مقاومت فلسطین|نگاهی به ویژگی‌های برجسته شخصیتی شهید فتحی شقاقی به بهانه بیست و پنجمین سالگرد شهادت
امروز بیست و پنج سال از شهادت «فتحی ابراهیم شقاقی» یکی از برجسته‌ترین رهبران محور مقاومت می‌گذرد، فرماندهی بزرگی که نقش بسزایی در تغییر روند مبارزات فلسطین از تفکرات چپ و ملی گرایی به مبارزه بر اساس تفکر اسلامی ایفا کرد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، دکتر فتحی ابراهیم شقاقی در تاریخ 14/11/1330 ش(4/1/1951م) در اردوگاه آوارگان فلسطینی واقع در رفح در جنوب نوار غزه به دنیا آمد. آنگونه که خود گفته تولدش در زیر چادر محل زندگی خانواده آواره‌اش بوده است.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
انواده او جزء بیش از 750 هزار آواره فلسطینی بودند که به دلیل اشغال فلسطین از سوی صهیونیست ها در سال 1327ش (1948م) برای فرار از قتل عام ناگزیر از ترک خانه و کاشانه شده بودند. بر این اساس باید گفت فتحی شقاقی مانند بسیاری دیگر از کودکان هم نسل خود با درد اشغال و درد آوارگی پا به این دنیا گذشت و انتخاب مبارزه برای بازگشت به خانه یک انتخاب طبیعی برای این نسل و نسل های بعد فلسطینی است.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
وی دوران کودکی و نوجوانی را در غزه گذراند. این در شرایطی بود که عرب گرایی ناصریسم در اوج محبوبیت خود قرار داشت و فتحی جوان نیز مانند بسیاری دیگر از جوانان عرب و فلسطینی، جمال عبدالناصر را تمجید می کرد. اما شکست مصر در جنگ سال 1967 میلادی(1346َ شمسی) همه رویاهای وی را از بین برد. شکستی که وی را ناامید نکرد، بلکه او را به اندیشدن برای رسیدن به بهترین انتخاب واداشت.
در سال 1347ش(1968م) وارد دانشگاه بیرزیت در کرانه باختری شد و پس از دو سال تحصیل به عنوان معلم ریاضی در مدرسه النظامیه در شهر بیت المقدس اشغالی مشغول شد.در همین دوران با گروه ها و جریان ها مختلف فلسطین که عمدتا گرایش ها چپ داشتند آشنا شد و در برخی از فعالیت های آنها مشارکت کرد.
در سال 1353ش(1974م) برای ادامه تحصیل به مصر رفت و در دانشگاه الزقازیق مصر در رشته پزشکی مشغول تحصیل شد و موفق به اخذ مدرک پزشکی اطفال شد. در مصر با جریان های فکری مختلفی آشنا شد و این آشنایی روح ناآرام وی را به تفکر بیشتر در باره مشکلات جهان اسلام واداشت. در همین دوران بود که با جمعی از همفکران مانند ایمن العوده و رمضان عبدالله، جنبش جهاد اسلامی فلسطین را پایه گذاری کرد و خود به عنوان نخستین دبیرکل آن انتخاب شد.
در مصر بود که مبارزات ملت ایران علیه رژیم پهلوی توجه او را جلب کرد و او را به سوی مطالعه و شناخت نهضت امام خمینی (ره) سوق داد تا جایی که معتقد بود «مطرح کردن اندیشه های جایگزین و شک و تردید نسبت به ایدئولوژی اسلامی و قدرت آن در حفظ انسجام امت، موضوع اصلی بحث و درگیری است که از قرن نوزدهم آغاز شده و تاکنون ادامه یافته است». در ادامۀ این روند، امام خمینی(ره) و انقلاب اسلامی او که مظهر روش و فکر ایشان بود، نمونه ای جدید از تمدن بشری ارائه کرد که «پایان کار اندیشه های لائیک و همۀ دیگر انواع اندیشه هایی را که می خواستند جایگزین اسلام شوند اعلام کرد». امام خمینی(ره) «مظهر جریانی نو بود که اسلام را به عنوان یک ایدئولوژی مطرح می کرد تا از طریق برپایی حکومت اسلامی، همۀ ابعاد زندگی و مشکلات آن را حل و فصل کند».
