ماجرای خدمت بی‌منت طلبه همدانی/ راه‌ ارتباط باخدا حل مشکلات مردم است


گروه استان‌ها- چند سالی است خدمت به منت طلبه همدانی به ویژه در عرصه اشتغالزایی و رفع محرومیت کام محرومان منطقه اسدآباد را شیرین کرده است. طلبه‌ای که گره گشایی از مشکلات مردم را وظیفه خود دانسته و ایمان دارد راه‌ ارتباط باخدا حل مشکلات مردم است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، برای او طلبگی فراتر از خواندن دروس حوزوی و اقامه نماز به‌عنوان امام جماعات در مساجد است. راهی حوزه شده و لباس طلبگی بر تن کرده چون یقین دانسته این مسیر از بهترین راه‌ها برای تبلیغ اسلام و خدمت کردن به مردم است، مردمی که گاهی پناهی جز روحانی مسجد، محله  یا روستای خود ندارند، او را سنگ صبور خود دانسته و برایش از ریزودرشت مشکلاتشان می‌گویند.

 محمدرضا سهرابی طلبه همدانی زاده اسدآباد و بزرگ‌شده کرمانشاه است. جوانی از نسل پرافتخار و پر دغدغه دهه 60 که سال 75 وارد حوزه علمیه می‌شود تا در کنار تحصیلات دانشگاهی بتواند در کسوت یک روحانی پشت‌وپناه و گره‌گشای مردم زادگاه خود باشد.

وی که سابقه تبلیغ در شهرهای مختلف کرمانشاه مانند قصر شیرین، گیلان غرب و شهرستان صحنه را در کارنامه خود دارد درباره چرایی حضور خود در اسدآباد و یکی از محروم‌ترین روستاهای این منطقه در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: از سال 94 به بعد تصمیم گرفتم به زادگاهم اسدآباد بازگردم  بنابراین پس از بازگشتم کار تبلیغ را از روستای محروم چنار شیخ یا «چنار سفلی» که بزرگ‌ترین روستای شهرستان اسدآباد به شمار می‌آید آغاز کردم.

 وی بابیان اینکه این روستا بزرگ‌ترین و محروم‌ترین روستای اسدآباد بوده و بیش از 5 هزار نفر جمعیت دارد افزود: بیکاری، اعتیاد، فقر و محرومیت بسیار از مهم‌ترین مشکلات این روستا است که تلاش کردم در مدت حضور سه‌ساله خود بخشی از این مشکلات را حل کنم.

این طلبه جهادگر همدانی عنوان کرد: بامطالعه‌ای که داشتم مایل بودم در روستایی خدمت کنم که بیش از هر منطقه دیگری به وجود روحانی نیاز داشته باشند  یعنی جایی که بتوانم کارهای بیشتری انجام دهم.

وی با اشاره به اینکه بعد از سه سال تبلیغ به‌عنوان روحانی مستقر در روستای چنار سفلی، حالا در روستای «مزرعه بید» که اخیراً به شهر تبدیل‌شده و «پالیز» نام‌گرفته است فعالیت می‌کنم گفت: علاوه بر کار تبلیغ،  دبیر شورای جهادی شهرستان اسدآباد و دبیر مجمع جهادگران استان همدان نیز هستم که توانسته‌ام از این ظرفیت برای محرومیت‌زدایی در منطقه نیز استفاده کنم.

سهرابی درباره نقش یک روحانی به‌عنوان «امام روستا» یا «امام محله» مطرح کرد: ازآنجاکه صحبت‌ها و اقدامات یک طلبه در جامعه تأثیر بسیار زیادی دارد، او می‌تواند در کاهش معضلات یک محله یا روستا نقش‌آفرینی کند پس فعالیت یک طلبه می‌تواند گسترده باشد و تنها به امام جماعت و سخنرانی ختم نشود.

وی تصریح کرد: وقتی امام روستا یا محله در یک روستا یا منطقه فعالیت تبلیغی انجام می‌دهد باید کادر سازی نیز داشته باشد تا در صورت خروج از آن منطقه، برنامه‌ها تعطیل نشده و کارها باهمت نیروهای زبده و جوانی که توسط آن روحانی آموزش‌دیده‌اند ادامه یابد.

