر می‌شد نیز در آن یادداشت های خود را منتشر می کرد و تا کنون در تحلیل‌هایش عملکرد سه رئیس جمهور قبلی آمریکا شامل «بیل کلینتون»، «جرج بوش» و «باراک اوباما» را مورد نقد و بررسی قرار داده است، اما به قول خودش تا کنون عملکرد ترامپ از همه رؤسای جمهور قبلی که او درباره آن ها کار کرده است، عجیب تر و جنجالی تر بوده است.
کاسیدی یادداشت جدید خود را با عنوان «تاکتیک‌های ترامپ علیه بایدن تا کنون کارایی نداشته، آیا او آن ها را تغییر می دهد؟» منتشر کرده است و در ابتدای آن می گوید: دونالد ترامپ در کمپین انتخاباتی اخیر خود بار دیگر حملاتش علیه جود بایدن و همچنین معترضان علیه خشونت پلیس و نژادپرستی را تشدید کرد. او در این ارتباط گفت: «امروز حزب دموکرات سرشار از نفرت است. فقط کافی است تا به حامیان و طرفداران بایدن در خیابان‌ها نگاه کنید که چگونه دیوانه وار و با خشونت تمام به سوی دیگران فریاد می زنند و جار و جنجال به راه می اندازند.» ترامپ در ادامه با اشاره به اعتراضات صورت گرفته در نیویورک و شیکاگو گفته است که آن‌ها معترض نیستند، بلکه آنارشیست‌ها، آشوبگران و غارتگران هستند.
نویسنده در ادامه معتقد است که: با وجود برگزاری مجمع ملی جمهوری خواهان اما هنوز استراتژی دونالد ترامپ به درستی مشخص و روشن نیست. با افزایش آمار تلفات کرونا در آمریکا که حال به بیش از 180 هزار نفر رسیده است و با توجه به موقعیت رئیس جمهور آمریکا که در نظرسنجی ها پشت سر رقیب انتخاباتی خود قرار گرفته، ترامپ تلاش دارد تا انتخابات را از یک رای گیری بر سر کارنامه‌اش به یک اختلاف و نبرد با آن چه او «رادیکال‌های دموکرات» می خواند، و همچنین نبردی علیه شورشیان در خیابان‌ها تقلیل دهد. این جهت‌گیری و موضوع در تمام سخنرانی‌های ترامپ و «مایک پنس» معاون او دیده می شود و در مجمع جمهوری خواهان نیز فقط بر همین گونه تبلیغات در ارتباط با اقدام علیه بایدن و شورشیان تأکید شد.
نویسنده نیویورکر همچنین در ارتباط با عملکرد جنجالی ترامپ معتقد است: عجیب نیست که چرا ترامپ چنین استراتژی انتخاباتی را برگزیده است، چون او در واقع ناامید است و ناامیدی باعث شده تا ترامپ استراتژی انتخاباتی فعلی را دنبال کند. حداقل بر اساس تمام نظرسنجی‌هایی که از نیمه مارس تا کنون انجام شده، نامزد رقیب ترامپ در همه این نظرسنجی ها از او پیشی گرفته و ترامپ در الگویی ثابت همواره از رقیب خود عقب است. عقب ماندن ترامپ در نظرسنجی ها تا بدان جا بوده که براساس مدل پیش بینی شده در «اکونومیست» که شامل ترکیب نتایج چند نظرسنجی به همراه اوضاع و شرایط اقتصادی و برخی شاخصه‌های اصلی و بنیادین آمریکاست، ممکن است جوبایدن به احتمال 88 درصد ترامپ را در انتخابات شکست دهد و پیروز نهایی انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا شود.
در مدل انتخاباتی دیگری نیز که براساس فاکتورهای دیگری ارائه شده و درصد نامطمئنی آن نیز بیشتر است، گفته شده که رقیب ترامپ به احتمال 69 درصد پیروز انتخابات ریاست جمهوری پیش رو خواهد بود. اگرچه نتایج این دو مدل پیش بینی انتخابات ریاست جمهوری با درصدهای متفاوتی ارائه شده، اما در نهایت نتیجه اصلی در این مدل‌های انتخاباتی همگی یکسان است و شکست ترامپ را پیش بینی کرده‌اند. در عین حال از سوی دموکرات‌ها هم نگرانی‌هایی وجود دارد از جمله این که برخی از دموکرات‌ها نتایج نظرسنجی‌ها را غیرقابل اعتماد می دانند.
این نگرانی از سوی دموکرات‌ها همچنین ناشی از مزیب ساختاری جمهوری خواهان در رای گیری الکرتال کالج است که به صورت ساختاری همواره جمهوری خواهان شرایط مطلوب تر و آسان تری برای کسب اکثریت آرای الکترال کالج در آمریکا دارند. همچنین دموکرات‌ها و نامزد مخالف ترامپ از رفتار ترامپ آگاه هستند و نگرانند که ترامپ بتواند موقعیتش را در میان گروه‌ها و جوامع کلیدی حامی خود از جمله زنان حاشیه‌ای و گروه‌های مسن و میانسال آمریکا تقویت کند.
