سوریه| جولان اشغالی در گذر زمان؛ مردمانی که تسلیم صهیونیست‌ها نمی‌شوند

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم،در دسامبر سال 1981 کنست(پارلمان) رژیم صهیونیستی قانونی تصویب کرد که قوانین رژیم صهیونیستی را بر مناطق اشغالی جولان جاری کرد و اشغالگران کوشیدند که به زور تابعیت اسرائیلی را بر ساکنان عرب تحمیل کنند و آنها زیر بار نرفتند و خود را عرب و سوری دانستند و از آن هنگام به مبارزه مستمر برای حفظ عربیت جولان ادامه می‌دهند.

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

منطقه‌ای که تنها 70 کیلومتر با دمشق فاصله دارد

«الخلیج آنلاین» در مطلبی در این باره آورده است: این منطقه در جنوب غرب سوریه واقع است و یکی از مناطق راهبردی و حساس در خاورمیانه شمرده می‌شود که تنها هفتاد کیلومتر از شهر دمشق فاصله دارد.  تا کنون برآوردهای مشخصی از میزان نفتی که می‌تواند سالانه توسط شرکت‌های فعال در زمینه اکتشاف استخراج کرد، وجود ندارد؛ اما به طور خلاصه احتمال وجود نفت و وجود یک سوم منابع آب رژیم صهیونیستی در جولان و اهمیت نظامی آن برای نظارت بر وضعیت سوریه، همچنین تبدیل شدن جولان به منطقه حائلی که جنگ‌های شرق را از عمق رژیم صهیویستی دور می‌کند و همچنین استفاده از این منطقه برای حمله به متحدان ایران در جنوب سوریه در صورت وقوع جنگ دوباره با حزب الله که نیروهای خود را بین لبنان و سوریه گسترش داده است، از عوامل اهمیت راهبردی منطقه جولان اشغالی سوریه شمرده می‌شود».

دلایل تحرکات صهیونیست‌ها برای الحاق این منطقه راهبردی به رژیم غاصب

از زمان اشغال جولان در سال 1967 تاکنون رژیم صهیونیستی از هیچ ابزاری برای ضمیمه کردن آن به فلسطین اشغالی و الحاق این منطقه راهبردی واقع در غرب دمشق پایتخت سوریه به این رژیم غاصب، فروگذار نکرده است. این منطقه از نظر امنیتی برای رژیم صهیونیستی بسیار اهمیت دارد زیرا منطقه ای مرتفع در سوریه و مشرف به دریاچه طبریاست که عمق این رژیم را در تیررس قرار می‌دهد و روزنه امنیتی بسیار خطرناکی برای رژیم صهیونیستی است هر چند که موشک‌های مقاومت توان رسیدن به هر نقطه ای در رژیم صهیونیست را دارد.

تحرکات مذبوحانه کابینه های رژیم صهیونیستی برای کسب حمایت بین المللی برای الحاق جولان تاکنون راه به جایی نبرده است.

اصرار رژیم صهیونیستی برای الحاق جولان به رژیم غاصب به موقعیت راهبردی و منابع طبیعی آن مربوط می‌شود. جولان منبع اصلی آب فلسطین اشغالی است.  بخش جنوبی این بلندی‌ها به فلسطین اشغالی مشرف است و این موضوع موجب می‌شود تا این بلندی‌ها، به هر طرفی که آن را کنترل کند، یک امتیاز استراتژیک ویژه ببخشد. سوریه در فاصله سال 1948 تا سال 1967 که کنترل این بخش را از دست داد، از این امتیاز استراتژیک حداکثر بهره را برد و به طور مرتب، از بالای بلندی‌های جولان، رژیم صهیونیستی را هدف حملات خمپاره‌های خود قرار داد. از زمانی که این بلندی‌ها به دست صهیونیستها افتاد ورق برگشت.

همزمان این منطقه به شکل طبیعی به یک فضای حائل نیز بین سوریه و رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. علاوه بر این امتیاز نظامی، بلندی‌های جولان یک منبع بسیار مهم آب برای منطقه‌ای است که به عنوان یک منطقه کم‌آب شناخته می‌شود. آب باران از جولان یکی از منابع رود اردن است و کل این منطقه یک سوم آب مورد نیاز رژیم صهیونیستی را تامین می‌کند.

خاک حاصلخیز جولان نیز ظرفیت مناسبی برای تبدیل شدن به تاکستان و باغ‌های میوه دارد و ارتفاعات این منطقه در زمستان، به تنها پیست اسکی صهیونیستها نیز تبدیل شده است.

جولان پس از حوادث 2011 سوریه

از زمان شروع جنگ علیه سوریه در سال 2011 که در سال‌های پس از آن به اوج خود رسید، رژیم صهیونیستی از هیچ تلاش مذبوحانه‌ای برای کسب حمایت بین المللی برای ملحق کردن جولان فروگذاری نکرد و مدعی می‌شد که سوریه تضعیف شده و مشابه شرایط قبل خود نخواهد بود. برگزاری جلسه کابینه رژیم صهیونیستی به ریاست «بنیامین نتانیاهو» در یکی از شهرک‌های صهونیست نشین در جولان اشغالی در 17 آوریل سال 2016 در این راستا بود و نتانیاهو از آنجا مدعی شد: «بلندی های جولان برای همیشه در دست اسرائیل خواهد ماند». این اقدام نتانیاهو چند ماه پس از روی کار آمدن «دونالد ترامپ» در کاخ سفید بود. نتانیاهو که به حمایت واشنگتن برای الحاق جولان دلخوش کرده بود با سد محکم مخالفت بین المللی روبرو شد و دمشق هم اعلام کرد که از وجبی از جولان چشم پوشی نخواهد کرد.

