چرا سیستم تصمیم‌گیری در دولت مشکل دارد؟
تاخیرهای دولت در تصمیم‌گیری جدی راجع به اعمال محدودیت‌ها برای کنترل کرونا با انتقاداتی روبرو شده است.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- یکسال از اعتراضات آبان‌ماه 98 می‌گذرد. اعتراضاتی که رنگ و بوی بنزینی داشت و علاوه بر تهران، شهرهای مختلف بخصوص شهرهای کوچک و حاشیه تهران را دربرگرفت که به مرور با ورود برخی اوباش و همچنین اقدامات مشکوک، این اعتراضات در برخی جاها به خشونت کشیده شد.
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
منشأ وقوع این اتفاقات بیش از هرچیز به نحوه اجرای تصمیم بنزینی دولت روحانی برمی‌گشت. تصمیمی که اگرچه به گفته دولتمردان، قرار بود عواید آن به جیب مردم و دهک‌های پایین جامعه برود اما نحوه اجرای آن پیامدهای نامطلوبی را به‌همراه داشت. اطلاع‌رسانی یکباره دولت روحانی بدون آنکه توجیه و سخن گفتن با مردم در آن جایی داشته باشد، نارضایتی‌ها را پدید آورد و مردم از همان شبِ 25 آبان(مصادف با جمعه) دست به اعتراض زدند. اعتراضاتی که از روز شنبه منجر به اغتشاشاتی در برخی شهرها شد و با گسترش دامنه این اغتشاشات تا یک هفته ادامه داشت.
رفتارهای دور از باور دولتمردان در چگونگی اعمال تصمیم تصمیم بنزین درحالس صورت گرفت که می‌شد به‌جای این حرکت آکروباتیک در سیاست، با استفاده از رسانه‌ها و اطلاع‌رسانی‌های نوبه‌ای و قراردادن مردم در جزئیات این طرح و نحوه انجام آن، مانع از خشم ناگهانی مردم شد. مانند کاری که یک بار در سال 86 در اولین سهمیه‌بندی بنزین تجربه شد و با اطلاع‌رسانی‌های قبلی، اعتراضات خاصی را شاهد نبودیم.
آقای روحانی که با حجم گسترده اعتراضات نسبت به نحوه انجام این کار روبه‌رو بود، مدعی شد خودش صبح جمعه(25 آبان) از سهمیه‌بندی بنزین مطلع شده است!(سخنرانی روحانی در 6 آذر 98) ادعایی که دوبار از سوی مسئولان وزارت کشور رد شد. 9 آذر جمال عرف معاون سیاسی وزیر کشور در نشست خبری در پاسخ به ادعای روحانی گفت: "زمان بندی طرح افزایش قیمت بنزین هم روز سه شنبه و هم روز چهارشنبه به رییس جمهور داده شده است." حسین ذوالفقاری معاون امنیتی وزیر کشور نیز 11 شهریور امسال با نقد این ادعا گفت: "آنها که گفتند تا روز جمعه نمی‌دانستیم، مستنداتش وجود دارد که چه ساعت و چه روزی و توسط چه کسی به آنها گفته شده است."
اگر در مسئله بنزین، شاهد اعمال تصمیم عجولانه و از قبل اعلام نشده دولت بودیم، در مسئله مقابله با کرونا در روزهای فعلی به نظر برخی کارشناسان، شاهد سیاست عکس آن و تأخیر در تصمیم‌گیری‌ها هستیم.
با شیوع ویروس کرونا در کشور و مقابله با آن، به‌رغم همه تلاش‌هایی که ستاد ملی، مدافعان سلامت و گروه‌های مردمی و نیروهای مسلح انجام دادند، بارها تاخیر در تصمیم‌گیری مانع از پیشگیری شیوع کرونا و کمک به افزایش بیماران بود. در هفته‌های اول اسفندماه، بحث بر سر قبول کرسی ریاست ستاد از سوی مقامی بالاتر از وزیر بهداشت، موجب انتقادهایی به روحانی شد تا اینکه بعد از گذشت نزدیک 20 روز، وی قبول کرد تا ریاست ستاد را برعهده بگیرد.
هنگام تعطیلات نوروز نیز تا روز 6 فروردین‌ماه دولت تنها تلاش کرد با توصیه مردم را از سفر به شهرهای مختلف یا انجام خریدهای عید برحذر بدارد اما وقتی سیل سفرها به شهرهای مختلف شروع شد و بازار تهران نیز هرروز شاهد حضور گسترده مردم بود، نهایتاً 6 فروردین ستاد ملی با طرح مسئله فاصلهگذاری اجتماعی، محدودیت‌های عبور و مرور بین استان‌ها و شهرستان‌ها را برقرار کرد. امری که اگر از ابتدای سال یا اواخر اسفند صورت می‌پذیرفت شاید مانع از شیوع ویروس در شهرها و استان‌های کوچک می‌شد.
علی‌رغم مدیریت موفق کشور در مهار کرونا در ماه‌های نخست و بعد از انجام طرح فاصلهگذاری و تعطیلی برخی صنوف، بازکردن همزمان اکثر مشاغل و ادارات و نداشتن پیوست و پروتکل دقیق بهداشتی و یا نظارت بر رعایت این پروتکل‌ها و آزادی تردد بین شهرها، موجب شد از اوایل تابستان شاهد رشد دوباره مبتلایان به کرونا باشیم. افزایش آمار مبتلایان انتقادات را متوجه دولت کرد و افکار عمومی و کارشناسان خواستار برقراری مجدد محدودیت‌ها بودند.
در هفته‌های گذشته نیز برخی مسئولان شهری و وزارت بهداشت از طرح تعطیلی دوهفته‌ای تهران سخن گفته بودند که هربار از طرف دولت رد می‌شد تا اینکه با گسترش آمار مرگ و میر، قرار بود امروز(24 آبان) پیرامون آن تصمیم‌گیری شود اما در جلسه امروز ستاد ملی مقابله با کرونا، آقای حسن روحانی تنها از طرحی سخن گفت که قرار است از شنبه اول آذر(دقیقاً یک هفته بعد) به اجرا دربیاید و آنطور که خودش اظهار داشت شامل تعطیلات برخی مشاغل و بخش‌های فرهنگی و آموزشی است!
اینکه همین طرح اعلامی تاچه حد بتواند مانع از شیوع ویروس کرونا شود محل سوال است، اما سوال اساسی این است که چرا در چنین شرایط حساسی که روزانه بطور میانگین تعداد تلفات کرونا به 450 نفر رسیده، این محدودیت‌ها با تعویق یک هفته‌ای قرار است اجرا شود و چرا از همین فردا آن را عملیاتی نمی‌کنند؟ شاید دولتمردان در این باره استدلالهایی داشته باشند؛ استدلالهایی که خوب است بیش از پیش با کارشناسان طرح و نقد شود!
انتهای پیام/