گزارش// فرار بیمه‌های تکمیلی از پوشش هزینه درمانی "بیماران روانی مزمن و معلولان ذهنی" + تصاویر
در حالی هزینه‌های درمانی معلولان و بیماران روانی مزمن در ماه حدود ۴ میلیون تومان است که در کنار این هزینه‌ها تأمین دارو برای این افراد نیز سخت شده است و بیمه‌های تکمیلی از پوشش هزینه درمانی بیماران روانی مزمن و معلولان ذهنی مقاومت می‌کنند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ به تنهایی قادر به زندگی نیستند و اگر قرار باشد در میان خانواده حضور داشته باشند، بدون شک روزهای دشواری در انتظار اعضای خانواده‌شان خواهد بود؛ اگر تحت نظر قرار نگیرند و دارو مصرف نکنند ممکن است خطر جانی برای دیگران داشته باشند!
به طور کلی "بیماران مزمن روانی" با وجود آنکه قابل درمان نیستند اما حق زندگی کردن دارند.
در همین رابطه، سازمان بهزیستی به منظور ارائه خدمات درمانی و توانبخشی به بیماران مزمن اعصاب و روان و افزایش سطح آگاهی خانواده و جامعه برای آماده کردن این بیماران برای بازگشت به خانواده، مراکز نگهداری از بیماران مزمن روانی راه‌اندازی کرده است.
به مناسبت هفته بهداشت و روان، راهی یکی از مراکز نگهداری از بیماران مزمن روانی می‌شویم؛ مسیر اندکی دشوار است؛ نقشه، منطقه‌ای در شهریار را نشان می‌دهد.
به نزدیک مرکز که می‌رسیم، محلی برای دپوی زباله‌های ساختمانی دیده می‌شود؛ تا چشم کار می‌کند، سیمان است و آجر و سایر نخاله‌های ساختمانی، کمی آن طرف‌تر، ساختمانی بنا شده که تابلو آن نشان می‌دهد مرکز نگهداری از بیماران مزمن روانی است!
با رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی، وارد این مرکز می‌شویم؛ در بدو ورود مردانی در حیاط مرکز در حال تردد هستند؛ یکی پک محکمی بر سیگارش می‌زند و دیگری در حال حرف زدن با خودش است؛ دائم یک کلمه را زیر لب تکرار می‌کند و کمی بعد، می‌خندد، گویی هر کدامشان در حال و هوای خودشان هستند؛ به نظر می‌رسد در دنیایی دیگر سیر می‌کنند!
در این مرکز، واحدهای درمانی و خدماتی زیادی به چشم می‌خورد که مسئولان هر کدام از این واحدها، اتاقی ویژه برای خود دارند. وارد یکی از این اتاق‌ها می‌شویم. روانپزشک مجموعه در حال صحبت با چند نفری است که به روی صندلی‌هایی تکیه زده‌اند. با دقت محو صحبت‌های خانم روانشناس هستند و این طور به نظر می‌رسد که زمان مشاوره گروهی‌شان است.
اتاق بعدی، مختص به مددکاری است. فرد مددکار، مسئولیت‌های متعددی دارد. از پیگیری وضعیت بیماران مجهول الهویه مرکز گرفته تا برقراری ارتباط میان مرکز، خانواده و مددجو از جمله وظایف مددکار به شمار می‌آید.
در اتاق بعدی، چند مددجو مشغول خواندن روزنامه هستند؛ آنهایی که اخبار روز را دنبال می‌کنند در میان صفحات روزنامه به دنبال علاقه‌مندی‌‌های خود می‌گردند. یکی پیگیر قیمت دلار است و دیگری اخبار ورزشی!
در اتاقی دیگر، چند مرد دور یک میز بزرگ نشسته‌اند و این طور به نظر می‌رسد که کار منتاژ یک وسیله را انجام می‌دهند. مسئول مرتبط با این بخش توضیح می‌دهد که چندی است از یک کارخانه سرپیچ‌هایی را گرفته‌اند تا هر کدام از مددجویان مرکز که می‌خواهند در کار منتاژ این سرپیچ‌ها شرکت کنند؛ با این روش، آنها علاوه بر اینکه می‌توانند کسب درآمدی اندک برای خودشان داشته باشند، سرگرم نیز می‌شوند.
در این قسمت صدای موسیقی شادی به گوش می‌رسد و چند نفر در انتهای اتاق، خود را آماده بازی پینگ‌پنگ می‌کنند. مسابقه میانشان آغاز می‌شود. مردی بلندقامت با آرامشی که در چهره‌‌اش موج می زند یک سوی میز ایستاده است. مسئول مرکز برایمان از گذشته این مرد آرام می‌گوید؛ زمانی که اعتیاد به ماده مخدر شیشه داشته و یک روز وقتی به خانه می‌رود اقدام به کشتن مادر و خواهر خود می‌کند. کمی منتظر می‌ماند که پدر وارد خانه شود و او را نیز به قتل می‌رساند. پس از این حادثه، با حکم قاضی و مشخص شدن اینکه این فرد بیمار مزمن روانی است، او به این مرکز فرستاده می‌شود.