دمشق از حق خود کوتاه نمی آید

در 14 فوریه 1982، ساکنان سوری جولان دست به اعتصاب ملی ضد اشغالگران زدند که 6 ماه به طول انجامید و این در مخالفت با تصمیم شوم الحاق و تلاش‌ها اشغالگران برای دیکته کردن هویت اسرائیلی به آنها بود که این اعتصاب سبب فلج شدن اوضاع درمناطق مختلف جولان اشغالی و تظاهرات گسترده شد که ساکنان جولان اراده خود را در مخالفت قاطع با این تصمیم نژادپرستانه اعلام کردند.

دمشق بارها از زبان نماینده دائم خود در سازمان ملل و نیز در دفتر ژنو سازمان ملل بر سوری بودن جولان و بیهوده بدون تحرکات تل آویو اعم از سیاست تخریب روستاها و به مهاجرت واداشتن ساکنان این شهرها و روستاها با هدف جایگزین کردن شهرک نشینان به جای آنها، تخریب منازل، مصادره اراضی و سرقت منابع طبیعی تاکید کرده است.

«بشار الجعفری» نماینده دائم وقت سوریه در سازمان ملل متحد همواره در جلسات شورای امنیت با بیان اینکه جولان اشغالی بخش جدایی ناپذیر از خاک سوریه است، پس گرفتن آن را اولویت دمشق دانست.

سد محکم بین المللی در برابر توسعه طلبی صهیونیست‌ها

در 17 دسامبر 1981 شورای امنیت در قطعنامه شماره 497 خود تصمیم شوم اسرائیل را مورد مخالفت قرار داد و آنرا باطل دانست و بر هویت سوری جولان تاکید کرد.

خلاصه

بلندی‌های جولان متعلق به سوریه است و گذشت سالها اشغال آن تغییری در هویت آن ایجاد نمی‌کند و حق دمشق در بازپس گیری آن با همه ابزار مشروع است.

گرچه رژیم صهیونیستی در سال 1981 میلادی قوانین داخلی خود را به این منطقه تسری داد که از نظر حقوقی، به منزله انضمام اعلام نشده آن به خاک فلسطین اشغالی بود، اما جامعه بین‌المللی هیچگاه این اقدام را به رسمیت نشناخته و بلندی‌های جولان را همچنان اراضی اشغال شده در جنگ تلقی می‌کند.

تصمیم شوم اشغالگران اسرائیلی درباره جولان در 39 سال قبل باطل و بی اعتبار و جوهری بر روی کاغذ است. از لحظه اول تصمیم شوم اشغالگران در 14 دسامبر سال 1981 (در رابطه با تحمیل قوانین قضایی و اداری خود بر مناطق اشغالی جولان)، ساکنان جولان در برابر اقدامات سرکوبگرانه اسرائیلی‌ها ایستاده‌اند و اجرای احکام اداری مربوط به این تصمیم باطل را با شکست روبرو کرده‌اند. آنها بر حق خود اصرار دارند و بر منشور ملی که در 25 مارس سال گذشته صادر کرده‌اند، مانده‌اند و تاکید دارند که جولان اشغالی بخش جدا نشدنی سوریه است و تابعیت سوریه هرگز زوال نمی‌پذیرد.

 اصلی که ساکنان سوری در جولان اشغالی بر آن اصرار ورزیدند این است که «تصمیم صهیونیستها باطل و جوهری بر روی کاغذ خواهد ماند» و این باوجود آتش و گلوله اشغالگران و محاصره کامل و ممانعت از تردد 40 روزه و ایجاد پست‌های بازرسی و ممانعت از انتقال بیماران به بیمارستان‌ها، مصادره دارایی‌ها ساکنان جولان، یورش به منازل و بازداشت‌های گسترده است. اشغالگران به پیر، جوان و زن رحم نمی‌کنند و آب و برق را قطع و مانع از امداد رسانی غذایی به ساکنان سوری جولان می‌شوند و این در میان سانسور شدید رسانه‌ای است.

ساکنان جولان در گفتار و عمل بر پایبندی به سرزمین خود تاکید دارند و بر مبارزه برای آزاد‌سازی سرزمین خود و مقابله با اقدامات و طرحهای خصمانه اشغالگران اسرائیلی مصمم هستند و گواه آن اعتصاب فراگیر و گسترده چند روز قبل است که در برابر نصب توربین‌های بزرگ در اراضی کشاورزی ایستادگی کردند و سال گذشته هم مخالفت قاطع خود را با تصمیم «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و آنچه شوراهای محلی خوانده می‌شود، اعلام کردند. آنها بر حق خود و پایبندی به سرزمین‌شان اصرار دارند.

انتهای پیام/