جان کاسیدی در ادامه یادداشت خود همچنین می افزاید: در جریان انتخابات سال 2016 نیز، نظرسنجی‌ها حمایت از ترامپ بویژه در میان ایالت‌های کلیدی و مهم آمریکا را نادیده گرفتند. حتی اگر نظرسنجی‌ها ادعا داشته باشند که این بار تمهیداتی را برای جلوگیری و پرهیز از خطا انجام داده‌اند، اما برخی زمینه‌ها و مسائلی وجود دارد که باعث می‌شود با احتیاط و محافظه‌کاری بیشتری به نتایج نظرسنجی‌ها اعتماد کنیم، از جمله این که میانگین پاسخ به نظرسنجی‌های تلفنی که مورد استناد قرار می گیرند، در حال حاضر کمتر از 10 درصد است.
این شرایط البته به معنای اشتباه بودن نتایج نظرسنجی‌ها نیست، بلکه همان گونه که مؤسسه نظرسنجی «پیو» نیز گفته است این وضعیت به معنای آن است که خطر خطای محاسباتی بیشتر از میزان مشارکت واقعی است.
نویسنده نیویورکر همچنین معتقد است: بزرگترین و مهمترین امتیازی که همچنان برای ترامپ باقی مانده، طرفداری و تعصب ذاتی و همیشگی ایالت‌های به نسبت کوچکتر و حامی جمهوری خواه در آرای الکترال کالج است. در انتخابات سال 2016 نیز ترامپ که موفق به شکست هیلاری کیلینتون شد، بواسطه پیروزی با اختلاف بسیار ناچیزی و اندک در ایالت‌های میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین صورت گرفت، اگرچه از نظر آرای کلی ترامپ نتوانست آرای بیشتر را کسب کند و فقط در آرای الکترال کالج به پیروزی رسید.
در همین ارتباط نیز «بیل استپین»، مدیر کمپین انتخاباتی ترامپ اعلام کرده که ترامپ فقط نیاز به برنده شدن رای یکی از سه ایالت کلیدی آمریکا را دارد و در این صورت او پیروز خواهد بود. این استدلال استپین البته با توجه به نتایج انتخاباتی سال 2016 اعلام شده و او این موضوع را فرض کرده است که در صورتی که رئیس جمهور آمریکا همه ایالت‌هایی را که در آن در رقابت‌های 2016 پیروز شده بود، امسال نیز پیروز شود، فقط نیاز به برنده شدن در یکی از سه ایالت میشیگان، پنسیلوانیا و یا ویسکانسین را خواهد داشت و در این صورت آرای الکترال کالج ترامپ به 306 خواهد رسید و در این صورت او پیروز انتخابات خواهد بود.
اما این استدلال و فرض مدیر انتخاباتی ترامپ چندان مبتنی بر واقعیت‌های فعلی نیست، چون مشخص نیست که همه ایالت‌هایی که در سال 2016 به ترامپ رای داده بودند، در انتخابات سال 2020 نیز به او رای دهند، همان گونه که آخرین نظرسنجی‌ها از عقب ماندن ترامپ از رقیب خود در چند ایالتی خبر می دهد که در انتخابات سال 2016 در آن ها به پیروزی رسیده بود. از جمله این ایالت‌ها آریزونا، فلوریدا و اوهایو هستند که در مجموع دارای 58 رای الکترال کالج هستند، اما ترامپ جایگاه خوبی در آن ها ندارد. نظرسنجی‌ها همچنین نشان می دهد که رقیب ترامپ در میشیگان، پنسیلوانیا و ویسکانسین از او پیشی گرفته است و اگر شرایط به این شکل و با ثبات ادامه داشته باشد، پیروزی رقیب ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری 2020 بسیار محتمل است.
در یادداشت تحلیلگر نیویورکر، نویسنده همچنین می گوید: کمپین انتخاباتی ترامپ در تلاش برای تغییر شرایط، همچنان بر این موضوع تأکید و تبلیغ بسیاری می کند که رای دادن به بایدن به معنای رای دادن به هرج و مرج است. از جمله ترامپ در نیوهمپشایر گفته است که ما در حال حاضر بین دو انتخابات میان مردم آمریکا و گروهی از چپ گرایان قرار داریم. این اظهارات و تبلیغات مدام از سوی ترامپ و «مایک پنس»، معاونش و اطرافیانش تکرار و تکرار می شود و همین موضوع در تبلیغات تلویزیونی جمهوری خواهان نیز بارها منتشر می شود. براساس آمار رسمی اعلام شده در فاصله زمانی روز کارگر تا 3 نوامبر هر دو کمپین انتخاباتی از هر دو طرف حدود یکصد و پنجاه میلیون دلار تبلیغات تلویزیونی را رزرو کرده اند. سوال این جاست که آیا این تاکتیک‌های انتخاباتی برای ترامپ نتیجه بخش تر از اقدامات تبلیغی قبلی خواهد بود؟ آیا این اقدامات، اهداف ترامپ برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 2020 را محقق خواهد ساخت؟
در ادامه یادداشت آمده است: نمی توان از نظر دور داشت که ترامپ در تلاش است تا از اعتراضات ضدنژادپرستی که از ماه‌ها پیش آغاز شده، بهره برداری می‌کند. این مواضع از شش هفته قبل در اظهارات تبلیغات مایک پنس هم دیده شده و او رقیب ترامپ را اسب ترواری گروه های چپ در آمریکا معرفی کرده است. از سوی دیگر علی رغم ادامه شورش‌ها و اعتراضات در پورتلند، اورگن و جرقه مجدد خشونت‌ها در شهرهایی مانند کنوشا و ویسکانسین از زمانی که جوان 17 ساله سفیدپوست با یک اسلحه دو نفر از معترضان را کشت و یکی از ماموران پلیس نیز یک نفر از معترضان را با شلیک گلوله زخمی کرد، اما نتایج کلی نظرسنجی‌ها تا کنون تغییر چندانی نکرده است.
