لقب "اخیار" را رهبر انقلاب به کدام شخصیت دادند؟
رهبر معظم انقلاب نام "اخیار" را برای شخصیتی انتخاب کردند که از مصادیق خیراندیشی و نیکوکاری است، شخصی که در بیش از ۴۰ انجمن خیریه مشارکت فعال داشت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از شخصیتهایی که در دوران ما از مصادیق بارز خیراندیشی و نیکوکاری محسوب میشود، مرحوم حاج محمدرضا اعتمادیان بود که رهبر معظم انقلاب از او را با "از اخیار" یاد کردند و در بیش از 40 انجمن خیریه مشارکت فعال داشت.
مرتضی نجفی قدسی با ارسال یادداشتی بهبهانه گرامیداشت دومین سالگرد درگذشت اعتمادیان چنین نوشته است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا * مَّاکِثِینَ فِیهِ أَبَدًا» (کهف: 2 و 3)
کسانی که کارهای نیک انجام میدهند محققاً برای ایشان پاداش نیکو خواهد بود، پاداشی چون بهشت که جاودانه در آن ماندگار خواهند بود.
یکی از شخصیتهایی که در دوران ما از مصادیق بارز خیراندیشی و نیکوکاری محسوب میشود، یار دیرینه انقلاب مرحوم محمدرضا اعتمادیان است. او علاوه بر اینکه در سالهای 1360 تا 1363 بهمدت چهار سال ریاست سازمان اوقاف و امور خیریه را بر عهده داشت، پس از آن نیز در بسیاری از امور خیریه مانند احداث بیمارستانها، مساجد، حوزههای علمیه، ستاد دیه کشور و کمک به زندانیان، کمک به بیماران و مداوای آنها و دیگر امور خیریه نقش محوری داشت بهطوری که در بیش از چهل مجمع خیریه مشارکت فعال داشت و در بسیاری از آنها جزء مؤسسین و بنیانگذاران بود.
رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیتالله خامنهای نیز در پیامی که بهمناسبت درگذشت مرحوم حاج محمدرضا اعتمادیان منتشر میکنند بر اخیار بودن ایشان تأکید دارند و میفرمایند: «درگذشت مرحوم مغفور حاج محمدرضا اعتمادیان رحمة الله علیه را که از اخیار و اعضای مؤثر جامعة الامام الصادق(ع) بودند به خانواده گرامی و فرزندان و برادران محترم ایشان تسلیت میگویم و رحمت و غفران الهی را برای آن مرحوم مسئلت میکنم».
در طول انقلاب اسلامی چهرههای برجستهای درخشیدند که یاد و نام آنها و شرح خدمات و فعالیتهایشان میتواند برای دیگران و نسل جدید اُسوه و الگوی عملی باشد.
مرحوم حاج محمدرضا اعتمادیان در سال 1317 در شهر دارالعباده یزد متولد میشود و از همان دوران نوجوانی با شهید آیتالله صدوقی مأنوس و جزء مریدان دلباخته ایشان میگردد. مرحوم اعتمادیان در سال 1335 به تهران مهاجرت میکند و در بازار تهران به کسب و تجارت میپردازد امّا پیوند و ارتباط خود را همیشه با شهید آیتالله صدوقی و دیگر انقلابیون حفظ میکند و از عناصر فعال در نهضت امام خمینی(رض) محسوب میشود.
او در زمانی که حضرت امام(ره) در تبعید بودند، چندین بار به نجف اشرف مشرف میشود و پیامهای امام خمینی را به انقلابیون منتقل میکند. مرحوم اعتمادیان طی سالهای فعالیت در بازار تهران، مال و موقعیت و امنیت و آسایش خود را در راه آرمانهای نهضت اسلامی حضرت امام در طبق اخلاص میگذارد و چهبسیار جلساتی که در خانه شخصی او برای کمک به انقلاب برگزار و نهایتاً موجب دستگیری و شکنجه او توسط سازمان امنیتی شاه (ساواک) میشود.
مرحوم اعتمادیان در ایام مبارزه بهکمک یاران و دوستان انقلابیاش کارهای شگفتی انجام میداد که دارای ریسکپذیری بالایی بود، مثلاً سخنرانیهای امام در نجف و یا پاریس را توسط رابطهایی که در مخابرات داشت، یعنی از طریق همان مخابراتی که تحت نظر ساواک بود(!) پیامها و سخنرانیهای امام را تلفنی دریافت میکردند و ابتدا در مخابرات ضبط میشد و سپس نوارش را میگرفت و پس از پیادهسازی، بهوسیله دستگاه تکثیری که در بازار داشت تایپ و تکثیر میکردند.
