اعتراض مستندسازان به نحوه تجلیل از افتخارآفرینان سینما/ بی‌توجهی به سینمای مستند یا کم‌اهمیت پنداشتن توفیقات؟!
آیین تجلیل از افتخارآفرینان سینمای ایران در حالی برگزار شد که انتظار می‌رفت در فهرست تقدیرشدگان نامی از مستندسازانی برگزیده در جشنواره‌های جهانی وجود داشته باشد اما هیچ تقدیری از آنان نشد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیین تجلیل از افتخارآفرینان سینمای ایران در عرصه بین‌المللی شب گذشته برگزار شد. این بخش که یکی از بخش‌های جنبی سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر است در حالی به مناسبت روز ملی سینما برگزار شد که انتظار می‌رفت در فهرست تقدیرشدگان نامی از مستندسازانی که برگزیده در جشنواره‌های جهانی بودند وجود داشته باشد اما برخلاف این انتظار چنین تقدیری از آنان نشد.
انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند در بیانیه‌ای اعتراضی به شیوه برگزاری بزرگداشت روز سینما اعتراض کردند. در بخشی از این بیانیه آمده است:
«بالندگی فرهنگ را اندیشه باید و مدیری که از فر و دانش بهره‌مند باشد تا بستر آفرینشگری اندیشه‌ورزان را فراهم سازد.
سینمای مستند بی‌آنکه مدعی باشد در درون خود، دانش و آگاهی را به همراه دارد و نگاهی گذرا به تاریخ سینمای ایران، نشانگر جایگاه والای این‌گونه سینمایی است.
این‌بار، مدیران فرهنگی‌نما در روز ملی سینما به بهانه پاسداشت دستاوردهای جهانی، بزرگداشتی برپا کردند بی‌آنکه نشانگر بزرگی باشد!»
این انجمن صنفی با اشاره به موفقیت مستندسازان در یک سال گذشته در جشنواره‌های مختلف و بی‌توجهی نسبت به آنان، در بخشی دیگری از این بیانیه گفت: «سال گذشته، مستندسازان ایران، ده‌ها نشان ارزشمند را از جشنواره‌های معتبر جهان برای سرزمین ایران به ارمغان آوردند ولی در سنجه ارزش‌گذاری این مدیران تنگ‌‌نظر جایی نیافتند تا بیش از پیش رویکرد فرهنگ‌گریزی مدیران بی‌تدبیر را آشکار سازد.»
انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند در انتهای این بیانیه یادآور شده است:
«شایان یادآوری‌ست با آنکه از هیئت مدیره انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند برای شرکت در این دورهمی دعوت شد ولی به احترام اعضای فرهیخته انجمن و مستندسازان بادانش ایران از حضور خودداری کرده است.»
حال با توجه به این بیانیه باید دید واکنش برگزارکنندگان این مراسم چه خواهد بود. آیا به نظر آنان توفیقات سینمای مستند در یک سال گذشته کم‌اهمیت‌تر از موفقیت فیلم‌های سینمایی داستانی بوده است یا بی‌توجهی نسبت به سینمای مستند در تصمیم‌گیری‌ها وجود داشته است؟
انتهای پیام/