این شناخت از امام خمینی(ره) و نهضت اسلامی وی موجب شد تا مقاله ای با عنوان « امام خمینی(ره) راه حل اسلامی جایگزین» را در سال 1356ش و در حالی که هنوز انقلاب اسلامی به پبروزی نرسیده بود تالیف و در آن پیروزی ملت اسلامی ایران را حتمی اعلام کند. در ادامه همین مقاله مبنای تالیف کتابی با همین نام شد که تاریخ (16/2/1979م)منتشر شد. کتابی که در همان روزهای اول 10 هزار نسخه آن به به فروش رسید و به چاپ های بعد رسید. نیروهای امنیتی مصر به همین دلیل، وی را بازداشت کردند. مدتی پس از آزادی نیروهای امنیتی مجددا وی را به اتهام تاسیس جنبش جهاد اسلامی فلسطین بازداشت کردند و پس از تحمل چند ماه زندان وی را در 1359ش (1980م) از مصر اخراج کردند.
وقتی به فلسطین اشغالی برگشت اقدام به تاسیس هسته های جوانان جنبش جهاد اسلامی در مناطق مختلف فلسطین به ویژه غزه و کرانه باختری پرداخت. وی چنان در کار خود مسائل امنیتی را رعایت می کرد که بعضا در یک روستا دو و یا سه هسته جنبش را ایجاد کرده بود بدون اینکه آنها از یکدیگر اطلاع داشته باشند. هدف وی از این کار تربیت نیروهایی برای آینده و مبارزه برای آزادی فلسطین از اشغال صهیونیست ها بود. این درحالی بود که در بیمارستان ویکتوریا در بیت المقدس مشغول طبابت بود.
رژیم صهیونیستی در سال 1362ش (1983م) وی را به اتهام تشکیل جنبش جهاد اسلامی فلسطین بازداشت و 11 ماه زندانی کرد. در سال 1365ش(1986م) مجددا وی را به اتهام تحریک و تشویق ملت فلسطین علیه اشغالگری بازداشت و به چهار و نیم سال زندان محکوم کرد اما متوجه شد وی از درون زندان نیز به فعالیت های خود ادامه می دهد لذا پیش از آنکه دوران محکومیتش به اتمام برسد وی را در سال 1367ش( 1988م) به لبنان تبعید کرد. جایی که سبب شد تا با برخی از ایرانی ها آشنا شود و این آشنایی خود موجب سفر به ایران و دیدار با امام خمینی(ره) و برخی دیگر از شخصیت های ایرانی شد. سفر و دیدارهایی که موجب تحکیم روابط جهاد اسلامی فلسطین با ایران شد.
سرانجام در پنجم آبان 1374 ( 26 اکتبر 1995) در حالی که قصد داشت برای بررسی وضعیت آوارگان فلسطینی در لیبی به این کشور سفر کند توسط نیروهای موساد(سازمان جاسوسی) رژیم صهیونیستی در مقابل هتل دیپلماتیک جزیره مالت با پنج گلوله ترور شد و به شهادت رسید. البته بسیاری از کارشناسان امنیتی نقش و همکاری دولت وقت لیبی و معمر قذافی با موساد را در این ترور انکار نمی کنند.
کسانی که تاریخ مبارزات ملت فلسطین و گروه های فلسطین را مطالعه کرده اند در این نکته متفق القول هستند که شهید دکتر فتحی شقاقی نقشی مهم در تغییر روند مبارزات فلسطین از تفکرات چپ و ملی گرایی به مبارزه بر اساس تفکر اسلامی ایفا کرد. روندی که سبب خارج شدن انحصار مبارزه با دشمن صهیونیستی از دست گروه های چپگرا و لائیک و به میدان آوردن توده های مردم برای مبارزه با اشغالگران بر اساس تکلیف دینی شد. تحولی که دستاوردهای بسیار مهمی را در عرصه مبارزات ضد صهیونیستی ملت فلسطین به وجود آورده است.
نگاهی به برخی مقالات شهید فتحی شقاقی
عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و مسئله هویت
فتحی شقاقی در یادداشتی با عنوان " عادی سازی با دشمن صهیونیست و جایگاه آن در جنگ هویت و موجودیت" به تلاش های بی وقفه صهیونیست ها برای برخورداری از مقبولیت در محیط عربی واسلامی اشاره می کند. وی می گوید که با وجود بی نتیجه بودن تمام تلاش‌هایی که از ابتدای کلید خوردن پروژه صهیونیسم آغاز شد، اما صهیونیست ها همچنان برای محقق کردن اهداف خود یعنی به رسمیت شناخته شدن از سوی عرب‌ها و مسلمانان تلاش می کنند؛ تلاش هایی که با امضای برخی قراردادها از جمله قرارداد فیصل-وایزمن، و برقراری روابط مخفیانه با سران رژیم های عربی آغاز، و با امضای توافقنامه هایی از جمله توافق غزه-اریحا، و برقراری روابط علنی با رژیم صهیونیستی ادامه دارد.