این طلبه جوان همدانی درباره ویژگی‌های منطقه مزرعه بید و چرایی انتخاب این منطقه اظهار داشت: بعدازاینکه سه سال در روستای چنار فعالیت داشتم، روستای «مزرعه بید» را انتخاب کردم که برعکس روستای قبلی محروم نبود یعنی  این روستا سابقه فرهنگی زیادی داشت، قبل از من امامانی هم فعالیت داشتند و مردم آنجا نسبت به برخی روستاها در برنامه‌های مذهبی و دینی حضور پررنگی داشتند کما اینکه جوانان بسیار خوبی نیز پای‌کار بودند.

کار فرهنگی بدون کادرسازی دوام نمی آورد

وی اظهار داشت: وقتی در مسجد این روستا کارم را آغاز کردم، متوجه شدم بیشتر میان‌سالان و سالمندان در نماز جماعت شرکت می‌کنند که اگر من هم نباشم آنها هستند اما حضور جوانان در مسجد بسیار کم‌رنگ بود. به همین دلیل هفته اول چند نفر از جوانانی که در هیئت نیز فعال بودند را به منزلم دعوت کردم و جلسه‌ای برگزار شد. در این جلسه دلیل نیامدن آنها به مسجد را جویا شدم که آنها هم مشکلاتی مانند اختلاف‌سلیقه با هیئت‌امنای مسجد را مطرح کردند.

سهرابی بابیان اینکه با اجرای طرح پیاده‌روی صبحگاهی در روزهای جمعه توانستم پای جوانان را به مسجد بازکنم گفت: خوشبختانه این طرح نه‌تنها مورد استقبال جوانان بلکه خانواده‌های آنها نیز قرار گرفت به‌گونه‌ای که تا پیش از شیوع بیماری کرونا و تعطیل شدن برنامه‌های جمعی، تعداد زیادی از جوانان در این طرح مشارکت کردند.

این طلبه جهادگر همدانی با تأکید بر لزوم کادر سازی و انجام کارها به‌صورت تشکیلاتی عنوان کرد: در روستای  چنار سفلی ما در بخش کادر سازی، کار جهادی و تأمین اشتغال فعالیت‌هایی را انجام دادیم و به دلیل حجم بالای مشکلات تصمیم گرفتیم با تشکیل کارگروه اشتغال و استفاده از ظرفیت جامعه نخبگان، برای حل این مشکلات اقدام کنیم.

وی ادامه داد: در روستای مزرعه بید اما هم‌زمان با جذب جوانان و اقدامات ورزشی کارهای فرهنگی نیز انجام شد. حضور من در این منطقه با اربعین حسینی همراه بود به همین مناسبت نیز نخستین راهپیمایی روز اربعین را برگزار کرده و برای بهتر اجراشدن برنامه‌ها کمیته‌هایی مانند فضای مجازی، تدارکات و پشتیبانی، مناسبت‌ها و غیره را با حضور جوانان تشکیل دادیم.

 راه‌اندازی کارگاه تولید ماسک و ایجاد اشتغال برای زنان سرپرست خانوار

سهرابی با تشریح برنامه‌های خود در ایام کرونا گفت: بعد از برگزاری چند برنامه بزرگ مذهبی در محرم و ایام فاطمیه با مسئله کرونا روبه‌رو شدیم مسئله‌ای که سبب شد اقدام به راه‌اندازی یک گروه جهادی کرده و با راه‌اندازی کارگاه تولید ماسک برای 15 زن سرپرست خانوار تولید شغل کنیم.

وی با اشاره به اینکه هزینه‌های تأمین پارچه و دستمزد افراد توسط یکی از خیران تأمین شد، بیان کرد:  افراد شاغل در این کارگاه روزانه 50 هزار تا 100 هزار تومان درآمد داشتند کما اینکه ماسک‌ها هم به حداقل قیمت به فروش می‌رفت، به‌طوری‌که وقتی هر عدد ماسک 5 هزار تومان در بازار به فروش می‌رفت ما آن را به قیمت 1200 تا 1500 تومان  می‌فروختیم.

