آداب رفتار با صاحب‌عزا در سیره پیامبر(ص) / امیرالمؤمنین(ع) چگونه کبر را از خود دور می‌کرد؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، حجت‌الاسلام عاملی در برنامۀ سخت خدا با اشاره به اینکه  خداوند نمی‎خواهد بنده‌ای بگوید زندگی کردن سخت است، گفت: این ذائقۀ دین ما نیست. خداوند در قرآن دربارۀ یکی از محبت‌های پیامبر(ص) نسبت به مردم می‌فرماید «وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ‏ وَ الْأَغْلالَ الَّتی‏ کانَتْ عَلَیْهِمْ؛ و از [دوش‏] آنان قید و بندهایى را که بر ایشان بوده است برمى‏‌دارد.» بنابراین پیامبران آمدند تا سنگینی‌ها را از دوش ما بردارند. ما خودمان بار روی دوشمان می‌گذاریم؛ مثلاً فردی که از زندگی دنیا رفته، چه کسی گفته باید سفرۀ غذا باز کند؟ پیامبر صلی الله علیه و آله در زمان شهادت حضرت حمزه به حضرت فاطمه سلام‌الله علیها فرمود 3 روز به منزل آنها غذا بفرست.

وی افزود: انسان‌هایی که ساخته و پرداخته هستند، ببینید چقدر از تشخص و کبر دوری می‌کند. راوی می‌گوید امیرالمؤمنین علیه‌السلام ریسمان بر می‌داشت و به بازار می‌‏رفت و در بازار می‌گشت. اگر کسی به ریسمان نیاز داشت، آن ریسمان را به او می‌داد و می‌فرمود استفاده کن؛ فَیُناوِلُ الرَّجُلَ الشِّسعَ. اگر کسی که راه را گم کرده بود، او را به مقصد می‌رساند. اگر کسی که در بردن بار به سختی می‌افتاد، او را کمک می‌کرد و نصف بارش را به مقصد می‌رساند. بعد این آیه را می‌خواند تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ؛ آن سراى آخرت را براى کسانى قرار مى‏‌دهیم که در زمین خواستار برترى و فساد نیستند، و فرجام [خوش‏] از آنِ پرهیزگاران است.» در روایتی داریم که اگر نسبت به بند کفش نوی خود بر دیگری فخر بفروشد، مشمول این آیه می‌شود.

انتهای‌پیام/