آیا تیم ملی فوتبال ایران تهاجمی بازی می‌کند؟
مربی بین المللی فوتبال ایران با اشاره به عملکرد تیم ملی برابر ازبکستان و بوسنی به این سؤال پاسخ داد که آیا شاگردان اسکوچیچ هجومی بازی می‌کنند یا خیر.
رضا پرکاس درباره عملکرد تیم ملی فوتبال ایران برابر بوسنی و برتری 2 بر صفر شاگردان اسکوچیچ در این باره به خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم گفت: فارغ از واکنش‌های مثبت و منفی درباره نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی، با توجه به دو بازی دوستانه با بوسنی و ازبکستان و نگاهی به تفکرات و فلسفه کاری سرمربی تیم ملی در بازی‌های باشگاهی در تیم‌های صنعت نفت آبادان، فولاد خورستان و ملوان، می‌توان شاکله تاکتیک و سیستم کادر فنی را مشخص کرد. هر چند بازی‌های باشگاهی با تیم ملی به خودی خود تفاوت‌هایی دارد و دست کادر فنی در تیم‌های ملی برای جذب و دعوت بازیکنان بسیار بازتر است اما اصول و شیوه مربی تقریبا یکسان است.
وی ادامه داد: در فوتبال روز دنیا، حرکت تیمی و انفرادی بازیکنان در حالات مختلف بازی (تهاجمی و تدافعی) و استفاده از تاکتیک‌های استاندارد، نشان دهنده سیستم اولیه و همچنین استراتژی کادر فنی در نوع بازی تیم که تهاجمی باشد یا تدافعی، پرسینگ داشته باشد یا فوتبال شناور و ... تعیین کننده است نه اینکه صرفا گفته شود ما تهاجمی هستیم یا سیستم تهاجمی را در دستور کار داریم.
پرکاس عنوان کرد: به طور کل عملکرد تیم در زمین بازی می‌تواند بیانگر سنجش فنی هر تیم باشد نه کنفرانس قبل یا بعد از بازی‌ها. در بازی با بوسنی و هرزگوین در هر دو نیمه با سه دفاع مرکزی بازی کردیم و بیشتر هدف نباختن بود و البته با توجه قدرت بالای انفرادی تیم ایران در منطقه حمله، توانستیم بازی را ببریم.
این مربی بین‌المللی فوتبال یادآور شد: با وجود پیروزی با تفاضل گل خوب؛ تسلط بر بازی، گردش توپ، پایه‌ریزی و طراحی حملات با پاس‌های متوالی در عرض و طول زمین اصلا دیده نشد. با توجه به قدرت بالای انفرادی خط تهاجمی تیم ملی ایران (طارمی، آزمون، قلی‌زاده، انصاری‌فرد، رضایی و حتی امیری و قایدی) تفکرات اسکوچیچ بر مبنای دو تکه کردن تیم در حمله است. بدین صورت که خط دفاع با دفع توپ، ارسال بلند یا با اشتباه مدافعان حریف نفرات خط تهاجمی صاحب توپ شود و به دروازه حریف حمله کند. یعنی بیشتر بر مبنای توانایی و خلاقیت فردی یا همکاری ترکیبی دو، سه بازیکن و با حداقل چهار بازیکن در قسمت دفاعی یا به عبارتی تکه عقب (با توجه به دو تکه شدن تیم) که در مرکز زمین باقی می‌ماند.
پرکاس اظهار داشت: البته که پیروزی برای هر تیمی دارای نکات مثبتی است، مثل اعتماد به نفس بازیکنان و کادر فنی، خوشحالی فوتبالدوستان و در بعضی مواقع روند رو به رشد تیمی را هم نشان می‌دهد اما در در دو بازی انجام شده هماهنگی بین خطوط، نظم و انسجام تیمی مخصوصا در اواخر بازی‌ها کمتر دیده شد؛ در صورتی که باید برای دو بازی مهم مقابل عراق و بحرین ترکیب ثابت و استراتژی مشخص را پیدا کنیم. تیم ملی عراق بسیار فیزیکی کار می‌کند و قطعا درصدد مهار بازیکنان فاز حمله ایران، با پرس سنگین توام با بازی درگیرانه عمل خواهد کرد مثل نیمه اول بازی الشرطه عراق در لیگ قهرمانان آسیا مقابل استقلال.