این طلبه جوان همدانی توضیح داد: گروه جهادی آقایان نیز به ضدعفونی معابر و فرهنگ‌سازی نسبت به استفاده مردم از ماسک مشغول بودند علاوه بر این روزی سه مرتبه تمام روستا با محلول‌های ضدعفونی کننده که توسط یکی از خیران تامین شده بود ضدعفونی می‌شد.

وی بابیان اینکه ساخت منزل برای محرومان، انجام کارهای خیر و ایجاد مرکز نیکوکاری توسط این گروه جهادی از دیگر اتفاقات رخ‌داده در منطقه است گفت: به همت جوانان فعال در این گروه جهادی سال گذشته بسته‌های معیشتی ویژه شب یلدا در بین خانواده‌های ساکن در روستاهای محروم منطقه توزیع شد.

کمک به محرومان تبدیل به فرهنگ عمومی در منطقه شده است

سهرابی با تأکید بر اینکه در تمامی عرصه‌ها به‌ویژه عرصه‌های فرهنگی و کمک محرومان اگر آحاد مردم پای‌کار بیایند آن‌وقت کارها نیز به‌خوبی پیش رفته و بسیاری از رفتارها تبدیل به فرهنگ عمومی می‌شود، تصریح کرد: خوشبختانه به‌تازگی مرکز نیکوکاری ما در این منطقه فعال‌شده و توانسته‌ایم اقداماتی را انجام دهیم اما اینکه بخواهم بگویم دقیقاً توانسته‌ایم چند خانواده را تحت پوشش قرار دهیم به نظرم هنوز برای اعلام این موضوع زود است.

این جوان مؤمن انقلابی درباره دیگر فعالیت‌های جهادی خود در منطقه اظهار داشت: با توجه به برنامه‌هایی که در ذهن داشتم علاوه بر تشکیل گروه جهادی در دو منطقه  ذکرشده، نخستین گروه جهادی طلاب را فعال کرده و اقدام به برگزاری دوره‌های آموزش اشتغال‌زایی و مشاغل خانگی مانند پرورش بوقلمون، مرغ بومی و منبت‌کاری کردیم کما اینکه ساخت و بهسازی مسکن محرومان نیز به همت همین گروه انجام می‌شد.

وی گفت: در حال حاضر گروه جهادی طلبه‌های اسدآباد در قالب گروه‌های دو یا سه نفر در مناطق مختلف مشغول به کار بوده و خوشبختانه اقدامات بزرگی نظیر ساخت غسالخانه و رفع مشکل آب‌رسانی روستا و تعمیر منازل با تأمین منابع توسط خیرین را انجام می‌دهند.

کشت زعفران در بیش از 10 هکتار از اراضی اسدآباد

سهرابی درباره برنامه‌های خود در بخش اشتغال‌زایی نیز مطرح کرد: با توجه به بیکاری شدید روستای چنار سفلی و کمبود آب بر اساس مطالعات و تحقیقاتی که داشتیم تصمیم گرفتم در این منطقه اقدام به کشت زعفران کنم به همین مناسبت نیز نخستین کشت زعفران در اسدآباد را خود انجام دادم و توانستم با همکاری مردم روستا به روستا این کار را گسترش دهیم.

این طلبه جهادگر همدانی توضیح داد: برای آموزش مردم هر روستا پس از هماهنگی، بعد از نماز مغرب و عشا در مسجد حاضرشده و کلاس آموزشی درباره کشت زعفران را برگزار می‌کردم  با همین روش توانستم 20 روستا را  تحت پوشش این طرح قرار دهم.

وی با اعلام اینکه در حال حاضر در شهرستان اسدآباد در بیش از 10 هکتار از اراضی زعفران کشت می‌شود، اظهار داشت: به‌طور میانگین در مدت هفت سال از هر یک هزار متر زمین می‌توان یک کیلو زعفران برداشت کرد و  قیمت این محصول نیز متناسب باکیفیت آن 10 تا 15 میلیون تومان است.

سهرابی درباره نحوه فروش این محصول نیز گفت: اگر کشاورزی به‌تنهایی نتواند محصول خود را بفروشد و مشتری نیز نداشته باشد ما فضایی را فراهم کرده‌ایم که می‌توانیم محصول او را در بازار به قیمت مناسب به فروش برسانیم.

