پیام ایران به عربستان در روز الحاق ناوبندر مکران/ تقویت حضور ایران در دریای سرخ
الحاق ناوبندر مکران دست نداجا در حراست از منافع کشور در آبهای دوردست را بلندتر کرده و همزمان اعلام حضور مجدد ایران در دریای سرخ، حاوی این پیام است که حضور ایران در این منطقه راهبردی بسیار پر قدرت‌تر از گذشته خواهد بود.
گروه دفاعی خبرگزاری تسنیم- صبح روز چهارشنبه 24 دی ماه و در جریان مراسم الحاق ناوبندر «مکران» و ناو موشک انداز «زره» به ناوگان جنوب نیروی دریایی ارتش و همزمان با آغاز رزمایش موشکی نداجا در شمال اقیانوس هند، سردار سرلشکر محمد باقری رئیس ستادکل نیروهای مسلح، طی سخنانی با اشاره به نقش نیروی دریایی راهبردی ارتش در حفاظت و حراست از کاروانهای تجاری و نفتکش ایران گفت: «ما دریای سرخ را که در دوره‌های اخیر، شناورهای تجاری جمهوری اسلامی با برخی تعرضات محدود در آن مواجه شدند، مجددا در منطقه گشت دریایی خود قرار خواهیم داد و امنیت کامل شناورها و ناوگان نفتکش و تجاری خود را در آن دریا هم برقرار خواهیم کرد.»
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در صفحه اینستاگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)
این سخنان سردار باقری اشاره به اتفاقاتی است که طی ماه‌های گذشته در دریای سرخ رخ داد و طی آن، برخی شناورهای تجاری کشورمان از سوی عربستان سعودی مورد تعرض قرار گرفتند که منجر به اعزام ناوشکن البرز از سوی نیروی دریایی ارتش برای اسکورت شناورهای ایرانی در این منطقه شد.
لازم به ذکر است که هم اکنون ناوشکن البرز و ناو لجستیک خارک در قالب ناوگروه 72 نداجا درحال انجام ماموریت در دریا سرخ هستند و این ناوگروه کشتی‌های تجاری ایران را از تنگه باب المندب و خلیج عدن تا دهانه کانال سوئز اسکورت می‌کنند.
از سال 1387 با شدت گرفتن پدیده دزدی دریایی در منطقه خلیج عدن و تنگه باب المندب، نیروی دریایی ارتش برای حراست از منافع ایران در آبهای آزاد و اسکورت شناورهای تجاری کشور، حضوری مستمر در این منطقه داشته و در برهه هایی نیز منطقه گشت زنی خود را تا دریای سرخ و نزدیکی‌های کانال سوئز گسترش داده است. عبور ناوشکن الوند و ناو پشتیبان خارک در بهمن ماه سال 89 از کانال سوئز و پهلو گرفتن آنها در بندر لاذقیه کشور سوریه در ردیای مدیترانه نیز یکی از مهمترین جلوه های حضور نداجا در این منطقه بود.
دریای سرخ با 438 هزار کیلومتر مربع مساحت و حدود 2000 کیلومتر طول، در شمال و جنوب به دو گذرگاه مهم دریایی یعنی تنگه باب المندب و کانال سوئز راه دارد و از آنجا که این دو آبراه از اهمیت بسیار بالایی در تجارت جهانی برخوردارند، این موضوع بیش از پیش بر اهمیت دریای سرخ می‌افزاید.
عربستان، یمن، جیبوتی، اریتره، سودان، مصر اردن و فلسطین همسایگان این دریا هستند.
دریای سرخ در واقع پل ارتباطی بین سه قاره آسیا، اروپا و آفریقاست و کاروانهای تجاری که بخواهند از مسیر دریای مدیترانه وارد قاره آسیا یا اروپا شوند، می‌بایست از این دریا عبور کنند. قرارگیری این دریا در شاهراه تجارت انرژی جهانی نیز اهمیتی دوچندان به این منطقه داده است.
به همین دلیل حفظ ثبات و امنیت در دریای سرخ از اهمیتی بالایی برخوردار بوده و هرگونه تنش در منطقه دریای سرخ می تواند آثار وتبعات بین المللی به دنبال داشته باشد.
همانطور که گفته شد، از چند سال قبل و بعد از ظهور پدیده دزدان دریایی در منطقه خلیج عدن و تنگه باب المندب و نیز پس از تجاوز عربستان سعودی به کشور یمن، امنیت این منطقه نیز دستخوش تهدیداتی شد که موجبات اعزام ناوگروه‌های رزمی کشورهای مختلف جهان در این منطقه برای حفاظت از کاروانهای تجاری‌شان را فراهم آورد.
