گزارش ویدئویی| ‌روزگار تلخ روستاییان در چندکیلومتری شیراز/ محرومیت در اینجا باورکردنی نیست/ وقتی مردم فریادرسی ندارند

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، تنها چند کیلومتر با شیراز فاصله دارد، در همجواری سد زیبای درودزن که در زیر دست آن زمین‌های شالی و برنج خودنمایی می‌کند. از دیرباز میان استان‌فارسی‌ها برنج کامفیروز شهره بوده است اما شاید باورش سخت باشد، روستاهایی که بهترین برنج استان فارس را تأمین می‌کنند از نعمت گاز برخوردار نباشند، آن هم به‌فاصله چند کیلومتر ناقابل با شیراز یا حتی به‌فاصله بسیار کمتر با دیگر روستاهای اطراف.

اینجا کامفیروز شمالی، دهستان گرمه است که شامل 10 روستا می‌شود. محرومیت در اینجا باورکردنی نیست اما یک واقعیت تلخ است، مردمی که باید روزها منتظر نفت بمانند و با 2 بشکه 3 ماه را بگذرانند آن هم اگر ماشین حمل نفت به‌موقع بیاید.

زمستان‌های اینجا استخوان‌سوز است؛ نه‌تنها اهالی روستا از سرمای گزنده زمستان در امان نیستند بلکه لرز سرما بر تن تنومند درختان جنگل‌های زاگرس نیز می‌نشیند آنجا که اهالی روستاها را مجبور به سوزاندن درختان جنگلی می‌کند.

خبرگزاری تسنیم پیش از این نیز در دو گزارش به بیان مشکلات روستاهای این بخش پرداخته است اما این بار با دوربین تسنیم راهی روستاهای بخش کامفیروز شمالی شدیم تا از زبان مردم مشکلات منعکس شود.

یکی از اهالی این منطقه است و در حال پر کردن بشکه نفت است. در پاسخ به این سؤال که از وی می‌خواهم توضیح دهد چه می‌کند؛ می‌گوید: گاز نداریم برای همین زمان‌هایی که نفت می‌آید برای پر کردن بشکه از نفت می‌آیم.

سرمای استخوان‌سوز زمستان نخستین تعریفی است که اهالی این منطقه دارند؛ توضیحات بیشتری می‌دهد: 2 بشکه نفت برای 3 ماهمان است؛ هوا اینجا سرد است و معلوم نیست که همیشه نفت باشد.

داراب غرقانی از دیگر اهالی کامفیروز شمالی است که در گفت‌وگو با تسنیم می‌گوید: اینجا مشکلات زیاد است از نداشتن گاز و راه تا امکانات رفاهی؛ مردم مجبورند از جنگل‌ها برای سوخت در زمستان استفاده کنند.

وی از دولت تقاضا می‌کند که برای گاز و راه فکری به حال اهالی و روستاییان بخش کامفیروز کند. یکی از مشکلاتی که این فرد مطرح می‌کند بلاتکلیف ماندن 6 کیلومتر راه روستایی پس از 25 سال است و همین مسئله سبب شده است که راه ارتباطی روستاییان با شهرهای بزرگی مثل اصفهان با مشکل مواجه شود.

غرقانی می‌گوید: به‌جای اینکه این 6 کیلومتر درست شود ما مجبوریم درودزن را دور بزنیم که هم راه طولانی می‌شود و هم مشکلاتی برای حمل محصولات کشاورزی برای روستاییان به‌وجود می‌آید.

روی سکوی خاکی مقابل منزلش نشسته است؛ با همان اصالتی که زنان روستایی دارند روسری بر چهره پیچیده از او می‌خواهم دقایقی را به ما بدهد و از مشکلاتشان بگوید.«خانه‌هایمان خاکی و دستمان خالی است» این نخستین عبارتی است که بیان می‌کند و می‌گوید: شما شهرنشینان از روستاها بی‌خبرید نمی‌دانید که ما در چه سختی زندگی می‌کنیم.

کشاورز است و روی زمین دیگران کار می‌کند و این از دستانش که به دلیل گردوچینی سیاه شده مشخص است. می‌گوید: زمستان که می‌شود با یک چراغ کل خانواده گرم می‌شویم به اندازه‌ای زمستان سرد است که دلمان نمی‌خواهد زمستان بیاید. در ادامه چنین توضیح می‌دهد که نفت و کپسول گاز نیز امسال گرانتر از سال گذشته شده است.