مرحوم اعتمادیان در خاطرات خود میگوید: بالاخره حدود 2 ماه بعد از حضور حضرت امام خمینی(ره) در نوفل لوشاتوی فرانسه قرار شد آیتالله صدوقی به دیدار ایشان برود و من هم بههمراه چند نفر دیگر همراه ایشان باشم، یک روز قبل از پرواز، آیتالله صدوقی از یزد به منزل ما در تهران آمدند و بزرگانی مانند آیتالله دکتر بهشتی و آیتالله موسوی اردبیلی هم به دیدار ایشان آمدند، ما برای لندن بلیط گرفته بودیم که به ما مشکوک نشوند و قصد داشتیم از آنجا به فرانسه برویم، در فرودگاه افسری که گذرنامهها را کنترل میکرد از تک تک مسافران علت سفر را جویا میشد، آیتالله صدوقی را جلو انداختیم و افسر از ایشان پرسید «کجا میروید؟!»، آیتالله صدوقی هم خیلی صریح و واضح گفتند: «بهیاری خدا به زیارت امام خمینی در پاریس!»، همه ما سخت جا خوردیم و ترسیدیم! امّا با کمال تعجب آن افسر لبخندی زد و گفت: «سلام ما را هم به ایشان برسانید!».
مرحوم اعتمادیان در بسیاری از وقایع دوران انقلاب نقشی کلیدی داشت، در تمهید مقدمات بازگشت امام به کشور و استقبال از ایشان در فرودگاه مهرآباد، سخنرانی حضرت امام در بهشت زهرا(ع) و استقرار ایشان در مدرسه رفاه نقش بسزایی داشت. او پس از پیروزی انقلاب نیز از پای ننشست و با خدمتگزاری در کمیته امداد امام خمینی، قائممقامی آستان قدس رضوی، عضویت در شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی و همراهی گسترده با مرحوم حاج حبیبالله عسکراولادی و دیگر استوانههای این حزب مانند استاد سید علیاکبر پرورش به فعالیتهای اجتماعی و سیاسی خود ادامه داد.
مرحوم اعتمادیان بهمدت 13 سال در سه دوره ریاست جمهوری مشاور رؤسای جمهوری در امور اصناف و بازرگانی بود و معتمد خاص آنان محسوب میشد.
مرحوم حاج محمدرضا اعتمادیان در زمان نخستوزیری شهید رجایی به ریاست سازمان اوقاف و امور خیریه منصوب میشود و بهمدت چهار سال منشأ خدمات فراوانی در این سازمان میشود.
آیتالله امامجمارانی که در آن هنگام بههمراه حجتالاسلام و المسلمین نظامزاده نمایندگان حضرت امام خمینی در سازمان اوقاف بودند در کتاب خاطرات خود از انتصاب مرحوم اعتمادیان به ریاست اوقاف چنین آورده است که "خبر انتصاب ایشان را در ماشین هنگامی که بهسمت اوقاف میرفتیم از رادیو شنیدم و فردای آن روز هنگامی که بهاتفاق آقای نظامزاده به سازمان اوقاف آمدیم، هنگام سوار شدن به آسانسور، فردی مؤدب و محترم بهطرف من آمد و سلام کرد و گفت: «بنده اعتمادیان هستم»، به او تبریک گفتم و پس از آن بهمدت چهارسال با ایشان در سازمان اوقاف همکار شدیم".
آیتالله امامجمارانی اضافه میکند: "آقای اعتمادیان تمام وقت خود را صرف سازمان اوقاف و امور خیریه میکرد و نظرات خوبی هم برای ارتقای جایگاه اوقاف داشت، از جمله این که سازمان اوقاف باید با امور حج ادغام [شود] و به یک وزارتخانه ارتقاء پیدا کند. از سوی دیگر میخواست وظایف و اختیارات رئیس سازمان اوقاف که مطابق مصوبه شورای انقلاب محدود بود و بخش مهم و عمده آن برعهده شورای مرکزی گذاشته شده بود به ریاست سازمان تفویض شود، بنابراین آقای اعتمادیان ظرف این چهار سال جمعی از متخصصین اوقاف را ترغیب کرد تا قانونی را مبنی بر تجمیع سازمان حج و اوقاف و امور خیریه بنویسند، البته در تمام این مراحل، این کار با حضور و تأیید ما بهعنوان نمایندگان امام صورت میگرفت و در واقع نظر ما هم این بود که با تصویب این قانون، اوقاف از یک سازمان به یک وزارتخانه تبدیل شود.
اما با همه تلاشها، این کار صورت نگرفت و دلیلش این بود که قانون پیشنهادی که کارشناسان اوقاف تهیه کرده بودند، از تصویب هیئت دولت گذشت و سپس به مجلس شورای اسلامی رفت، اما مجلس آن را با تغییرات عمدهای بهتصویب رساند و بههرترتیب قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف در تاریخ دوم بهمنماه 1363 بهتصویب مجلس شورای اسلامی رسید و برای اجراء ابلاغ شد و الآن هم همین قانون در حال اجراست".