در این میان، «پری بیکن» تحلیلگر آینده پژوهی معتقد است: «شاید گروهی از رأی دهندگان نیز باشند که از اعتراضات ضد نژادپرستی حمایت کنند و حتی تا کنون نیز از بایدن حمایت کرده باشند، اما به دلیل ادامه خشونت‌ها و ناآرامی ها نظرشان به سوی ترامپ تغییر کند. این گروه هنوز خود را نشان نداده، اما نمی‌توانیم حضور و شکل گیری آنان را در میان بخشی از رای دهندگان رد کنیم و یا نادیده بگیریم.»
نویسنده همچنین معتقد است: یکی از توضیحات احتمالی پیرامون نتایج انتخابات آتی ریاست جمهوری می تواند این موضوع باشد که اغلب رای دهندگان؛ به دنبال قتل «جورج فلوید» از معترضان و جنبش اعتراضی ضدنژادپرستی حمایت خواهند کرد. نظرسنجی‌ها نیز نشان می‌دهد که بیشتر آمریکایی‌ها معتقدند که اصلاحات اساسی در نیروی پلیس آمریکا مورد نیاز و ضروری است. موضوع مهم دیگر نیز می‌تواند این احتمال باشد که با وجود تلاش ترامپ برای تشدید اوضاع و افزایش خشونت‌ها و ناآرامی‌ها، اما در ذهن رای دهندگان، اهمیت جرم و جنایت کمتر از مسائل دیگر بویژه بحران همه گیری کرونا و مسائل اقتصادی است.
به عنوان مثال در نظرسنجی انجام شده از سوی «کالج مارشال و فرانکلین» در پنسیلوانیا، 31 درصد از رأی دهندگان اعلام کرده‌اند که موضوع همه گیری کرونا مهمترین مشکل پیش روی دولت است و 22 درصد نیز اعلام کرده‌اند که مهمترین مشکل پیش رو مسائل مالی و اقتصادی شخصی است. براساس نتایج این نظرسنجی تنها یک دهم از کسانی که در این نظرسنجی شرکت کرده‌اند، موضوع سیاست و دولت در آمریکا را به عنوان نگرانی و دغدغه خود عنوان کرده‌اند.
در پایان یادداشت نیویورکر آمده است: چالش پیش روی ترامپ مشخص است، او تا کنون سه و نیم سال در کاخ سفید بوده است و رای دهندگان آمریکایی درباره عملکرد او قضاوت خواهند کرد. در حال حاضر میزان رضایت و تأیید عملکرد ترامپ در آمریکا کمتر از 40 درصد است که این کمترین میزان از زمان ورود او به کاخ سفید است. در حال حاضر دو سوم آمریکایی‌ها معتقدند که مسیر اقتصادی این کشور در مسیری اشتباه قرار دارد و نیاز به تغییر است. این وضعیت برای هر مسئولی که مشغول به کار باشد، یک چالش بسیار بزرگ به شمار می رود. در این شرایط با ادامه خشونت‌ها و ناآرامی‌ها به نظر می‌رسد که ترامپ فکر می کند راهی برای تغییر نتایج و شرایط رقابت‌های انتخاباتی پیدا کرده است. اما این روش و استراتژی ترامپ نیز به زودی نتایج خود را نشان خواهد داد و معلوم خواهد شد که آیا این گونه عملکرد و مسیر ترامپ در ارتباط با تنش ها و اعتراضات برای او کارایی خواهد داشت یا خیر؟
نویسنده مطلب نیویورکر معتقد است که توسل جستن به تبلیغات درباره اعتراضات و تنش و خشونت و تشدید آن، آخرین برگ بازی و استراتژی ترامپ است که او آن را برای پیروزی در انتخابات به کار گرفته است، اگرچه موقعیت رئیس جمهور آمریکا در حال حاضر بسیار ضعیف و روبه افول ارزیابی می شود و نمی‌توان شانس زیادی را برای او در انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا در نظر داشت.
انتهای پیام/