شقاقی در ادامه ضمن اشاره تاثیر توافقنامه امضا شده از سوی انور سادات بر تغییر رویکرد دولتهای اسلامی و عربی درباره نقش دشمن صهیونیستی به عنوان یک بازیگر و قدرت تأثیرگذار در منطقه، تاکید می کند: توافقنامه کمپ دیوید اولین گام قانونی در راستای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی بود. صهیونیست ها پس از امضای این توافقنامه توانستند با شخصیت های سیاسی و فرهنگی {مصر و منطقه} روابط برقرار کنند(با وجود مخالفت مردم مصر با عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی) تا از این طریق بتوانند بر افکار عمومی مردم تاثیر بگذارند و وجهه اسرائیلی‌ها را نزد مردم منطقه بهبود بخشند، بنابراین این توافقنامه آزمایشی برای ارزیابی آینده رژیم صهیونیستی در منطقه بود.
شهید شقاقی در پایان تاکید می کند: «در راستای فراهم سازی برای محقق شدن پروژه صهیونیستی، عادی سازی روابط با هدف تغییر ذهنیت مسلمانان و عرب‌ها در حال انجام شدن است؛ بنابراین این روند در حال بازسازی مجدد برای آسان کردن شرایط برای پیاده سازی پروژه صهیونیستی است. به عنوان مثال پس از عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی، (شاید) بعید نیست که صهیونیست ها نقش میانجیگر در روند صلح میان دو کشور عربی را ایفا کنند! این اتفاق زمانی رخ خواهد داد که رژیم صهیونیستی به عنوان یک طرف طبیعی در منطقه به رسمیت شناخته شود. مسئله خطرناک این روند زمانی نمایان می شود که بدانیم منافع و آرمان‌های صهیونیست‌ها با منافع وآرمان‌های مردم در محیط عربی و اسلامی اختلافات بنیادی دارد.»
منبع: مجموعة آقار فتحی الشقاقی(فتحی الشقاقی: رحلة الدم الذی هزم السیف) انتشارات یافا للدراسات والأبحاث، چاپ اول، قاهره، 1997م
یادداشت کوتاه از شهید فتحی شقاقی: اسرائیل بزرگ یک پروژه آمریکایی است
شهید فتحی شقاقی در یادداشتی کوتاه به نقش ایالات متحده آمریکا در حمایت از پروژه صهیونیست در منطقه غرب آسیا اشاره و می‌نویسد: آیا "اسرائیل بزرگ" یک پروژه آمریکایی است؟ شهید شقاقی در ابتدا به برخی اقدامات آمریکا در حمایت از صهیونیست‌ها از جمله مقدمه سازی برای انتقال یهودیان فلاشا به اراضی اشغالی و پرداخت کمک های مالی برای اسکان دادن یهودیان مهاجر در فلسطین آن هم پس از کوچاندن و آواره سازی ساکنان اصلی آن یعنی فلسطینیان و همچنین شعله ور کردن جنگ در منطقه برای تغییر معادله قدرت به سود دشمن صهیونیستی؛ در پاسخ به سؤال فوق الذکر می نویسد: «... کاملا واضح و آشکار است که پروژه اسرائیل کامل یا همان "اسرائیل بزرگ" چیزی نیست جز یک پروژه امریکایی، به این دلیل که آمریکا همه جانبه از این پروژه حمایت می کند و تمام نیاز های اصلی پیاده سازی آن را فراهم می‌کند از جمله سرعت بخشیدن به روند مهاجرت(مهاجرت یهودیان به فلسطین) و تخصیص کمک های مالی برای حمایت از اقتصاد(رژیم صهیونیستی) به علاوه ایجاد پوشش سیاسی(برای اقدامات صهیونیست‌ها)... این است آمریکا و این است پروژه آن.»
شقاقی در قسمت دیگری از یادداشت خود بر عدم تسلیم در برابر اراده و اقدامات آمریکا در منطقه تاکید کرده و می‌گوید: «آمریکا قضا و قدری نیست که در برابر آن سرفرود آوریم؛ ما دارای قدرتی مادی و روحی هستیم که ما را به سر دادن این شعار سوق می دهد: نه.. این امت سر خم نخواهد کرد تا طلوع سپیده دم خود صبر خواهد کرد.. ».
