شعرخوانی شاعران در حرم حضرت معصومه (س)/ «تو مثل فاطمه، معصومه خدا هستی»+ فیلم
جمعی از شاعران آیینی کشور همزمان با سالروز وفات کریمه اهل بیت، حضرت معصومه (س)، تازهترین سرودههای خود را به این بانوی بزرگوار تقدیم کردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جمعی از شاعران آیینی کشور در آستانه سالروز وفات حضرت معصومه (س)، کریمه اهل بیت(ع)، تازهترین سرودههای خود را به محضر مبارک ایشان تقدیم کردند.
محمد غفاری، معاون فرهنگی هنری حوزه هنری استان قم، از ضبط و آمادهسازی نماهنگهای شعرخوانی این شاعران خبر داد و گفت: این نماهنگها در صحنه امام هادی علیه السلام یا همان صحن عتیق حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها ساخته شده است و به شعر خوانی سید محمد بابامیری، سید محمدرضا شرافت، سمانه خلف زاده، مجتبی خرسندی و شهره انجم شعاع اختصاص دارد.
به گفته غفاری؛ عنوان این برنامه «بیت النور» است که در ادامه شب شعری است که سال گذشته با همکاری حوزه هنری قم و سازمان فرهنگی ورزشی هنری شهرداری قم برگزار شد و امسال به دلیل شیوع بیماری کرونا برگزاری آن امکانپذیر نبود؛ به همین دلیل در قالبی جدید و به صورت تولید نماهنگ شعرخوانی برگزار شد.
این نماهنگها در آستانه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها در رسانه ملی و همچنین شبکههای اجتماعی و فضای مجازی و به ویژه در صفحههای ادبیات قم در آپارات، اینستاگرام، تلگرام و ایتا به نشانی @adabiatqom منتشر خواهد شد.
بخشهایی از سرودههای این شاعران را میتوانید در ادامه بخوانید و شعرخوانی آنها را ببینید:
سمانه خلفزاده
در مه قدم برداشتم تا تو
وقتی رسیدم، صحن باران بود
حال قشنگی داشت گلدسته
لبریز از آیات قرآن بود
یادم میآید مادرم میگفت
حوض حرم دریاست ساحل باش
اینجا که میآیی به رسم عشق
سر تا به پا، پا تا به سر دل باش
اینجا همه مانند آهویند
ضامن شدن ارثی است میدانند
چشمان مردم غرق امید است
وقتی زیارتنامه میخوانند
هربار در صحن تو مشهد را
از راه خیلی دور میبینم
شب هم که باشد شهر را سرشار
از نور بیتالنور میبینم
گم میشود تنهاییم در شهر
وقتی که باشم با تو رو در رو
هربار در ایوان آیینه
میبینیام، میبینمت بانو
دلهای ما را مرقدت در قم
راهی به سوی مشهد و ری کرد
آری برای درک خوشبختی
باید ارم را تا حرم طی کرد
مجتبی خرسندی:
در کنار خوبها گمراه میآید حرم
با تمام زائرانش راه میآید حرم
هیچ فرقی نیست بین زائرانش چونکه هم
بنده میآید حرم، هم شاه میآید حرم
لحظهای خالی نمیماند، اگر دقت کنیم
روزها خورشید و شبها ماه میآید حرم
جملهها بر عکس دنیا میدهد اینجا جواب
کوه از شوق زیارت کاه میآید حرم
گرچه در ظاهر بدی قصد زیارت کرده است
در حقیقت عارف باالله میآید حرم
هر که میخواهد ببیند قطعهای از عرش را
راه خود را میکند کوتاه میآید حرم
بُعد منزل نیست چون که این سفر روحانی است
هرکسی هرجا بگوید: آه میآید حرم
خوش به حال شاعری که ساکن شهر قم است
گاه میآید حرم، بیگاه میآید حرم
***
سید رضا شرافت:
دل من باز گرفته به حرم میآید
درد دلها است که از چشم ترم میآید
باز هم پیش ضریح تو نشستم با اشک
لطف تو باز فقط در نظرم میآید
در همه زندگی از بی تو شدن میترسم
که اگر دست نگیری به سرم میآید
کاش آن لحظه پر غصه به دادم برسی
آه آن لحظه که وقت سفرم میآید
زائری بود که هر روز حرم میآمد
چقدرم پیش تو بوی پدرم میآید
میروم از حرمت حس من این است انگار
که کسی تا دم در پشت سرم میآید
شعر میخواند و میگرید و میگریاند
طبع من باز از سمت حرم میآید
انتهای پیام/