روایتی از یک کتابخانه روستایی در بلوچستان/ "عبدالقادر بلوچ " ظرفیت جدید ترویج کتابخوانی در مناطق محروم+ تصاویر
گروه استانها- "عبدالقادر بلوچ" از افرادی است که به تازگی در جنوب سیستان و بلوچستان به ترویج فرهنگ کتابخوانی میان کودکان روستا میپردازد و معتقد است ترویج کتابخوانی سنتی دیرینه در این استان است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از چابهار، تصورش هم برایمان سخت بود که در روستاهای محروم جنوبی سیستان و بلوچستان بتوانیم کتابخانههایی پیدا کنیم که در آن افرادی پیدا شوند که کودکان را به خواندن کتاب ترغیب کنند و ترویج فرهنگ کتابخوانی را سرلوحه کارهای خود قرار بدهند و جالب اینکه زحمتی که برای این امر متحمل میشوند نیز فراتر از تصور است؛ چراکه آنها برای رسیدن به این هدف مهم دقیقاً از جان مایه میگذارند.
در واقع شور و اشتیاق بچههای بلوچ به امر کتابخوانی باعث شده که این افراد فرهنگدوست نیز دست به چنین کار مهمی بزنند، همچون عبدالحکیم بهار که حالا نامزد دریافت جایزه ادبی و بین المللی آسترید لیندگرن شده است؛ با دیدن تصاویری بیسابقه در فضای مجازی از کتابخوانی در "وشنام دری" متوجه خواهید شد که این استان زادگاه افرادی همچون بهار است که خزان فقر مادی را به بهار فرهنگی در سیستان و بلوچستان تبدیل خواهند کرد.
او که طلبهای اهل سنت است، عبدالقادر بلوچ نام دارد و در ابتدا بعد از آشنایی با عبدالحکیم بهار تصمیم میگیرد که مانند او به ترویج کتابخوانی در روستای خودش بپردازد و اگرچه با بیمهریهای زیادی در این مسیر روبرو شده، همچنان با عزمی راسخ بر تصمیم خود ایستاده و هر روز پرشورتر از گذشته به فعالیتهای فرهنگی خود در دل مردم روستا که آنها نیز حالا همچون کودکان روستا کتابخوان شدهاند ادامه میدهد.
این طلبه بلوچ با اشاره به اینکه ترویج کتابخوانی سنتی دیرینه در سیستان و بلوچستان است، در این باره به خبرنگار تسنیم در چابهار میگوید: حتی کرونا و شیوع این بیماری باعث نشده بچههای روستا نسبت به کتابخواندن غافل شوند؛ بلکه همچون گذشته و شاید هم پرشورتر امر کتابخوانی را دنبال میکنند. وقتی دیدم افرادی چون عبدالحکیم بهار توانستهاند در روستاهای دیگر سیستان و بلوچستان امر کتابخوانی را بین کودکان ترویج بدهند، من نیز تصمیم گرفتم در این راه قدمی برای روستای خودمان بردارم و کودکان اینجا را در امر کتاب و کتابخوانی فعال کنم.
وی ادامه میدهد: استقبال بچههای روستا از جلسات کتابخوانی غیرقابل باور بود و وقتی که دیدم آنها چنین شور و اشتیاقی برای کتابخوانی دارند تلفنخانه روستا که حدوداً سه در چهار متر است را تبدیل به کتابخانه کردیم. جای کوچکی بود و اوایل که خواستم دخترها و پسرها را از هم جدا کنم تا یک روز در میان کتابخوانی بین گروه دخترها و پسرها صورت بگیرد، اشتیاق بچهها از این امر مانع شد و از آنجایی که ظرفیت اتاق سه در چهار متری کم بود، زمانهایی که جا کم میآوردیم در مکتب یا مسجد مستقر میشدیم.
این طلبه جوان میگوید: ناشرانی که از طریق فضای مجازی متوجه فعالیتهای ما میشدند کتابهای خوبی برای ما ارسال کردند و ما هر روز هر جلسه یک کتاب را انتخاب میکردیم و معمولاً به صورت دسته جمعی میخواندیم و بعضی از کتابها را نیز به امانت میدادیم. اوایل که بچهها میآمدند تیرکمانهای دستسازی همراه خود داشتند که با آن گنجشکها را میزدند و همان ابتدا با آنها از طریق همین کتاب صحبت کردم تا بدانند آزار و اذیت حیوانات خداوند کار نادرستی است و به این شکل آنها از این کار دست کشیدند.
عبدالقادر بلوچ ادامه میدهد: باور نکردنی بود که تاثیر این کتابها روی بچههای روستا کار را به جایی کشاند که آنها خودشان به زودی حامی حیوانات شدند و حتی برای نظافت روستا نیز روزهایی را اختصاص دادیم که با بچهها زبالهها را جمع میکنیم. هیچ وقت در این مسیر احساس خستگی نکردم چرا که شور و اشتیاق بچهها را میدیدم که انرژی بی پایانشان مرا نیز به وجد میآورد و باعث میشد هیچ وقت ذرهای احساس پشیمانی از این امر نداشته باشم؛ وقتی کرونا وارد ایران شد ما جلسات کتابخوانی را به صورت فردی و در خانه ادامه دادیم.
وی درباره اینکه چگونه جلسات آنلاین کتابخوانی با نویسنده را نیز برگزار میکند، میگوید: مدتی است که به اصرار بچهها جلسات کتابخوانی به صورت دسته جمعی را شروع کردهایم و تمام پروتکلهای بهداشتی مانند ماسک و فاصلهگذاری در این جلسات رعایت میشود. باید این را نیز اضافه کنم که با کمک "مینا فتحی" نویسنده و مترجم ایرانی، چند وسیله مانند لپ تاپ و مانیتور برای کتابخانه گرفتیم که چند وقتی است جلسات آنلاین با نویسندهها را با سر و شکلی خیلی بهتر برگزار میکنیم و حالا تنها آرزوی من این است که یک کتابخانه مجهز برای این روستا ساخته شود.
گزارش از سیدخلیل موسوینیا
انتهای پیام/395/ش