منبع: مجموعة آقار فتحی الشقاقی(فتحی الشقاقی: رحلة الدم الذی هزم السیف) انتشارات یافا للدراسات والأبحاث، چاپ اول، قاهره، 1997م
یادداشت شهید شقاقی : صلح حدبیه و مذاکرات امروز
شهید فتحی شقاقی در یادداشتی با عنوان"صلح حدیبیه و مذاکرات امروز" به مواضع برخی اندیشمندان وکارشناسان سیاسی طرفدار مذاکرات سازش با رژیم صهیونیستی واکنش نشان داد. شهید شقاقی می گوید، برخی کارشناسان سیاسی و همچنین برخی اندیشمندان با استناد به صلح حدیبیه تلاش می کنند مذاکرات با رژیم صهیونیستی مشروع جلوه دهند.
شقاقی تاکید می کند: این افراد با موضع گیری های خود که با سطحی نگری و یا با سوء قصد ارائه می شود؛ در پی آن هستند ثابت کنند طرفداران مذاکرات سازش دوراندیش و با رویکرد واقع گرایانه با مسائل سیاسی برخورد می کنند و در نهایت آنها درک عمیقی از دگرگونی های بین المللی دارند! شقاقی توضیح می دهد که این افراد با دیدی بسته و با خوانشی یک جانبه با مسائل برخورد می کنند.
شقاقی سپس به تفاوت صلح حدیبیه با مذاکرات سازش می پردازد و می نویسد: «تفاوت زیادی میان مذاکرات حدیبیه و توافقنامه های ناشی از آن، با مذاکرات امروز میان عرب ها و رژیم صهیونیستی، وجود دارد. مذاکرات حدیبیه در واقع مذاکرات میان پیامبر(ص) وخاندان و قبیله خود بود و این مذاکرات به منظور دوری از هرگونه جنگ احتمالی با قبیله خود انجام شد. نکته دیگر این است که پیامبر با حالت ضعف و شکست خورده وارد مذاکرات نشد(از موضوع قدرت وارد مذاکره شد) و اینگونه نبود که گزینه ای جز مذاکرات نداشته باشد. نکته سوم نیز این است که قریش (پس از اینکه پیامبر همراه عده‌ای از پیروانش برای به‌جا گزاردن عمره راهی مکه شد) مجبور شد فورا هیئت هایی ارسال کند تا پیامبر(ص) را به امضای معاهده دوجانبه قانع کنند. قریش که پیش از این مسلمانان را به رسمیت نمی شناخت، هیئت خود را برای امضای توافقنامه ای که به صلح حدیبیه مشهور شد، ارسال کرد. قبول این واقعت (به رسمیت شناختن پیامبر و مسلمانان) از سوی قریش، دیگر قبایل را به سمت به رسمیت شناختن پیامبر(ص) سوق داد؛ قبایلی که پیش از معاهده از بیم قریش از ائتلاف با مسلمانان خودداری می کردند. بنابراین، این معاهده یک فتح(پیروزی) برای مسلمانان به شمار می رود و متن قرآن کریم این واقعیت را تایید می کند.»
شهید شقاقی در پایان تاکید می کند: «مذاکرات فعلی در واقع مذاکراتی است که یکی از اطراف آن همچنان به جنگ و یاپمال کردن حقوق ادامه می دهد(رژیم صهیونیستی)؛ این طرف توانسته طرف فلسطینی یا عربی را بر اساس شروطی که خود تعیین کرده، بر سر میز مذاکرات بنشاند. اکنون سؤال این جاست: آیا مذاکره کنندگان امروز گزینه ای دیگری جز نشستن بر سر میز مذاکرات در اختیار دارند؟ آیا اینها قدرت عقب نشینی از مذاکره در واکنش به قتل، کوچاندن و به اسارت گرفتن هزاران انسان را به عقب نشینی از مذاکره یا تهدید به انتقام را دارا هستند؟ آیا قدرت تهدید یا انتقام از طرف مقابل را دارند؟ آیا مذاکره کننده ها تصمیم به حرکت به سوی مسجد الاقصی گرفته بودند و اسرائیل با حالت خواهش و تمنا از آنها درخواست کرد که سفر خود به مسجد الاقصی را به تعویق بندازند؟ (اشاره به تلاش قریش برای قانع کردن پیامبر(ص) برای به تعویق انداختن حج آن‌گاه که به همراه عده‌ای از پیروانش برای به‌جا گزاردن عمره راهی مکه شد).(منبع: مجموعة آقار فتحی الشقاقی(فتحی الشقاقی: رحلة الدم الذی هزم السیف) انتشارات یافا للدراسات والأبحاث، چاپ اول، قاهره، 1997م)
منبع : قدسنا
انتهای پیام/