روزگار ناخوش تحصیل دانش‌آموزان در مدارس جنوبی سیستان و بلوچستان / "گواتامگ" مشت نمونه خروار بود
گروه استانها_ستاد اجرایی فرمان امام گفته برای روستای "گواتامک" که کلیپش جنجالی شده بود، مدرسه می‌سازد، اما رئیس آموزش و پرورش منطقه می‌گوید: گواتامگ مشت نمونه خروار بود، مدارسی داریم که اوضاعشان وخیم‌تر است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از خاش؛ سیستان و بلوچستان عمق محرومیت‌های ایران است که سرانه آموزشی آن به مراتب از همه استانها پایین‌تر است، وزارت آموزش و پرورش می‌گوید سرانه فضای آموزشی در این استان 3 متر و در برخی شهرستان‌های جنوبی مانند دشتیاری کمتر از یک متر است، این در حالی است که میانگین کشوری حدود 5 متر است.
در روزهای اخیر فیلمی جنجالی در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی درباره اوضاع اسفناک درس خواندن بچه‌های روستای گواتامک، دست به دست شد و حالا قرار است برای این روستا که هیچ مدرسه‌ای ندارد، 1 دبستان 6 کلاسه توسط ستاد اجرایی فرمان امام ساخته شود.
در واقع تنها بچه‌های روستای گواتامک نیستند که از مدرسه مناسب برخوردار نیستند؛ تسنیم در گزارش‌هایی این موضوع را بارها بررسی کرده است، حالا با رسانه‌ای شدن موضوع روستای گواتامک، امید می‌رود که مسئولان نگاه جدی‌تری به آموزش استان داشته باشند.
اتفاق گواتامک موجب شد، تعدادی از شهروندان همان حوالی با خبرنگار ما تماس بگیرند و مدعی بشوند که مشکل ما بیشتر از این حرف‌ها است و نه تنها گواتامک، بلکه روستاهای نرآپ، زیان، آلمرادی، براتکی، دک جمال، مراد آباد، ناگان، زردیان، تمپ، روندان و دارسانی نیز بدون مدرسه مناسب هستند.این موضوع ما را بر آن داشت تا با رئیس آموزش و پرورش منطقه تماس و گفتگویی داشته باشیم.
برخی روستاها اوضاعشان به مراتب بدتر است
رئیس آموزش و پرورش ایرندگان در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در ایرندگان، با اشاره به اینکه در آن منطقه مدارسی به مراتب با اوضاع بدتر نیز وجود دارد، اظهار داشت: البته برای روندان مدرسه‌ای ساخته شده و دارسانی مدرسه‌ای دارد که نیاز به تعمیرات داشته است، اما یکسری مناطق و روستاها، مدرسه کپری و یکسری هم مدرسه خشت و گلی دارند.
عمر محمودزهی با اشاره به اینکه بعضی از روستاها دارای جمعیت کمی هستند، عنوان داشت: برای اینگونه روستاها نیز موفق شدیم از هلال احمر یک خیمه بگیریم تا بچه‌های این گونه روستاها بتوانند در آنجا درس بخوانند؛ ما چنین مناطق و روستاهایی در ایرندگان داریم که اوضاعشان به مراتب از گواتامک نیز بدتر است.
وی با اشاره به اینکه کانکس نیز برای تحصیل مکان نامناسبی نیست، عنوان می‌کند: کانکس نیز در تابستان‌های گرم و در زمستان‌های سرد غیرقابل تحمل خواهد بود.
بااینحال محمودزهی در ادامه می‌گوید: مدارسی که خشتی، گلی، سنگی یا کپری هستند به نظر من اگر به‌صورت موقت کانکس داشته باشند، مشکل تا حدودی حل می‌شود و در خیلی از جاها نیز می‌توانیم با ساخت مدرسه یک کلاسه یا دو کلاسه مشکل را حل کنیم؛ چرا که روستاهایی نزدیک مرکز بخش، با همین وضعیت وجود دارد! بعضی از روستاها دارای یک کپر 12 متری هستند که حتی همان میز و صندلی‌ها را نیز نمی‌توانیم به داخل آنجا ببریم.
هشداری درباره حاشیه نشینی به مسئولان
یکی از شهروندان ایرندگانی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم می‌گوید: این روستاها دارای جمعیت کمی هستند، همین بهانه‌ای دست مسئولان می دهد که بگویند برای این جمعیت کم نمی‌توانیم زیرساخت‌ها را تأمین کنیم یا مدرسه‌ای بسازیم و نبود زیرساخت باعث می‌شود هیچ خیری برای ساخت مدرسه نیز به این سمت و سو نیاید، چرا که آوردن مصالح ساختمانی خیلی سخت است.
منصور روحی با اشاره به اینکه درد اصلی مردم این منطقه نبود زیرساخت‌هایی همچون جاده است، افزود: اگر این منطقه دارای شهرک‌هایی قابل سکونت باشد، کم کم زیرساخت نیز برای آنها تأمین می‌شود و به این شکل روستاییان نادیده گرفته نمی‌شوند، در غیر این صورت مردم روستایی از این مناطق به حاشیه شهرها پناه می‌برند و فاجعه حاشیه‌نشینی را که در چابهار یا زاهدان می‌بینیم در شهرهای دیگر سیستان و بلوچستان نیز خواهیم دید.
گزارش از سیدخلیل موسوی نیا
انتهای پیام/395 /ش
