بی‌رغبتی کشاورزان خراسان رضوی نسبت به کشت گندم/دولت باید ابزارهای مشوق را بیشتر کند
گروه استانها- کشاورزان گندمکار این روزها شرایط خاصی را تجربه می‌کنند و نیاز دارند که چتر حمایت دولت بیشتر بر سر آنها باشد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، محصولات کشاورزی جزو ارکان اصلی محصولات تولیدی هر کشور هستند که می‌توانند به معنای واقعی زمینه خودکفایی و عدم وابستگی را فراهم کنند.
درست است که سالیان سال است که به نفت و صادرات آن وابسته هستیم اما بی‌انصافی است اگر برخی حرکت‌های مثبت و سازنده شکل گرفته در زمینه کارآفرینی در حوزه کشاورزی را شاهد نباشیم البته که در این میان برخی عدم حمایت‌ها دلسردی‌هایی را رقم زده است.
برای مثال گندم یکی از کالاهای راهبردی در کشورمان است که مستقیماً با امنیت غذایی ارتباط دارد اما به دلیل عدم حمایت دولت از گندمکاران در ارائه تسهیلات و وام و همچنین خرید گندم از آنان با قیمتی پایین سبب شده است تا بسیاری از کشاورزان در کاشت چنین محصول حیاتی و ضروری رغبتی نشان ندهند و از طرفی به دلیل همین سوء مدیریت و کاهش میزان گندم خوراکی برای سیلوهای دولت همه کشاورزان محصولات خود را به سلیوها تحویل دادند لذا با کمبود گندم بذری مواجه شدیم.
مسعود شرکت متولد و ساکن شهرستان تربت حیدریه و یکی از گندمکاران جوان خراسان رضوی است که در سال گذشته به عنوان کشاورز نمونه در محصول گندم آبی معرفی شد. وی فوق لیسانس مدیریت بین الملل از دانشگاه انگلیس است که از سال 89 وارد عرصه کشاورزی شده است.
کشاورزی در عرصه کشت گندم شغل آبا و اجدادی شرکت است و همین سبب شده که به این کار علاقه پیدا کند و به مدت 10 سال است که در این عرصه فعالیت دارد و درآمد خود را از این راه کسب می‌کند.
وی می‌گوید: سطح زیر کشت گندم ما 36 هکتار است و 36 هکتار دیگر زمین خود را به کاشت محصولاتی چون چغندر، سیب زمینی و ذرت اختصاص داده ایم کا با برداشت این محصولات مجدد در همین زمین‌ها هم گندم می‌کاریم.
این کشاورز نمونه استانی می‌افزاید: سالیانه بطور میانگین 9 الی 10 تن برداشت گندم داریم و از آنجا که گندمی که ما تولید می‌کنیم بسیار درشت و با کیفیت است لذا بیشتر برای بذر، مورد استفاده قرار می‌گیرد اما از سال گذشته به دلیل بی‌رغبتی کشاورزان در کشت گندم، دیگر نیازی به بذر گندم نبود و کارخانجات بذر هم نمی‌توانستند گندم بذری خود را بفروشند و گندمی برای این کار از ما خریداری نشد لذا پس از آن محصول خود را به سیلوهای دولت برای تهیه نان به فروش می‌رسانیم.
از وی که درباره بی‌رغبتی کشاورزان در کشت گندم سوال کردم، گفت: یکی از دلایل اصلی این بی‌میلی این است که دولت با قیمتی پایین گندم را کشاورزان کم خریداری می کند و این در حالی است که اصلا به افزایش هزینه های کشاورزی توجه نمی‌کند به همین علت کشاورز برایشان صرف نمی کند که با کاشت این محصول کار خود را ادامه دهد.
وی تصریح کرد: به علت سوء مدیریت و عدم حمایت از کشاورزان و بی میلی آنان به کشت گندم و مواجه شدن با کمبود بذر، انبار سیلوهای گندم دولت با کمبود محصول مواجه شد لذا دولت به یک باره و در عرض سه ماه مجبور شد قیمت خرید گندم را از کیلویی 2500 تومان به قیمت 5000 تا 5900 تومان افزایش دهد اما اکنون با این شرایط به دلیل اینکه کشاورزان گندم خود را به سیلوها تحویل می‌دهند با مشکل کمبود بذر مواجه هستیم.
شرکت با ابراز تاسف گفت: جهاد کشاورزی توجهی به کشاورزان ندارد و وامی که به کشاورزان می‌دهد 18 درصد است که سر مدت یکسال باید باز پرداخت شود و مبلغ وام هم بستگی به سطح زیر کشت و مبلغ پرداختی برای بیمه گندم ها دارد.
وی با اشاره به اینکه هر تولیدکننده می‌تواند برای جوانان بسیاری که جویای کار هستند ایجاد اشتغال کند، نسبت به حمایت دولت از تولید کنندگان تاکید کرد و گفت: ما هم اکنون برای 20 نفر بطور مستقیم ایجاد اشتغال کردیم و برای 50 الی 60 نفر هم بصورت فصلی شغل ایجاد کردیم.
این کشاورز نمونه عنوان داشت: انتظار ما از دولت این است که با توجه به افزایش هزینه‌های کشاورزی از جمله هزینه کارگری، ادوات کشاورزی، بذر و استهلاک به همان نسبت محصولات ما را خریدار کند تا کشاورز با انگیزه تمام کار کند و شاهد این نباشیم که کشاورز ما کار تولید را رها کند چرا که این به ضرر دولت تمام می‌شود.
وی در پایان گفت: امیدواریم دولت دست کشاورزان را باز نگه دارد و به جای تحمیل فشار روی این قشر موثر در اقتصاد کشور از آنان جهت پیشرفت کشور در عرصه اقتصادی حمایت کند نه اینکه با سوء مدیریت سبب شود کشاورزان رغبتی به تولید محصول نداشته باشند.
انتهای پیام/282