جایگاه شعر آیینی در دیار باباطاهر‌/‌دلایل ماندگاری شعر آیینی در تاریخ ایران اسلامی

گروه استان‌ها ـ ما ایرانیان در طول تاریخ ارادت خود به خاندان عصمت و طهارات(ع) را با شعر آیینی در تاریخ ماندگار کردیم عرصه‌ای که اگرچه این روزها بسیاری از سرآمدان ادب پارسی در آن فعالیت می‌کنند اما در استان فرهنگی و دینی همدان مغفول مانده است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان٬ شعر آیینی در ایران اسلامی تاریخی بسیار طولانی دارد٬ اشعاری که با قلب مردم ایران که محبت آنها به اهل‌بیت عصمت و طهارات(ع) زبانزد تاریخ است٬ گره خورده و همین سبب شده این نوع از اشعار در ادب پارسی از ویژگی و جایگاه ممتازی برخوردار شوند.

به گفته: محمدرضا بختیاری عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور ارومیه: « شعر دینی و ادبیات آیینی، از اعتقادات و باورهای دینی و آرمان‌های مذهبی مردم است که از بطن قرآن سرچشمه گرفته و با آمیختگی به احساسات، عواطف، زبان و فرم خاصی از باورهای دینی شکل می‌گیرد.

 شعر نو عاشورایی نیز،یکی از این شاخه‌های تنومند ادبیات آیینی است که بسیاری از مشتاقان و شاعران را به خود جلب کرده است. ادبیات آیینی، حماسه‌های بزرگی از ولایت و امامت و نهضت را در خود جای داده است. گاهی پرچم سرخ نهضت بزرگی چون عاشورا را به اهتزاز در آورده است.

بن مایه‌ها و آموزه‌های ادبیات دینی از الهامات فرا بشری، الهی و غیبی سرچشمه می‌گیرد و به صورت واژه‌ها و عبارات هنری و آهنگین تجلی می‌نماید.

ادبیات آیینی در برانگیختن احساسات و عواطف، نابترین بیانات و واژه‌ها را بیان می‌دارد. بی‌شک حماسه خونین عاشورا، در بین ادبیات آیینی پررنگ‌تر از سایر مضامین و موضوعات دینی است چون در طول تاریخ، مظلومیت انسان در برابر طغیان و ستم حاکمان را با خط سرخ ایثار و جانبازی شهیدان گواهی می‌دارد. در این ادبیات، شاعر شهادت را هدفی متعالی می‌بیند و با عنوان کردن آن می‌خواهد هر چیزی را و هر کسی را از قید و بند دنیا برهاند.»

به گزارش تسنیم٬ فاطمه سلطانی از شعرای استان همدان  است که کار سرودن شعر را از سال 94 آغاز کرده و از جمله جوانانی است که به سرودن شعر آیینی روی آورده و توانسته در این عرصه آثار خوبی را از خود به یادگار بگذارد.

این شاعر جوان همدانی در گفت‌وگو با تسنیم رساننده پیام٬ سبک وسیره وروش اهل بیت(ع) به جامعه بودن وخود را شبیه آنها کردن  البته تاجایی که باعرف جامعه همخوانی داشته باشد را مهمترین وظیفه و رسالت شاعر آیینی می‌داند.

وی با بیان اینکه شاعر آیینی باید عاشق خدا واهل بیت(ع) باشد٬ می‌افزاید: شاعر آیینی باید این عشق را به نحو هنری که مردم پذیرباشه،« مثل کلامی نغز وشعری روان» منتشر کند.

سلطانی درباره وضعیت شعر آیینی  نیز می‌گوید: در حال حاضر کلاس یا انجمن آیینی برای شاعران وجایی که بتوانند اشعارخود را در آن محافل بیان کرده و به نقد بگذارند بسیار کم است به ویژه این روزها که به دلیل شیوع بیماری کرونا این امکان حداقل نیز از بین رفته است.

وی ناشناخته ماندن بسیاری از شاعران آیینی در بین مردم را از دیگر مشکلات فعالان این عرصه دانست و درباره دلایل ماندگاری شعر آیینی در تاریخ ایران اسلامی گفت: سبک و سیاق٬ زیبایی کلام٬ دلنشینی٬ سادگی وبی آلایشیِ اشعار آیینی قدیمی سبب ماندگاری شاعران آیینی و اشعار آن‌ها‌ست.

 این شاعر جوان همدانی خطاب به علاقمندان فعالیت در عرصه افزود: اگر کسی بخواهد در این عرصه فعالیت کند باید علاوه برارتباط با خدای متعال٬ انس با قرآن٬ ارتباط و شناخت خوب از اهل بیت (ع)٬ نسبت به مطالعه کتب مربوط به شعرآیینی و آموزش و تمرین نیز ممارست داشته باشد.

وی مطالعه و شاگردی اساتید برجسته شعر آیینی را از مهم‌ترین مسائلی دانست که باید از طرف فعالان این عرصه مورد توجه قرار گیرد و گفت: خوشبختانه در استان همدان شعرای بزرگی در بخش شعر آیینی فعال هستند اما حمایت ازشاعران وانجمن‌های شعر کم است بنابراین باید مسئولان این عرصه ضمن بها دادن به شعرای آیینی و برپایی انجمن‌ها و کلاس‌های آموزشی٬ نسبت به انتشار اشعار آیینی و زندگی نامه شاعران فعال در این عرصه توجه بیشتری داشته باشند.

🌺🌺🌺🌺🌺

با کلام  خالق  مهر  آفرین

آن یگانه بی مثل آن بی قرین

آن که باشه بر نگارشها وزین

همچو او بی شک نباشد نازنین

آری ای عشق دستم رابگیر

ناز ما را هم بخر ای بی نظیر

 

دردهایم با  تو درمان می شود

صوت قرآن تا فراوان می شود

ابر  چشمم گاه  باران  می شود

نبض من هم نبض قرآن می شود

 

ای نگار بی قرین نعم الامیر

از عنایات خودت دستم بگیر

 

قلب انسان سوره یاسین تو

عاشقم بر فجر وحشر وتین تو

ما کجا و حُر مت  این  دین تو

فهم من  محتاج  یک  آمین تو

 

مهر قرآن در دل ما کن مقیم

یا الهی  یا مبین  و  یا مجیر

 

حفظ،باید کرد کل این کتاب

هم شفا هست و دوا وهم ثواب

می درخشد در دلم چون آفتاب

می کند از قاریش  رفع  عذاب

 

ای خدا این لطف را از ما مگیر

با کلامت روح من را کن اسیر

 

سورهایش درس‌های زندگی است

در مسیر  رحمت و آزادگی است

نور او ایمن شدن از بردگی است

وشعارش وحدت ودلبستگی است

 

لوح محفوظ است آیات مبین

یا لطیف  ویا غنی  و یا مجیر

 

درک آیاتت به قلبم ماندنی ست

شرک و شیطان با نوایت رفتنی ست

آیه آیه رحمت است وخواندی ست

جان به راه حفظ،قرآن دادنی ست

لطف‌ها  گیرند  از  لطف کریم

هم صغیر هم امیر وهم کبیر

شعری از فاطمه سلطانی درباره قران کریم

انتهای پیام/742/ش