در این بین، نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز با اعزام ناوگروه‌های رزمی خود به منطقه خلیج عدن و دریای سرخ، ماموریت حفاظت از کاروانهای تجاری کشور در آبهای دوردست را بر عهده گرفت و با حضور مستمر خود در این منطقه بخوبی امنیت کشتی‌های ایرانی و حتی غیرایرانی در این منطقه را فراهم کرد. نیروی دریایی تاکنون بیش از 70 ناوگروه را به این مناطق اعزام کرده است.
اما وقوع برخی تحولات در منطقه دریای سرخ مانند جنگ عربستان و یمن و تاثیرات منفی این تحولات بر امنیت اقتصاد دریاپایه، نیاز بود تا حضور ناوگان رزمی جمهوری اسلامی این در این منطقه تقویت شود که یکی از راه‌ها، ایجاد پایگاه دریایی در این منطقه بود اما این موضوع مستلزم صرف زمان و هزینه‌های بسیار زیاد بود که عدم اجرای آن می‌توانست استمرار ماموریت ناوگان رزمی نداجا را با مشکل روبرو کند.
از این منظر، اهمیت راهبردی شناوری نظیر ناوبندر مکران قابل فهم است که درحقیقت می‌توان آن را معادل یک پایگاه دریایی متحرک با تمامی امکانات مورد نیاز دانست که مانایی و برد عملیاتی ناوگروه‌های رزمی نداجا را به صورت چشمگیری افزایش می‌دهد.
این ناوبندر که قادر است 1000 روز به صورت مداوم و بودن نیاز به ارتباط با ساحل دریانوردی کند، این امکان را برای شناورهای رزمی نیروی دریایی فراهم می‌کند که نه تنها در دریای سرخ و تنگه باب المندب بلکه در هر کدام از دریاهای جهان که اراده کنند حضور پیدا کرده و ضمن بر قراری امنیت کاروانهای تجاری کشور با هر گونه عامل تعرض و نا امنی نیز برخورد کنند.
الحاق این ناوبندر به نیروی دریایی ارتش در حقیقت دست این نیرو در حراست از منافع کشور در آبهای منطقه و فرامنطقه‌ای را بلندتر کرده و اعلام حضور مجدد ناوگان رزمی ایران در دریای سرخ همزمان با الحاق ناوبندر مکران به نیروی دریایی ارتش، حاوی این پیام است که حضور ایران در این منطقه راهبردی و استراتژیک بسیار پر قدرت‌تر از گذشته خواهد بود و برخی کشورها و رژیم‌های متخاصم با ایران در این منطقه می‌بایست شاهد حضور دائمی نیروی دریایی ارتش در دریای سرخ بوده و دیگر قادر به ایجاد مزاحمت برای کاروانهای تجاری ایران نخواهند بود.
همچنین ذکر این نکته ضروریست که آنچه امروز رونمایی شد، در واقع فاز اول تکمیل ناوبندر مکران است که بنا بربرخی اقتضائات، با یک حرکت جهادی و تنها در کمتر از 5 ماه عملیات اجرایی روی آن صورت گرفته است.
این اقتضائات می‌تواند مواردی ازجمله محدودیت‌های کرونایی در پهلوگیری شناورهای اعزامی در دیگر کشورها و نیز لزوم تقویت فوری حضور ناوهای جنگی ایران در مناطقی نظیر شمال اقیانوس هند، تنگه باب المندب، خلیج عدن، دریای سرخ برای حراست از ناوگان تجاری کشور در برابر برخی مزاحمت‌ها باشد.
همانطور که بسیاری از کارشناسان حوزه نظامی نیز بر لزوم تقویت و تجهیز بیشتر این شناور بخصوص در حوزه‌های پدافندی و تسلیحاتی و همچنین افزایش توانمندی‌های بیشتر نظیر ایجاد آشیانه برای بالگردهای مستقر بر روی آن تاکید دارند، قرار است در فاز دوم تکمیل این شناور که در ماه‌های آتی صورت خواهد گرفت، نواقص موجود برطرف و این شناور به امکانات و تجهیزات بسیار بیشتر و به‌‌روزتری نسبت به آنچه امروز مشاهد کردیم، مجهز شود.
انتهای پیام/