از عدم تأیید اساسنامه به بهانه واهی تا «ویلموتس گیت» و نوید افکاری/ ادامه سیاست یک بام و دو هوا در فیفا

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، فدراسیون فوتبال ایران هشت ماه است که با فیفا درگیری اساسی دارد. ابتدا فیفا مقابل برگزاری انتخابات را گرفت و پس از آن، موضوع اصلاح اساسنامه را مطرح کرد. مسئله‌ای که از سوی ایران پذیرفته شد و البته چاره‌ای هم جز پذیرفتن ماجرا وجود نداشت، چون اگر قرار است عضو جامعه جهانی فوتبال باشیم، باید در چارچوب قوانین و مقررات فیفا قرار بگیریم. همان‌طور که فیفا هر چیزی درباره اصلاح اساسنامه مطرح کرده است را پذیرفته‌ایم. حتی با حذف وزیر ورزش و معاونش از مجمع و تغییر بند اول اساسنامه که طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی بوده است و قانون کشور محسوب می‌شود، فراتر از قوانین داخلی کشورمان عمل کرده‌ایم.

از موضوع اساسنامه که بگذریم، اخیراً در ماجرای پرونده مارک ویلموتس که فیفا ایران را محکوم به پرداخت بیش از شش میلیون یورو به این مربی کرد، مسائل زیادی در داخل ایران مطرح شد. از جمله برخورد با هشت عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال که با اهمال کاری چنین خسارت سنگینی را برای کشور ایجاد کردند. راهکار برخورد با این مدیران، در جایی که فیفا با عدم تأیید اساسنامه عملاً مجمع فدراسیون را منفعل کرده است، رسیدگی قضایی به تخلف مقصران این خسارت بود. مجلس شورای اسلامی و به دنبال آن سازمان بازرسی کل کشور و قوه قضاییه این موضوع را دنبال کردند که فیفا بلافاصله اخطار داد و فوتبال ایران را تهدید به تعلیق کرد. آنهم در شرایطی که فیفا همیشه دم از شفافیت مالی و برخورد با فسادهای مالی می‌زند.

سؤال اینجاست که آیا فیفا فرایند بررسی پرونده مارک ویلموتس در داخل ایران را به درستی دنبال کرده که برخورد با خاطیان آن را دخالت شخص سوم در فوتبال می‌داند؟ آیا از اتفاقات رقم خورده از سوی هیئت رئیسه خبر داشته است که با برخورد قضایی با آنها مقابله می‌کند؟

تا به اینجا فیفا نشان داده است که خود را صالح می‌بیند در تصمیمات قوه مقننه و قوه قضاییه ایران دخالت کند، شاید اگر به آنها تعارف بزنیم بدشان نیاید که برای مقابله با گرانی در بازار خودرو هم ورود پیدا کنند. شاید هم بهتر است علت گرانی طلا و دلار یا نوسان‌های بازار ارز از فیفا پیگیری کنیم. شاید آنها بتوانند بهتر از قوه مجریه پاسخگوی رسانه‌ها باشند، چون عملاً فیفا در مسائلی که مربوط به فوتبال است، به صورت شفاف پاسخگوی رسانه‌ها نیست.

آنچه اما نمود بیشتری پیدا کرده و نشان می‌دهد که فیفا پا را فراتر از اختیاراتش گذاشته، ورود به مسئله حکمی بوده که قوه قضاییه درباره نوید افکاری صادر کرده است. فیفا همچون کمیته بین‌المللی المپیک خود را صاحب اختیار دیده تا نسبت به تصمیمی در قوه قضاییه ایران، نظر بدهد. همان‌طور که جلوگیری از اجرای حکم این کشتی‌گیر سابق که طبق گفته‌های خودش مرتکب قتل شده است، در اظهارات مقامات آمریکایی و دونالد ترامپ هم دیده می‌شود. قوه قضاییه پس از بررسی کامل پرونده حکمی را صادر کرده است، اما فیفا فرسنگ‌ها آن‌طرف‌تر دادگاه غیابی تشکیل داده و برخلاف شعار خودش وارد مسائل غیرورزشی و سیاسی شده است.

فدراسیون جهانی فوتبال که خود را عاری از تصمیمات سیاسی می‌داند، چگونه است که با اعمال تحریم‌های آمریکا علیه ایران، حتی راه پرداخت پول به برخی سرمربیان را از طریق حساب ایران در فیفا بست؟ چگونه است که فیفا خود را صاحب اختیار می‌داند تا حتی مقابل برخورد با خاطیان به وجود آمدن فاجعه ویلموتس را بگیرد؟ اگر فیفا واقعاً به دنبال عدالت و حقوق بشر است، چرا یک بار در رسانه رسمی خود در شبکه‌های اجتماعی در قبال تحریم‌های آمریکا علیه ایران موضع‌گیری نکرده است؟ دقیقاً همان کاری که اخیراً درباره رأی قوه قضاییه انجام داد.

چگونه است که فیفا در موضوع بند یک اساسنامه فدراسیون ایران که تأکید بر نهاد عمومی غیردولتی دارد، حرف از جلوگیری از دخالت شخص سوم در  فوتبال و استقلال فوتبال می‌زند، اما خودش در کارهایی دخالت می‌کند که صلاحیتی در آنها نداشته است و ارتباطی هم به این نهاد ندارد. حتی اگر بگوییم که کنفدراسیون فوتبال آسیا در مسیر اساسنامه سنگ‌اندازی می‌کند، اما این موضوع باز هم چیزی از مسئولیت فیفا به‌عنوان نهاد بالادستی AFC کم نمی‌کند.

آیا بهتر نیست که فیفا در چارچوب خود عمل کند؟ آیا بهتر نیست به جای دخالت‌های بی‌مورد در مسائل داخلی ایران، در شرایط تحریم به بازگرداندن پول‌های ایران کمک کند؟ آیا فیفا که هشتگ #نویدافکاریرااعدامنکنید را دیده، هشتگ #ویلموتس_گیت را که درخواستی برای برخورد با خاطیان پرونده مارک ویلموتس بوده، ندیده است؟ آنهم در شرایطی که با تهدید تعلیق، سعی داشته است مقابل برخورد با این خاطیان را بگیرد. فیفا همچنان اساسنامه فوتبال ایران را تأیید نمی‌کند تا از بلاتکلیفی خارج شویم، اما باید منتظر باشیم تا احتمال اظهارات این نهاد را درباره بورس، طلا، دلار و قیمت خودرو ببینیم. احتمالاً فیفا کارهای مهمتر از فوتبال دارد. با این شرایط یک بام و دو هوا و سیاست دوگانه فیفا را چگونه می‌توان توجیه کرد؟

انتهای پیام/