مرحوم اعتمادیان تا روز بیست و ششم دیماه 1363 که حضرت امام خمینی جناب حجتالاسلام والمسلمین آقای سیدمهدی امامجمارانی را به سرپرستی سازمان حج و اوقاف و امور خیریه منصوب فرمودند، ریاست این سازمان را بر عهده داشت و پس از آن نیز ایشان که خیراندیشی و نیکوکاری جزء شاکله وجودیاش بود، همکاری با مجامع خیریه را ادامه داد بهطوری که در تأسیس و پایهگذاری و حمایت بیش از چهل انجمن خیریه دخالت و همکاری داشت.
یکی از مهمترین نهادهای خیریه و خدماتی مهم مرحوم حاج محمدرضا اعتمادیان تأسیس و بنیان نهاد مؤسسة غیرانتفاعی «محب» برای درمان بیماران که آنها را «عیالالله» میدانست، بود. این مؤسسة غیرانتفاعی فعالیتش را از بازسازی و احیای بیمارستان قدیمی و فرسوده شهید هاشمینژاد آغاز کرد و برنامه نوسازی و توسعه این بیمارستان طی سالهای 1382 تا 1390 بدون وقفه همزمان با ارائه خدمات به بیماران ادامه یافت بهطوری که هماکنون این بیمارستان در چهار طبقه و حدود دههزار مترمربع، ظرفیت پذیرش بیماران آن از سیصد نفر به 1200 بیمار رسیده است و بهطور متوسط ماهانه 400 عمل جراحی، ده پیوند کلیه و 3 هزار بار دیالیز انجام میشود.
کلنگ زنی بیمارستان مهدی کلینیک مجتمع بیمارستانی امام خمینی (ره)
مرحوم اعتمادیان در قالب مؤسسه غیرانتفاعی محب، برای خدمتگزاری به بیماران کشور به همین میزان بسنده نکرد و با جلب کمکهای مردمی و خیّرین قدمهای بزرگ دیگری را در این راه برداشت که مقاومسازی و نوسازی کامل بیمارستان میرزاکوچکخان، ساخت و تجهیز بیمارستان محب در کاشان، ساخت و راهاندازی بیمارستان 220تختی محب یاس، احداث و تجهیز بیمارستان محب مهر با 175 تخت و 150هزار بستری تا سال 1398، طراحی و ساخت و تجهیز بیمارستان محب کوثر با 157 تخت بستری و پذیرش 75هزار بستری تا سال گذشته، ساخت مرکز جامع پیشگیری، کنترل و درمان سرطان، ساخت اولین دهکده گردشگری سلامت کشور در زمینی بهمساحت دههزار مترمربع در برغان استان البرز و اشتغال قریب دوهزار نفر بهصورت مستقیم و صدها پزشک متخصص و فوقتخصص در بیمارستانهای محب از مجموعه خدمات مؤسسة غیرانتفاعی محب است که مرحوم حاج محمدرضا اعتمادیان تا آخرین روزها اداره آن را بر عهده داشت.
مرحوم اعتمادیان یک نفر بود امّا با انساندوستی و نیکوسرشتی که داشت نشان داد میتواند خادم مخلص هزاران انسان نیازمند باشد و خوبیها و نیکوکاری را در جامعه تکثیر کند و همه اینها که اشاره شد اجمالی از فعالیتهای خیرخواهانه این عبد صالح پروردگار بود که امیدواریم امثال ایشان در جامعه زیاد شوند و باقیات الصالحات و سنت حسنه ایشان همیشه بادوام و ساری و جاری باشد.
امّا از آنجایی که این جهان فانی است و انسانها برای مدتی محدود در این دنیا بهسر میبرند و عاقبت باید رهروی سرای آخرت و جاوید بشوند، مرحوم حاج محمدرضا اعتمادیان نیز در سن هشتادسالگی و در بیست و ششم دیماه 1397 بعد از عمری تلاش و کوشش در راه انقلاب و خدمت خالصانه به مردم و محرومین و نیازمندان، با زاد و توشهای پربار آهنگ سفر آخرت کرد و به دیار باقی شتافت، گرچه چنین انسانهایی هرگز نمیمیرند و یاد و نام آنان تا روزگار باقی است، جاودان خواهد ماند و جایگاهشان در آن دنیا نیز بهشت ابدی خواهد بود همانطور که در قرآن کریم وعده فرموده است: «أَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَی نُزُلًا بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ» (سجده، 19)
یادداشتی از: مرتضی نجفی قدسی
انتهای پیام/+