 وی ادامه داد: یک شبکه کامل شامل ترویج، آموزش، خرید محصول، کشت، سرکشی و نگهداری و تقویت، بسته‌بندی و برند سازی و فروش را در برنامه داریم. در حال حاضر نیز به دنبال ایجاد یک برند مناسب برای زعفران تولید شده در منطقه و به نام اسدآباد در کشور هم هستیم.

این جوان مؤمن انقلابی بیان کرد: برای ایجاد این برند به دنبال خریداری زمین  و تأسیس شرکتی در شهرک صنعتی اسدآباد هستیم هرچند در کارگروه اقتصادی جوانان روستا و متخصصان حوزه در شهرستان نیز با جدیت این مسئله را پیگیری می‌کنیم.

وی کارگاه راه‌اندازی چیپس میوه  و بسته‌بندی حبوبات و دیگر محصولات کشاورزی را از دیگر فعالیت‌های اقتصادی خود در منطقه برشمرد و اظهار داشت: با توجه به اینکه اسدآباد درزمینهٔ تولید میوه در استان پیشتاز است کارگاه چیپس میوه به ظرفیت تولید روزانه 500 کیلو میوه خشک را راه‌اندازی کرده و توانستیم برای 6 نفر ایجاد شغل کنیم علاوه بر این کارگاه،  12 کارگاه دیگر نیز هم‌زمان با این کارگاه فعال شدند که درنهایت محصولات این چند کارگاه را جمع‌آوری کرده و برای فروش به بازار عرضه می‌کردیم.

سهرابی با اعلام اینکه در طرح راه‌اندازی کارگاه‌های چیپس میوه برای نزدیک به 50 نفر اشتغال‌زایی شد افزود: متأسفانه پس از گذشت یک سال به دلیل وضعیت اقتصادی کشور و تورم، گرانی میوه و کاهش قدرت مردم دیگر نتوانستیم در این زمینه کاری انجام دهیم به همین دلیل کارگاه‌های ما تعطیل شدند.

آخوندها هم مگر کار می‌کنند؟

وی ادامه داد: بعد از کار چیپس میوه، بسته‌بندی خشکبار همچون حبوبات و غلات را شروع کردیم. ازآنجاکه بیشتر کشت‌های دو دهستان شهرستان اسدآباد نخود و لوبیا است ما نیز تصمیم گرفتیم با راه‌اندازی کارگاه‌های بسته‌بندی و برند سازی برای این محصولات اقدام به اشتغال‌زایی کنیم.

این طلبه موفق همدانی بابیان اینکه در این بخش نیز 6 نفر مشغول به کار بوده و مطابق با قانون کار حقوق دریافت می‌کنند اظهار داشت: خوشبختانه توانستیم برای هر شغل تعطیل‌شده جایگزینی پیدا کنیم و مشکل بیکاری در منطقه را به‌گونه‌ای کاهش دهیم.

وی با اشاره به اینکه عمده افراد فعال در طرح‌های اشتغال‌زایی ذکرشده زنان سرپرست خانوار هستند مطرح کرد: اگرچه به دلیل مشکلات موجود در بازار با چالش‌هایی روبه‌رو هستیم اما به همت جوانان دغدغه‌اند توانسته‌ایم گام‌های خوبی را برداریم به‌عنوان‌مثال در حوزه زعفران با چند تاجر صحبت کرده‌ایم تا با به حدنصاب رسیدن تولیدات، محصول زعفران خود را به کشورهای اروپایی، روسیه و آسیای صغیر صادر کنیم.

سهرابی درباره تأثیر و نتایج اقدامات خود بر فکر و زندگی مردم منطقه گفت:  نخستین تأثیر این اقدامات تغییر دیدگاه مردم به روحانیت بود، مردم تصور می‌کردند یک طلبه فقط باید نماز جماعت برپا کند و سخنرانی کند اما ما کارهایی انجام دادیم که در تغییر دیدگاه آنها بسیار مؤثر بود.

