گزارش| خون دانشجویان کابل هنوز نخشکیده است؛ سوغات «اتمر» از عربستان چیست؟
سفر «حنیف اتمر» به عربستان در حالی پس از امضای تفاهمنامه با وزارت معارف این کشور به پایان رسیده است که مردم افغانستان خود را بی نصیب از این تحفه مقامات ریاض نمی‌دانند زیرا این نظام سلطنتی سابقه روشنی در ترویج وهابیت دارد.
به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، وزارت امور خارجه افغانستان، جمعه سوم بهمن‌ماه 1399 گزارش داد که «محمد حنیف اتمر» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی افغانستان در ادامۀ بازدیدش از عربستان سعودی با «حمد بن محمد آل شیخ» وزیر معارف آن‌کشور دیدار و پیرامون همکاری‌های تعلیمی و آموزشی و مسایل مورد اهتمام مشترک گفت‌وگو و تبادل نظر کرده است.
در این گزارش آمده است: «در ابتدای این دیدار حنیف اتمر از کمک‌های دولت عربستان در زمینه‌های مختلف، به‌خصوص در بخش تعلیم‌وتربیت و اعطای بورسیه‌ها به دانشجویان افغانی، ابراز امتنان نموده، خواستار گسترش دامنۀ همکاری‌ها و ارایۀ کمک‌ها در زمینه آموزش‌های حرفه‌ای به افغان‌ها در رشته‌های علمی و فنی شد».
بر اساس این گزارش، «حمد بن محمد آل شیخ» نیز ضمن استقبال از وزیر امور خارجه افغانستان گفت: «می‌خواهیم در مرحله گذار افغانستان به فصل جدید، همکار شما باشیم.»
وزیر معارف عربستان در جهت افزایش شمار بورسیه‌های تحصیلی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و همچنان زمینه‌سازی برای آموزش‌های تخصصی برای افغان‌ها ابراز آمادگی کرد و اظهار داشت که در بخش‌های تربیت معلم، تدوین برنامه‌های آموزشی و واحدهای درسی، با استفاده از مدل‌ها و تجارب کسب شده می‌توانیم به افغانستان کمک کنیم.
در پایان این دیدار، طرفین تفاهمنامه‌ای را درباره همکاری‌های علمی و آموزشی میان وزارت‌های معارف افغانستان و عربستان امضاء کردند. یادداشت تفاهمی که بر اساس آن، بازدیدهای متقابل مسئولان امور آموزشی و هیئت‌های محصلان دو کشور افزایش یافته و آموزش زبان عربی برای علاقمندان در افغانستان، در کانون توجه قرار داده می‌شود.
سابقه روشن عربستان در گسترش وهابیت
اما آنچه این دیدار و تفاهم امضا شده بین وزیر خارجه افغانستان و وزیر آموزش و پرورش عربستان سعودی را مورد تأمل و انتقاد جدی قرار می‌دهد، سابقه بسیار روشن نظام سلطنتی سعودی در خدمت ترویج و گسترش تفکر ضد عقلانی و انسانی وهابیت است. ضمن اینکه جامعه افغانستان نیز خود را بی‌نصیب از این تحفه عربستان نمی‌داند.
مرداد ماه سال جاری پس از آنکه عربستان سعودی اعلام کرد؛ یک بیمارستان و یکصد مدرسه دینی در افغانستان می‌سازد، این خبر با واکنش منفی فعالان فرهنگی و اجتماعی افغانستان مواجه شد، به گونه‌ای که سفارت عربستان سعودی در کابل در بیانیه‌ای اعلام کرد: محور مذاکرات «جسیم محمد الخالدی» سفیر عربستان سعودی در افغانستان در دیدار با «فضل هادی مسلمیار» رئیس مجلس سنای افغانستان موضوعات مربوط به تقویت روابط دوجانبه بین دو کشور بوده است و مواردی از این دیدار که رسانه‌ای شده، هرگز مورد بحث قرار نگرفته است.
در یکی از واکنش‌ها و در مخالفت با این هدیه سعودی به ملت افغانستان، برخی از فعالان فرهنگی هشدار دادند که گسترش وهابیت یکی از بزرگترین خطرهایی است که جهان را تهدید می‌کند و باید از سوی دولت افغانستان و دیگر دولت‌ها جدی گرفته شود.
همچنین در فضای مجازی یک نویسنده افغانستانی نوشته بود: «ساختن یک بیمارستان در کنار یکصد مدرسه برای خالی نماندن عریضه است و گرنه اگر عربستان به سلامتی مردم افغانستان اهمیت می‌داد برای ما صد مدرسه نمی‌ساخت. اگر خدای ناخواسته با ایجاد یکصد مدرسه جدید توسط عربستان موافقت بشود باید حداقل یکصد بیمارستان دیگر هم بسازیم چون یک بیمارستانی که عربستان در افغانستان می‌سازد برای کسانی که توسط دانش آموختگان مدارس شهید و یا زخمی می‌شوند گنجایش کافی نخواهد داشت»!
هر چند با تکذیب سفارت عربستان در کابل و توضیح «صدیق صدیقی» سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان مبنی بر اشتباه ترجمه شدن سخنان سفیر افغانستان، باعث به فراموشی سپردن این خبر شد، اما اخباری که از ریاض در روز گذشته منتشر شد، نشان از عزم راسخ مقامات سعودی و برخی دولتمردان برای تحقق این امر، علی‌رغم مخالفت‌های مردم و جامعه نخبگانی افغانستان می‌دهد.
اتمر به چه می‌اندیشیده است؟!
اینکه آقای اتمر هنگام امضای این تفاهمنامه به چه می‌اندیشده است، معلوم نیست، اما باید این نکته را تاکید کرد که هنوز خون محمد راهد و 22 دانشجوی دیگر دانشگاه کابل بر در و دیوار و صحن دانشکده تازه است و نخشکیده؛ و تصاویر کشتار وحشیانه آنان توسط کسانی که متأثر از تفکر وهابیت بودند از اذهان مردم پاک نشده است.
آقای وزیر! سوغات آموزشی عربستان و خروجی تعلیم و تربیت این کشور، تقابل با عقلانیت، اسلام، دانایی، آگاهی، برابری، برادری و انسانیت است.
صحت این ادعا را دانش آموختگان کشور همسایه که آبشخور فکری و مالی آنان از ریاض است و هر روز با انتحار و انفجار در جای‌جای افغانستان مردم مظلوم ما را به خاک و خون می‌کشانند تأیید می‌کند.
انتهای پیام/.