وی یادآور شد: عراق با داشتن خط هافبک رونده و تکنیکی با حضور بشار رسن و طارق همام فشار بیشتری روی خط دفاعی ما خواهد آورد و با توجه به عدم هماهنگی و نداشتن نظم در دو بازی دوستانه مخصوصا برابر ازبکستان، این فضا و خلاء در جلوی خط دفاعی، به خصوص در قوس 18 قدم یا همان منطقه 14، می‌تواند دردسرساز باشد، همانند صحنه گل تیم ازبکستان در دقیقه 53 بازی دوستانه.
این مربی بین‌المللی فوتبال تصریح کرد: با نگاه اجمالی به نفرات و چیدمان بازیکنان با خصوصیات فنی و پست آنها بیشتر بازیکنان در زمین، دفاع مرکزی یا هافبک دفاعی هستند، ولی در کلام گفته می‌شود که 1.3.4.3 و تهاجمی بازی می‌کنند. این شیوه در تیم‌های باشگاهی مخصوصا صنعت نفت اعمال می‌شد اما با استفاده بیشتر از بازیکنان با خصوصیات تدافعی. قاعدتا اگر یک سرمربی قصد بازی تهاجمی داشته باشد، تنها تعریف یک سیستم کفایت نمی‌کند، بلکه شعاع حرکت بازیکنان و استفاده از ابراز مناسب نشان دهنده تهاجمی بودن یک تیم است. حتی گاهی اوقات گل‌های زیاد دلیل بر تهاجمی بودن تیم نیست.
وی گفت: بزرگترین برگ برنده کادر فنی داشتن بازیکنان بسیار خوب با قدرت فردی بالا در خط تهاجمی است اما اگر تیمی بتواند با پرس سنگین نفرات خط تهاجمی را مهار کند، دفاع تیم بسیار آسیب‌پذیر است، مخصوصا روی کارهای سرعتی تیم حریف.
پرکاس تاکید کرد: موضوع دیگر در دفاع تیمی اینکه تفاوت‌های زیادی نسبت به بازی‌های ایران در جام جهانی 2018 دیده می‌شود. این می‌تواند نگرش جدید کادر فنی باشد، ولی آسیب‌پذیری تیم را بالا برده و اگر به برگشت کل تیم اعتقادی نیست یا نیازی دیده نمی‌شود، باید خط دفاع بیشتر تاکتیک‌های تدافعی را مد نظر قرار دهد و هماهنگی بیشتری بین آنها و هافبک تدافعی ایجاد شود. برای تغییر نگرش بازیکنان و روی آوردن به تفکرات و فلسفه جدید در کادر فنی، باید قدرت انتقال و نحوه آموزش بسیار خوبی را به کار بگیریم و صرفا بیان جملات «تغییر کرده‌ایم» یا «می‌خواهیم تغییر کنیم» کافی نخواهد بود.
وی گفت: در مجموع، هنوز تیم ملی ایران نتوانسته بازیسازی را از خط دفاع و به صورت منطقه‌ای برای رسیدن به موقعیت خطرناک و زدن گل شروع یا پایه‌ریزی کند. باید ببینیم در آینده این موضوع برای نشان دادن فوتبال تهاجمی و چشم‌نواز به صورت فوتبال مدرن محقق خواهد شد یا اینکه تکیه به همین روش (دو تکه کردن تیم) برای نتیجه گرفتن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش ریسک بالایی دارد چون صرفا شاهد موفقیت خواهیم بود و نه پیشرفت و تحول یا رشد اصولی متناسب با روند رو به جلوی فوتبال روز دنیا.
این مربی بین‌المللی خاطرنشان کرد: باید به نکته دیگری توجه شود و آن هم اینکه پوست‌اندازی با تغییرات زیاد بازیکن یا صرفا جوانگرایی میسر نخواهد شد بلکه باید انتقال فلسفه و تفکرات جدید کادر فنی بر مبنای توانایی بازیکنان در آن دخیل باشد. در مجموع این دو پیروزی را تبریک می‌گویم و امیدوارم با رفع نواقص در چهار بازی باقیمانده مرحله اول مقدماتی جام جهانی بهترین نتیجه را بگیریم و به بزرگترین رویداد فوتبالی جهان صعود کنیم.