رفتارهای بیماران مرکز کاملا کنترل شده است اما این طور به نظر می‌رسد که هر کدامشان قصه پرغصه‌ای را داشته‌اند. برای بررسی وضعیت مرکز جامع درمان و توانبخشی بیماران مزمن بهنود با حسین اعتصامی، عضو هیئت مدیره انجمن مراکز توانبخشی استان تهران، مسئول فنی و مدیر این مرکز به گفت‌و‌گو می‌نشینیم.
او درباره نوع فعالیت مرکز درمان و توانبخشی بیماران مزمن بهنود به تسنیم می‌گوید: این مرکز سال 88 تأسیس شد؛ تا سال 97 در زمینی استیجاری فعالیت داشتیم و بعد از آن مرکز جدید را با هزینه شخصی دایر کردم؛ در حال حاضر 71 نفر در این مرکز حضور دارند و علاوه بر آن به 60 نفر دیگر نیز خدمات ویزیت در منزل را ارائه می‌دهیم.
عضو هیئت مدیره انجمن مراکز توانبخشی استان تهران می‌افزاید: بیماران اعصاب و روان با انتخاب خود به مراکز نمی‌آیند و موظف هستیم شرایطی را برای آنها فراهم کنیم که زندگی برای آنها دشوار نباشد؛ اکنون از تعداد 71 نفر مددجو ما، 8 نفر فاقد سرپرست بوده، 34 نفر از یارانه سازمان بهزیستی بهره‌مند می‌شوند و مابقی دارای خانواده بوده و هزینه‌های آنها را خانواده‌هایشان پرداخت می‌کنند.
اعتصامی درباره وضعیت بیماران مزمن روانی می‌گوید: این نوع از بیماران زمانی که تحت کنترل دارویی هستند با زمانی که کنترل نمی‌شوند، تفاوت بسیار زیادی دارند. اگر فردی علائم بیماری‌اش دو سال تداوم داشته باشد و دوره بهبود قابل توجهی نداشته باشد و 2 نوبت در سال نیاز به بستری شدن در بیمارستان روانی و یا مراکز نگهداری را داشته باشد بیمار مزمن روانی شناخته می‌شود؛ ماهیت بیماری این افراد به نوعی است که بیماری آنها قابل درمان نیست و ما فرد را با دارو کنترل می‌کنیم.
مدیر این مرکز در رابطه با وضعیت بیماران مزمن روانی برای زندگی در میان خانواده خود می‌گوید: این افراد به تنهایی قادر به زندگی کردن نیستند و نیاز به حمایت یک فرد موثر دارند؛ خانواده این افراد برای نگهداری از آنها با مشکلات زیادی مواجه هستند و بسیاری از آنها ترجیح می‌دهند بیمار خود را در مراکز نگهداری بستری کنند.
وی درباره هزینه‌های مرتبط با نگهداری از بیماران مزمن روانی ادامه می‌دهد: اگر قرار باشد خدمات مطلوبی را به این نوع از بیماران ارائه دهیم، ماهیانه شهریه دریافتی از خانواده‌های این افراد رقمی معادل 4 میلیون تومان باید باشد اما اکنون بسیاری از خانواده‌های مددجویان توان پرداخت این رقم را ندارند و مبالغ اندک تری را پرداخت می‌کنند.
اعتصامی با اشاره به کمبود برخی از داروهای مرتبط با بیماران اعصاب و روان می‌گوید: در بعضی از مواقع با کمبود دارو در بازار مواجه می‌شویم و همین موضوع برای ما مشکل ساز می‌شود. بعضی از داروها وارداتی هستند و با وجود تحریم ها به دشواری آنها را تهیه می‌کنیم.
عضو هیئت مدیره انجمن مراکز توانبخشی استان تهران در پاسخ به این پرسش که چه خدماتی را به بیماران ویزیت در منزل ارایه می‌شود، می‌افزاید: برخی از خانواده‌ها می‌خواهند که از بیمار خود در خانه نگهداری کنند و تنها نیازمند دریافت برخی از خدمات درمانی هستند. از این افراد شهریه‌ای پرداخت نمی‌کنند و با حمایت‌های بهزیستی خدماتی از قبیل روانکاوی، خدمات پزشکی، روانپزشکی، مددکاری و ... ارائه می‌شود.
وی با بیان اینکه "بیماران اعصاب و روان نمی‌توانند از بیمه‌های تکمیلی استفاده کنند"، می‌گوید: دشوار است که بتوانیم بیمه‌ها را متقاعد کنیم که بیماران روانی را تحت پوشش بیمه‌های تکمیلی قرار دهند و متاسفانه بیمه‌ها زیر بار هزینه‌های تکمیلی بیماران مزمن روانی نمی‌روند!
اعتصامی با اشاره به مشکلات مالی تمام مراکز نگهداری از بیماران مزمن روانی متذکر شد: با افزایش هزینه‌ها، تمام مراکز با مشکل مواجه شده‌اند؛ اکنون درآمدهای ما تنها کفاف هزینه‌های جاری را می‌دهد و باید تدبیری در ارتباط با حمایت بیشتر از مراکز در نظر گرفته شود.
انتهای پیام/