یک جاده خاکی و 7 سال انتظار

غلامعلی باصری رئیس شورای اسلامی روستای گرمه نیز از نامه‌نگاری‌های بسیار با بخشداری، فرمانداری و استانداری سخن می‌گوید که البته هیچ کدام تاکنون نتیجه نداشته است. وی در صحبت‌هایش به دلیل نام‌گذاری روستا اشاره می‌کند و این‌که طبق گفته‌ها این روستا سابقه‌اش به زمان گرشاسب و داستان‌های شاهنامه می‌رسد اما دریغ از حمایتی که از سوی دستگاه‌های دولتی شود.

باصری می‌گوید: در این روستا نه موبایل به‌درستی آنتن می‌دهد و نه گاز دارد در حالی که گاز تا 20کیلومتری روستا در دیگر روستاها آمده است.

به‌گفته رئیس شورای اسلامی روستای گرمه حمایت‌ها به‌اندازه‌ای کم است که حتی یک کپسول گاز به روستا نمی‌دهند؛ اهالی روستا برای یک بشکه نفت باید یک ماه دوندگی کنند و وقتی سوخت نباشد مجبور می‌شوند از منابع طبیعی و درختان جنگلی که متعلق به همه بشر است، استفاده کنند.

باصری می‌افزاید: از روستای آب ماهی تا تنگ براق 7 کیلومتر است اما بعد از چندین سال هنوز آسفالت نشده است و کشاورزان مجبورند درودزن را دور بزنند و مسیرشان 4 ساعت طولانی شود تا محصول خود را برای فروش عرضه کنند.

بدقولی‌های مکرر مسئولان در گازرسانی

فرامرز فرهادی، رئیس شورای بخش کامفیروز شمالی نیز با مردم همراه و هم‌سخن است. وی با نام بردن روستاهایی که در دهستان گرمه قرار دارند، می‌گوید: در فاز دوم انتقال خط دوم گازرسانی به مناطق استان فارس منطقه کامفیروز شمالی و جنوبی نیز جزو برنامه‌های اداره گاز استان بوده اما با وجود پیگیری‌های زیادی که صورت گرفته نتیجه‌ای حاصل نشده است.

به‌گفته فرهادی مسئولان اداره راه  قول دادند که در قسمت‌های شانه خاکی جاده خطوط انتقال گاز صورت بگیرد و قبل از انتخابات این قول را دادند، کارشناسان از قسمت‌های مختلف مسیر را دیدند و بررسی کردند و قرار شد که راهداری استعلام دهد تا مشکل گاز حل شود اما این امر محقق نشد و استعلامی از اداره راهداری صورت نگرفته است.

رئیس شورای بخش کامفیروز شمالی می‌گوید: دلیلی که برخی از کارشناسان برای عدم انتقال خط لوله گاز بیان می‌کنند؛ خراب شدن آسفالت جاده است اما من این سؤال را دارم؛ آیا برای دیگر روستاها که در نزدیکی این دهستان هم هستند، جاده آسفالت نبود؟

وی می‌افزاید: مردم چه گناهی کردند که یک مدیر آن‌قدر اینها را اذیت می‌کند تا گاز به یک منطقه محروم و جنگلی و سردسیر که از هر لحاظ آیتم‌هایی گازرسانی را دارد، برسد؟

فرهادی تصریح کرد: آیتم‌های شرکت گاز شامل سردسیر بودن، جنگلی بودن و محروم بودن است که این دهستان و روستاهای این بخش همه آیتم‌ها را دارند و ما انتظار داریم که مدیران ارشد استانی و شهرستانی استعلام‌ها را جواب دهند تا شرکت گاز هم عملیات انتقال گازرسانی را شروع کند.

رئیس شورای بخش کامفیروز شمالی می‌گوید: مردم می‌فهمند، چندبار دروغ بگوییم، امیدواریم با این گزارش به وعده‌ها عمل کنند ولی اگر عمل نکردند مجدداً این موضوع را پیگیری می‌کنیم.

وی درباره جوابیه شرکت گاز استان فارس نیز در پی انتشار گزارشی از مشکلات گاز روستاهای کامفیروز توضیح می‌دهد: اداره گاز گفته بود "هزینه وصل انشعابات را به دهیاری‌ها دادیم"، این موضوع را تکذیب می‌کنم و اگر یک ریال واریز کردند، سند را ارائه دهند.

انتهای پیام/424/ش+