 وی بابیان اینکه روستای چنار 40 سال فراموش‌شده و محروم باقی‌مانده بود  به همین دلیل نیز با مسائل و معضلات خاصی مانند بیکاری، فقر و معتادان کارتن‌خواب دست‌وپنجه نرم می‌کرد، افزود: در گام نخست برای رفع این مشکل تلاش کردیم روحیه مطالبه‌گری  مردم از مسئولان زنده شود یعنی هرگاه مسئولی می‌آید از او فرار نکرده، بایستند و حرفشان را بزنند. البته گاهی مسئولان می‌آمدند و نهایت یک صحبتی داشتند و می‌رفتند که همین رفتار سبب می‌شد مردم نسبت به آنها بدبین‌تر شوند.

مردم گاهی خانه امام روستا یا محله را پناهگاه خود می‌دانند

این جوانان مؤمن انقلابی با تشریح سختی‌های و چالش‌های پیش روی یک مبلغ به‌عنوان امام روستا یا امام محله بیان کرد:  واقعیت این است که ما خادم مردم بوده و باید کمک‌حال آنها باشیم. به همین دلیل نیز هدف من در روستا و محله این است اگر باری زمین‌مانده و کسی برنمی‌دارد آن را با کمک خود اهالی و منطقه برداریم.

سهرابی با اشاره به ارتباط عمیق یک مبلغ با مردم  و اعتمادی که مردم به این قشر از جامعه دارند گفت: مردم گاهی خانه امام روستا یا محله را پناهگاه خود می‌دانند و انتظار دارند، روحانی به‌عنوان پدر روستا یا محله مشکلات را حل کند بنابراین ما نیز باید نهایت تلاش خود را به‌کارگیریم تا مشکلاتی را حل کنیم و یا به‌نوعی این مسائل را به مسئولان انتقال دهیم.

وی تصریح کرد: به نظر من «امام روستا» یا «امام محله» باید با تک‌تک مردم ارتباط داشته باشد تا آنها بدانند امام روستا یا محله نیز به فکر آن‌هاست. چه‌بسا یک بازدید و بردن یک هدیه کوچک برای برخی  افراد که خیلی هم پایبند دین نیستند، در آنها تحولی ایجاد کرده و سبب شود آنها بخواهند در مسیر تعالی اسلام گام بردارند.

ما بیشتر از محرومان، نیاز به کمک و پالایش روح داریم

وی با تشریح ویژگی‌های کار تبلیغ عنوان کرد: تا امروز از فعالیت در این عرصه پشیمان نشده  و بر سر عهدی که برای خدمت به اسلام و مردم با خودم بستم هستم بنابراین مشکلات را هم به جان می‌خرم و تحمل می‌کنم .

سهرابی بابیان اینکه گاهی انسان به هر دری می‌زند تا مشکل فردی را حل کند اما نمی‌شود که همین مسئله نیز سبب اندوه انسان می‌شود افزود: اگرچه پیش از حضور در این مناطق محروم به امر تدریس در دانشگاه و یا نمایندگی ولی‌فقیه دریکی از سازمان‌ها مشغول بودم که اتفاقاً مشکلات کمتری داشته و درآمد خوبی هم داشت اما  افتخارم  این است که در مناطق محروم فعالیت کنم.

وی توضیح داد: برای من لذت کار تبلیغ و کار جهادی بیش از هر کار دیگری است چراکه قبلاً هر کاری انجام می‌دادم به نظرم مفید نبودم و نمی‌توانستم به‌خوبی به رسالتم عمل کنم. برای من دعای خیر آن پیرزنی که تلاش می‌کنم خانه‌اش ویران نشده و بهسازی شود از هر چیز دیگری ارزشمندتر است، دعایی که می‌دانم وقتی به مشکلی بربخورم آن را حل خواهد کرد.

این طلبه مؤمن انقلابی با تأکید بر اینکه واقعیت این است که ما بیشتر از محرومان، نیاز به کمک و پالایش روح داریم و این کارها فرصتی است که به این مهم دست‌یابیم اظهار داشت: یکی از راه‌های ارتباط باخدا حل مشکلات مردم است بنابراین اگر به این مسئله اعتقاد نداشته و نتوانیم از کار تبلیغ لذت ببریم قطعاً نمی‌توانیم با این حجم از مشکلات دوام بیاوریم.

گزارش: رقیه محمدی وحدتیان

انتهای پیام/742/ی